Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μετὰ ταῦτα ἡ διαίρεσισ ἐν τοῖσ ἀπηλλαγμένοισ τῶν παθημάτων καὶ τῶν δυνάμεων καὶ τῶν ἕξεων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 46:1)
ἁπλῶσ μὲν οὖν διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον, ἀκριβέστερον δ’, ὅταν περὶ τῶν ἕξεων λέγωμεν τῶν ἀντικειμένων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 66:2)
ἐπεὶ δ’ εἴληπται ἡ διαλογὴ τῶν ἕξεων καθ’ ἕκαστα τὰ πάθη, καὶ αἱ ὑπερβολαὶ καὶ ἐλλείψεισ, καὶ τῶν ἐναντίων ἕξεων, καθ’ ἃσ ἔχουσι κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον τίσ δ’ ὁ ὀρθὸσ λόγοσ, καὶ πρὸσ τίνα δεῖ ὁρ́ον ἀποβλέποντασ λέγειν τὸ μέσον, ὕστερον ἐπισκεπτέον, φανερὸν ὅτι πᾶσαι αἱ ἠθικαὶ ἀρεταὶ καὶ κακίαι περὶ ἡδονῶν καὶ λυπῶν ὑπερβολὰσ καὶ ἐλλείψεισ εἰσί, καὶ ἡδοναὶ καὶ λῦπαι ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἕξεων καὶ παθημάτων γίνονται.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 93:1)
καὶ ὁμοίωσ ὥσπερ ἐπὶ τοῦ ὠφελίμου, καὶ ἐπὶ τῶν ἕξεων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 59:4)
σημεῖον δὲ δεῖ ποιεῖσθαι τῶν ἕξεων τὴν ἐπιγινομένην ἡδονὴν ἢ λύπην τοῖσ ἔργοισ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 24:3)
εἰ οὖν, ὥσπερ λέγεται, ἑκούσιοί εἰσιν αἱ ἀρεταί καὶ γὰρ τῶν ἕξεων συναίτιοί πωσ αὐτοί ἐσμεν, καὶ τῷ ποιοί τινεσ εἶναι τὸ τέλοσ τοιόνδε τιθέμεθα, καὶ αἱ κακίαι ἑκούσιοι ἂν εἰε͂ν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 81:2)
τῶν μὲν γὰρ πράξεων ἀπ’ ἀρχῆσ μέχρι τοῦ τέλουσ κύριοί ἐσμεν, εἰδότεσ τὰ καθ’ ἕκαστα, τῶν ἕξεων δὲ τῆσ ἀρχῆσ, καθ’ ἕκαστα δὲ ἡ πρόσθεσισ οὐ γνώριμοσ, ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἀρρωστιῶν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 83:1)
οὐδὲ γὰρ τὸν αὐτὸν ἔχει τρόπον ἐπί τε τῶν ἐπιστημῶν καὶ δυνάμεων καὶ ἐπὶ τῶν ἕξεων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 4:2)
οὔτε γὰρ ὡσ περὶ τῶν αὐτῶν ἕξεων τῇ ἀρετῇ καὶ τῇ μοχθηρίᾳ ἑκατέραν αὐτῶν ὑποληπτέον, οὔθ’ ὡσ ἕτερον γένοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 7:1)
τῶν μὲν γὰρ ἕξεων καὶ κινήσεων ὅσων μὴ ἔστι τοῦ βελτίονοσ ὑπερβολή, οὐδὲ τῆσ ἡδονῆσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 160:5)
πρῶτον μὲν οὖν περὶ δούλων ἀπορήσειεν ἄν τισ, πότερον ἔστιν ἀρετή τισ δούλου παρὰ τὰσ ὀργανικὰσ καὶ διακονικὰσ ἄλλη τιμιωτέρα τούτων, οἱο͂ν σωφροσύνη καὶ ἀνδρεία καὶ δικαιοσύνη καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων ἕξεων, ἢ οὐκ ἔστιν οὐδεμία παρὰ τὰσ σωματικὰσ ὑπηρεσίασ ἔχει γὰρ ἀπορίαν ἀμφοτέρωσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 170:1)
ἐξειλεγμέναι γὰρ αἱ προτάσεισ περὶ ἕκαστόν εἰσιν, ὥστε ἐξ ὧν δεῖ φέρειν τὰ ἐνθυμήματα τόπων περὶ ἀγαθοῦ ἢ κακοῦ, ἢ καλοῦ ἢ αἰσχροῦ, ἢ δικαίου ἢ ἀδίκου, καὶ περὶ τῶν ἠθῶν καὶ παθημάτων καὶ ἕξεων ὡσαύτωσ, εἰλημμένοι ἡμῖν ὑπάρχουσι πρότερον οἱ τόποι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 16:2)
βελτίστη γοῦν καὶ σωφρονεστάτη τῶν ἕξεων αὕτη.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 86:2)
οὐκοῦν τὸ μὲν ἐπιθυμοῦν ἦν ἡ ψυχὴ τῶν τοῦ σώματοσ ἐναντίων ἕξεων, τὸ δὲ τὴν ἀλγηδόνα ἤ τινα διὰ πάθοσ ἡδονὴν τὸ σῶμα ἦν τὸ παρεχόμενον;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 184:2)
ἢ πρῶτον μὲν ἄν τισ ὑπίδοιτο τοῦ λόγου τούτου τὸ πολλὰσ τῶν ἐμφανῶν ἀναιρεῖν δυνάμεων, ὡσ οὐ ποιότητασ οὐδ’ ἕξεισ ἕξεων δὲ καὶ ποιοτήτων στερήσεισ, βαρύτητα μὲν κουφότητοσ καὶ σκληρότητα μαλακότητοσ τὸ μέλαν δὲ τοῦ λευκοῦ καὶ τὸ πικρὸν αξ τοῦ γλυκέοσ, καὶ ὧν ἕκαστον ἑκάστῳ πέφυκεν ἀντιδε πριιιιδο.
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 21)

SEARCH

MENU NAVIGATION