Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν δὲ ἐπὶ μᾶλλον βαθέα γίγνηται, καὶ τὰ χείλεα τῶν ἕλκεων ἀπηνέα ἢ τρηχέα, ἰχώρ τισ κακώδησ, καὶ πόνοσ τῶν πρόσθεν μέζων, ἀνεσθίει δὲ τὴν ὑστέρην τὸ ἕλκοσ· ἐξήκει δέ κοτε καὶ ἀπολυθέντι σαρκίον · μὴ εἰσ ὠτειλὴν ἰὸν μήκιστον κτάνει τόδε, ἢ χρόνιον γίγνεται κάρτα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.280)
αὖθισ δὲ τοῦ περὶ Βοιωτίαν πάθουσ συμβάντοσ καὶ τῆσ παρασχούσησ ποθ’ αὑτὴν ἐνευτυχῆσαι τοῖσ Ἕλλησι πόλεωσ ἀπροσδοκήτωσ καὶ παρ’ ἀξίαν ἀναιρεθείσησ, οὐδένεσ εἰσ τὴν χρείαν ἀπεμνημόνευσαν οὐδ’ ἐπεκούφισαν, ἀλλὰ τὸ μὲν τῶν ἄλλων μέροσ ἐξήκει τὸ Πλαταιέων γένοσ, ἡ δὲ πόλισ μετὰ καλοῦ τοῦ σχήματοσ τὴν δυστυχίαν ἐπηνώρθωσεν αὐτοῖσ, Ἀθηναίουσ ἀντὶ Πλαταιέων ἀποφήνασα καὶ φυλάξασα τῷ τόπῳ τὸ μνημεῖον, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν τὴν κοινῇ τότε πάντων προστᾶσαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 21:7)
οὐκοῦν ὃ μὲν εἶχον δίκαιον, ἐξήκει καθὸ τῆσ βοηθείασ ἂν ἔτυχον, τὸ παρὸν δὲ ἀδίκου τάξιν ἔχον γιγνώσκεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 4:12)
ὅ τε γὰρ χρόνοσ ἐξήκει μοι τῆσ τριηραρχίασ, καὶ ἐπιτετριηράρχηκα τέτταρασ μῆνασ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 43:7)
δέκα μὲν δὴ ἔτεα εἶναί μιν τυφλόν, ἑνδεκάτῳ δὲ ἔτεϊ ἀπικέσθαι οἱ μαντήιον ἐκ Βουτοῦσ πόλιοσ ὡσ ἐξήκει τέ οἱ ὁ χρόνοσ τῆσ ζημίησ καὶ ἀναβλέψει γυναικὸσ οὔρῳ νιψάμενοσ τοὺσ ὀφθαλμούσ, ἥτισ παρὰ τὸν ἑωυτῆσ ἄνδρα μοῦνον πεφοίτηκε, ἄλλων ἀνδρῶν ἐοῦσα ἄπειροσ.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 111 3:2)
οὐκοῦν ἐξήκει σοι ὁ χρόνοσ ἤδη τῆσ κτήσεωσ, ἄκουσον, ὦ Κλωθοῖ, ἅ σοι ἰδίᾳ μηδενὸσ ἀκούοντοσ εἰπεῖν βούλομαι·
(루키아노스, Cataplus, (no name) 8:24)
Μάρτυρεσ ἐπειδὴ τοίνυν ὁ χρόνοσ οὗτοσ ἐξήκει, αὐτὸσ γεωργῶ.
(리시아스, Speeches, Ἀρεοπαγιτικὸσ περὶ τοῦ σηκοῦ ἀπολογία 13:6)
τρόποσ ἔθρεψεν τοὺσ πρώτουσ ταῦτα ἐννοήσαντασ διὰ τὸ κάλλοσ τῆσ θερινῆσ ὡρ́ασ, ἣν Αἴγυπτόσ τε Συρία θ’ ἱκανῶσ κέκτηται, φανεροὺσ μὲν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ἀστέρασ ἀεὶ σύμπαντασ καθορῶντασ, ἅτε νεφῶν καὶ ὑδάτων ἀπόπροσθεν ἀεὶ τοῦ κόσμου κεκτημένουσ, ὅθεν καὶ πανταχόσε καὶ δεῦρ’ ἐξήκει, βεβασανισμένα χρόνῳ μυριετεῖ τε καὶ ἀπείρῳ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 96:1)
ἐκλογὴ τῶν ἀξίαν ἐχόντων πρὸσ τὸ εὐδαιμονεῖν ὁρ́α τοίνυν, ὡσ εἰσ πάγκαλόν τι καὶ σεμνὸν αὐτοῖσ ὁ λόγοσ ἐξήκει κεφάλαιον.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 27 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION