Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀθηνᾶν δὲ περίλυπον ἐπ’ αὐτῇ γενομένην, ξόανον ἐκείνησ ὅμοιον κατασκευάσαι, καὶ περιθεῖναι τοῖσ στέρνοισ ἣν ἔδεισεν αἰγίδα, καὶ τιμᾶν ἱδρυσαμένην παρὰ τῷ Διί.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 3:10)
οὐδενὸσ δ’ αὐτῷ προιόντοσ οὐδ’ ἐσ ἀπόκρισιν ὁ̔ γάρ τοι Νωρβανόσ, ὡ ἐοίκε, μὴ διαβληθείη τὰ ὅμοια ἐσ τὸν στρατὸν ἔδεισεν̓ ἀναστήσασ Σύλλασ ἐχώρει πρόσω τὰ πολέμια πάντα δῃῶν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 10 2:3)
ὁ δὲ τῶν μὲν ὁπλιτῶν ἔδεισεν ἅψασθαι, μὴ σφᾶσ ἐφ’ ἑαυτὸν παροξύνῃ, τῶν δὲ θεραπόντων τινάσ, οἳ σχήματι στρατιωτῶν συνεξημάρτανον ἐκείνοισ, λαβὼν ἐκρέμασε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 5 6:5)
καθορωμένου δὲ ἤδη τοῦ Αἠνοβάρβου παντί τε τῷ στρατῷ καὶ παντὶ τῷ στόλῳ μετ’ ὀξείασ εἰρεσίασ προσπλέοντοσ, ἔδεισεν ὁ Πλάγκοσ Ἀντωνίῳ παρεστὼσ καὶ ἐπισχεῖν αὐτὸν ἠξίου τὸν πλοῦν καὶ προπέμψαι τινὰσ ἐσ πεῖραν ὡσ πρὸσ ἀμφίβολον ἄνδρα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 6 6:3)
ὧν ὁ Ἀντίοχοσ αἰσθανόμενόσ τε, καὶ τὴν ὀξύτητα τῶν γιγνομένων καταπλαγείσ, ἔδεισεν ὡσ ἐπὶ αἰφνιδίῳ καὶ ταχείᾳ μεταβολῇ, καὶ τῆσ εὐβουλίασ Ἀννίβου τότε ᾔσθετο, ἔσ τε τὴν Ἀσίαν ἄλλουσ ἐπ’ ἄλλοισ ἔπεμπεν ἐπισπέρχειν Πολυξενίδαν ἐσ τὴν διάβασιν, αὐτὸσ δ’ ὅσουσ εἶχε, πανταχόθεν συνεκάλει.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 1:5)
Μιθριδάτησ δ’ ἐπεὶ τοσῆσδε ἥττησ ἐπύθετο, κατεπλάγη μὲν αὐτίκα καὶ ἔδεισεν ὡσ ἐπὶ ἔργῳ τοσούτῳ, στρατιὰν δ’ ὅμωσ ἄλλην ἀπὸ τῶν ὑπ’ αὐτὸν ἐθνῶν ἁπάντων κατὰ σπουδὴν συνέλεγεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 1:1)
ἀλλ’ ὥσπερ τῶν ποιητῶν φασί τινεσ τὸν Ἀλέξανδρον τῆσ Ἑλένησ τὸ εἴδωλον λαβεῖν, αὐτὴν δὲ οὐ δυνηθῆναι, οὕτω καὶ Ξέρξησ τῆσ πόλεωσ τοὔδαφοσ εἶχεν, αὐτὴν δὲ οὐχ εὑρ͂ε, πλήν γε δὴ καλῶσ εὑρ͂εν ἐπ’ Ἀρτεμισίῳ καὶ Σαλαμῖνι, καὶ τὴν θέαν οὐκ ἤνεγκεν, ὥσπερ τινὸσ ἐν μύθῳ Γοργόνοσ, ἀλλ’ ἐκπλαγεὶσ ἔδεισεν οὐ μόνον περὶ τῶν λοιπῶν, ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ σώματοσ, πάντα τὸν ἔμπροσθεν χρόνον ἀήθησ ὢν τούτου καὶ τῷ φοβεῖν συνεζηκώσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 41:1)
ἀλλὰ καὶ τῆσ τελευταίασ Θηβαίων ῥώμησ ἅπαντεσ μέμνηνται, ταύτησ ἡ πόλισ αἰτία, καὶ ὅτε ἔδει τἀναντία πράττειν, οὐκ ἔδεισεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 98:14)
πρὸσ δυοῖν τοῖν ἀπὸ τῆσ τύχησ, τῷ πολέμῳ καὶ τῇ νόσῳ, δύο ταῦτα προσειληφότασ ὁρῶν αὐτοὺσ, λύπην καὶ παροξυσμὸν εἰσ αὐτὸν, ἐν μέσοισ τοῖσ δεινοῖσ ἐμβεβηκὼσ καὶ πανταχόθεν μεμονωμένοσ ὡσ εἰπεῖν, οὐκ ἔδεισεν οὐδ’ ὑπεχώρησεν, οὐδ’ ὥσπερ χροιὰν τὴν γνώμην μετέβαλε, τοῖσ τε πολίταισ ὁμοῦ καὶ τοῖσ πολεμίοισ ἀντιτεταγμένοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 24:1)
ὃσ οὖν οὔτε ὑμᾶσ ᾐσχύνθη ἐξαπατῆσαι ὑποσχόμενοσ, νόμων ὄντων, ἐάν τισ τὸν δῆμον ὑποσχόμενοσ ἐξαπατήσῃ, εἰσαγγελίαν εἶναι περὶ αὐτοῦ, οὔτε τοὺσ θεοὺσ ὀμόσασ καὶ ἐπαρασάμενοσ ἑαυτῷ ἔδεισεν, οὓσ ἐπιώρκησεν, πῶσ οὐκ εἰκὸσ ἐμὲ τούτῳ μὴ ἐθέλειν ὁρ́κον δοῦναι;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 82:1)
ταχύ γ’ ἂν οὗτοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀνθρώπων ὀλίγων φροντίσειεν ἢ τῶν τὸν πλεῖστον τοῦ χρόνου πλεόντων, ὥσπερ ὁ Μίκων, ὅστισ τοὺσ φυλέτασ παρόντασ οὔτ’ ἔδεισεν οὔτ’ ᾐσχύνθη, τοῦτο μὲν οὕτωσ αὐτῶν τὰ κοινὰ διοικήσασ ὥστ’ ἐκείνουσ κλοπὴν αὐτοῦ καταγνῶναι, τοῦτο δὲ ὀφλὼν καὶ τοὺσ νόμουσ ἀκριβῶσ εἰδὼσ ὅτι κωλύουσιν αὐτὸν γράφεσθαι γραφὰσ ἑώσ ἂν ἐκτείσῃ, βιαζόμενοσ καὶ νομίζων δεῖν τοὺσ μὲν ἄλλουσ τοὺσ ὀφείλοντασ μηδενὸσ μετέχειν τῶν κοινῶν, αὑτὸν δὲ κρείττω τῶν νόμων εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 26:1)
οἱ μὲν γὰρ πατρίκιοι κράτιστον ἀνδρῶν λέγοντεσ ἐπῄνουν αὐτὸν ἐπὶ τῇ παρρησίᾳ καὶ μόνον ἀπέφαινον ἐξ ἁπάντων σφῶν ἐλεύθερον, ὃσ οὔτε πολεμίων ἔδεισεν ἐπιόντων ὄχλον οὔτε πολιτῶν αὐθάδεισ καὶ παρανόμουσ ἐκολάκευσεν ὁρμάσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 35 2:1)
Μωυσῆσ δὲ τὴν Κορέου διαβολὴν ἐκ πολλοῦ προειδὼσ καὶ τὸν λαὸν παροξυνόμενον ἰδὼν οὐκ ἔδεισεν, ἀλλὰ θαρρῶν οἷσ περὶ τῶν πραγμάτων καλῶσ ἐβουλεύετο καὶ τὸν ἀδελφὸν εἰδὼσ κατὰ τὴν τοῦ θεοῦ προαίρεσιν τῆσ ἱερωσύνησ τυχεῖν, ἀλλ’ οὐ κατὰ τὴν αὐτοῦ χάριν, ἧκεν εἰσ τὴν ἐκκλησίαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 33:1)
Ταῦτ’ εἰπόντοσ καὶ δακρύοντοσ σείεται μὲν αἰφνίδιον ἡ γῆ, σάλου δ’ ἐπ’ αὐτῆσ κινηθέντοσ ὥσπερ ἐξ ἀνέμου βίασ σαλευομένου κύματοσ πᾶσ μὲν ἔδεισεν ὁ λαόσ, πατάγου δὲ καὶ σκληροῦ ῥαγέντοσ ἤχου κατὰ τὰσ ἐκείνων σκηνὰσ συνίζησεν ἡ γῆ καὶ πάνθ’ ὅσα φίλα τούτοισ ἦν ὑπήνεγκεν εἰσ αὑτήν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 64:1)
οὗτοι γὰρ εὔχονται θύειν ἑκατόμβασ τοῖσ θεοῖσ καὶ χρῶνται τοῖσ ἱερείοισ πρὸσ εὐωχίαν, καὶ οὐ διὰ τοῦτο συμβέβηκεν ἐρημοῦσθαι τὸν κόσμον τῶν βοσκημάτων, ὅπερ Ἀπίων ἔδεισεν.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 86:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION