Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ οὖν βουλήσεσθε, τὰ δίκαια καὶ τὰ συμφέροντα ὑμῶν ποιησάντων, φιλοτιμότερον ἡμεῖσ ἕξομεν τοὺσ παρανομοῦντασ ἐξετάζειν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1965)
πέπλων καὶ στεφέων πότ’ εἰ μὴ νῦν ἀμ‐ φὶ λιτάν’ ἕξομεν;
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode, lyric14)
εἰ δὲ ἕξομεν συμμάχουσ, βελτίουσ οἱ νῦν παρόντεσ ὧν ἄν τισ φῇ τότε εὑρήσειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 16:2)
τί οὖν ἔτι καὶ δεῖ κινδυνεύειν, εἰ τότ’ οὐχ ἕξομεν τὸ ἆθλον ὅταν κτησάμεθα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 13:1)
πότε γὰρ πλεῖον, ὦ Ἀθηναῖοι, Λακεδαιμονίων ἕξομεν, εἰ νῦν ὅτ’ εἰσ χρείαν ἡμῶν ἐληλύθασιν, ἐξ ἴσου γιγνόμενοι στέρξομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 8:2)
τούτων δ’ οὕτωσ ἐχόντων οὐχ ἕξομεν οὓσ αἱρησόμεθα, ἀμφοῖν ὑπάρχοντοσ ταὐτοῦ δικαίου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 4:4)
πολλὴν ἄρα τὴν εὐποιίαν παρὰ πάντων καὶ τὴν ἐπιμιξίαν ἕξομεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 8:13)
διὸ καὶ τὸ νῦν ἀπολέσομεν κἀκεῖνο οὐχ ἕξομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 18:2)
οὔτε γὰρ ἡμεῖσ ἑστῶσιν ὡσ εἰπεῖν ἔθ’ ἕξομεν ὀφθαλμοῖσ καθορᾶν, οὓσ διὰ τῆσ ὧν δεδώκαμεν ἀφαιρέσεωσ ἀτιμάσομεν, ἀλλὰ τῆσ Αἵδου κυνῆσ ἡμῖν δεήσει, φανέντων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 43:2)
ὃ καὶ θαυμάζω εἰ μηδὲν μὲν αὐτοῖσ ἐγκαλεῖν ἔχοντεσ οὕτωσ ἀτιμάζομεν, ὡσ ἀφαιρεῖσθαι σφίσι τὰσ δωρεὰσ, κακοὺσ δὲ εἰσ ἡμᾶσ ἀναφανέντασ ἔπειθ’ ἕξομεν ὁτιοῦν πλέον εἰργάσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 45:1)
ὅσα δ’ ἐχθρὸσ ὑπάρχων τῇ πόλει καὶ δυνάμει πολλῇ περὶ Ἑλλήσποντον ὢν πειρᾶται προλαβεῖν, κἂν ἅπαξ ὑστερήσωμεν, οὐκέθ’ ἕξομεν σῶσαι, περὶ τούτων δ’ οἰόμαι τὴν ταχίστην συμφέρειν καὶ βεβουλεῦσθαι καὶ παρεσκευάσθαι, καὶ μὴ τοῖσ περὶ τῶν ἄλλων θορύβοισ καὶ ταῖσ κατηγορίαισ ἀπὸ τούτων ἀποδρᾶναι.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 4:1)
ἔστι τοίνυν τοιοῦτόσ τισ λόγοσ παρὰ τῶν ἀντιλεγόντων, ὡσ κομίσασθαι τὸν Ὠρωπὸν ἡμᾶσ ἐγχειρεῖν δεῖ, εἰ δὲ τοὺσ βοηθήσαντασ ἂν ἡμῖν νῦν ἐπ’ αὐτὸν ἐχθροὺσ κτησόμεθα, οὐχ ἕξομεν συμμάχουσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 15:1)
εἰ δὲ μή, πρῶτον μὲν ἐναντίουσ ἕξομεν πρὸσ ἐκεῖνα τούτουσ εἰκότωσ, ὅταν ἡγῶνται τὴν ἐκείνων κατοίκισιν αὑτοῖσ ὄλεθρον φέρειν, εἶτ’ ἀνήνυτα πράγμαθ’ ἕξομεν αὐτοί·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 34:2)
καίτοι τί ποτ’ ἂν βουληθείημεν, τῆσ μὲν διανοίασ ἐπὶ τοῦ λέγειν καὶ βουλεύεσθαι τεταγμένησ, τῆσ δὲ φιλοσοφίασ ἑκατέρου τούτων ἐμπειρίαν παραδιδούσησ, μὴ ταύτην κατασχεῖν τὴν πραγματείαν, δι’ ἧσ ἀμφοτέρων τούτων ἐγκρατῶσ ἕξομεν;
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 49:1)
τίνασ δ’, ὦ Ἀθηναῖοι, ‐ σκοπεῖτε γὰρ πρὸσ ὑμᾶσ αὐτούσ ‐ , τίνασ τὰσ ἐλπίδασ ἕξομεν, ἐὰν κίνδυνόσ τισ καταλάβῃ τὴν πόλιν, τὸ μὲν δῶρα λαμβάνειν κατὰ τῆσ πατρίδοσ ἀσφαλὲσ εἶναι πεποιηκότεσ, τὸ δὲ τὴν φυλακὴν ἔχον συνέδριον τῆσ πόλεωσ ἐν τοῖσ τοιούτοισ κινδύνοισ ἀδόκιμον καταστήσαντεσ;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 81:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION