Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Οἱ δὲ ἐβόων τε οἱᾶ ἂν ὄχλοσ ξυμμιγὴσ χαίρων βοήσειε καὶ ἐδάκρυον οἱ πολλοὶ αὐτῶν·
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 29 1:1)
ἐπεὶ δὲ αὐτοῖσ ἐνῆκε τοῦ μέλιτοσ, οἱ δὲ ἐδάκνοντό τε καὶ ἐδάκρυον καὶ δριμὺ καὶ ἀηδὲσ αὐτὸ ἡγοῦντο.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 20:4)
οἱ δὲ πολλοὶ τὰ τῆσ φρουρᾶσ ὅπλα καταπεπληγμένοι συνήλγουν τῷ δυστυχοῦντι, καὶ τήν τε ἐκείνου συμφορὰν ἅμα καὶ τὴν περὶ σφᾶσ δουλείαν ἐδάκρυον·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 4 12:1)
οἱ δὲ σαινόμενοι τοῖσ λεγομένοισ ἐδάκρυόν τε καὶ ᾤμωζον καὶ ἐπίστευον εἶναι τὸν Πυθαγόραν θεῖόν τινα, ὥστε καὶ τὰσ γυναῖκασ αὐτῷ παραδοῦναι, ὡσ καὶ μαθησομένασ τι τῶν αὐτοῦ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 41:7)
οἱ δὲ ἐδάκρυόν τε καὶ πολλὴν ἐπιζήτησιν ἐποιοῦντο τοῦ στρατηγοῦ μεμνημένοι τε ὧν κινδυνεύσειε καὶ προθυμηθείη τῆσ περὶ αὐτῶν σωτηρίασ καὶ δυσελπιστοῦντεσ περὶ τῶν μελλόντων ὡσ οὐκ ἐσομένησ ἄλλησ ἀρχῆσ τοιαύτησ, ἧττόν τε τοῦ θεοῦ προνοησομένου διὰ τὸ Μωυσῆν εἶναι τὸν παρακαλοῦντα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 244:2)
καὶ παρὰ τὸν πλοῦν οἱ μὲν ἐδάκρυόν τε καὶ ἐναυτίων, ἐγὼ δὲ μάλα ἐτερπόμην ἐπ̓ αὐτοῖσ.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀντισθένησ καὶ Κράτησ. 11:2)
ἐπεὶ δὲ χαλεπαίνουσαν εἶδέ με καὶ διένευσα αὐτῷ οἱᾶ ποιεῖ, τοῦ ὠτὸσ ἄκρου ἐφαψάμενοσ ἀνακλάσασ τὸν αὐχένα τῆσ Θαΐδοσ ἐφίλησεν οὕτω προσφυῶσ, ὥστε μόλισ ἀπέσπασε τὰ χείλη, εἶτ̓ ἐγὼ μὲν ἐδάκρυον, ὁ δὲ ἐγέλα καὶ πρὸσ τὴν Θαΐδα πολλὰ πρὸσ τὸ οὖσ ἔλεγε κατ̓ ἐμοῦ δηλαδή, καὶ ἡ Θαῒσ ἐμειδία βλέπουσα πρὸσ ἐμέ.
(루키아노스, Dialogi meretricii, μήτηρ καὶ Φίλιννα. 2:3)
ἐδάκρυον ἐπ’ αὐτοῖσ καθῃρημένοισ, ἄρτι δὲ αὐτὰ μὲν ἐδόκει μοι ταπεινὰ καὶ καταγέλαστα·
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 4:3)
ἐπειδὴ δὲ ἐπαύσατο, τοῦτο δὴ τὸ τῶν Φαιάκων πάθοσ ἐπεπόνθειν πολὺν γὰρ δὴ χρόνον ἐσ αὐτὸν ἀπέβλεπον κεκηλημένοσ εἶτα πολλῇ συγχύσει καὶ ἰλίγγῳ κατειλημμένοσ τοῦτο μὲν ἱδρῶτι κατερρεόμην, τοῦτο δὲ φθέγξασθαι βουλόμενοσ ἐξέπιπτόν τε καὶ ἀνεκοπτόμην, καὶ ἥ τε φωνὴ ἐξέλειπε καὶ ἡ γλῶττα διημάρτανε, καί τέλοσ ἐδάκρυον ἀπορούμενοσ·
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 35:3)
"ἐγὼ δέ, ἦ δ’ ὃσ ὁ Εὐκράτησ, ὡσ εἶδον, περιπλακεὶσ αὐτῇ ἐδάκρυον ἀνακωκύσασ·
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 22:45)
ἐνταῦθα δὴ ἐγὼ ἐποτνιώμην τε καὶ ἐδάκρυον οἱᾶ ἔμελλον ἀγαθὰ καταλιπὼν αὖθισ πλανηθήσεσθαι.
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 27:2)
τοιαύτη δὲ τισ ἦν, ὡσ ἐοίκε, τοῦ ἀνδρὸσ ἡ τῶν λόγων σειρὴν καὶ χάρισ, ὥστε ἀρξαμένου λέγειν καὶ παραιτεῖσθαι τὸν θάνατον ἅψασθαι μὲν οὐδεὶσ ἐτόλμησεν οὐδὲ ἀντιβλέψαι, κάτω δὲ κύψαντεσ ἐδάκρυον ἅπαντεσ, διατριβῆσ δὲ γενομένησ ἀναβὰσ ὁ Ἄννιοσ ὁρᾷ τὸν μὲν Ἀντώνιον διαλεγόμενον, τοὺσ δὲ στρατιώτασ ἐκπεπληγμένουσ καὶ κατακεκηλημένουσ ὑπ’ αὐτοῦ·
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 44 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION