헬라어 문장 내 검색 Language

ἐνθυμοῦμαι δ’ ἔγωγε πῶσ ἀνέχεσθαι χρὴ ὅτ’ Ἀλκιβιάδην μὲν καὶ Κριτίαν Σωκράτει συγγενομένουσ, οἳ τοσαύτασ καὶ τηλικαύτασ αἰτίασ ἐσχήκασι καὶ ὑπὸ τῶν πολλῶν καὶ ὑπὸ τῶν ἐπιεικῶν, ὥστε Κριτίου γε οὐδ’ ἐπινοῆσαι ῥᾴδιον ἐξωλέστερον, ὃσ ἐν τριάκοντα τοῖσ πονηροτάτοισ τῶν Ἑλλήνων πρῶτοσ ἦν, τούτουσ μὲν οὔ φασι δεῖν ἐν τεκμηρίῳ ποιεῖσθαι ὅτι Σωκράτησ τοὺσ νέουσ διέφθειρεν, οὐδ’ εἶναι τἀκείνων ἁμαρτήματα οὐδ’ ὁτιοῦν πρὸσ Σωκράτη τὸν οὐδὲ αὐτὸν ἔξαρνον ὄντα τὸ μὴ οὐ διαλέγεσθαι τοῖσ νέοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 82:9)
καίτοι τίσ ἂν ὑμῶν οἰέται τὴν μητέρα πέμψαι τοῦτον εἰσ ταύτην τὴν φυλήν, δεινὰ μέν, ὥσ φησιν, ὑπὸ τοῦ πατρὸσ πεπονθυῖαν, δεκάτην δ’ εἰδυῖαν πεποιηκότ’ ἐκεῖνον καὶ πάλιν ἔξαρνον ὄντα;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 32:1)
βουλευομένοισ οὖν ἡμῖν ἐδόκει βέλτιστον εἶναι τὰ μὲν φανερὰ τῶν χρημάτων παραδοῦναι, περὶ δὲ τῶν παρὰ τούτῳ κειμένων μὴ μόνον ἔξαρνον εἶναι, ἀλλὰ καὶ ὀφείλοντά με καὶ τούτῳ καὶ ἑτέροισ ἐπὶ τόκῳ φαίνεσθαι καὶ πάντα ποιεῖν, ἐξ ὧν ἐκεῖνοι μάλιστα ἤμελλον πεισθήσεσθαι μὴ εἶναί μοι χρήματα.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 19 3:2)
τὰ μὲν γὰρ χρήματα πολλὰ εἶναι τὰ παρ’ αὐτῷ κείμενα καὶ ἄξια ἀναισχυντίασ, ἐμὲ δὲ πολλῶν ἀκουόντων ἔξαρνον γεγενῆσθαι μηδὲν κεκτῆσθαι πᾶσί τε φανερὸν ἀπαιτούμενον καὶ ἑτέροισ ὁμολογοῦντα ὀφείλειν·
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 19 4:3)
ἑώθεν δὲ οἱ στρατηγοὶ παρῆσαν ‐ ἤδη γὰρ τὸ πρᾶγμα διεβεβόητο ‐ καὶ συλλαβόντεσ τὸν Δεινίαν, οὐδ’ αὐτὸν ἔξαρνον ὄντα μὴ οὐχὶ πεφονευκέναι, ἀπάγουσι παρὰ τὸν ἁρμοστὴν ὃσ ἡρ́μοζε τὴν Ἀσίαν τότε.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 18:4)
οὐ γὰρ οἶμαί σε ἔξαρνον γενήσεσθαι ἃ ἐναντίον Ἀθηναίων ἁπάντων ἐποίησασ.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀγοράτου ἐνδείξεως 37:3)
τὸν δέ γε σοφιστὴν ἔφαμεν ἐν τούτῳ που τῷ τόπῳ καταπεφευγέναι μέν, ἔξαρνον δὲ γεγονέναι τὸ παράπαν μηδ’ εἶναι ψεῦδοσ·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 266:8)
ἐγὼ οὖν τούτων τὴν ἐναντίαν ἅπασαν ὁδὸν ἐλήλυθα, καὶ ὁμολογῶ τε σοφιστὴσ εἶναι καὶ παιδεύειν ἀνθρώπουσ, καὶ εὐλάβειαν ταύτην οἶμαι βελτίω ἐκείνησ εἶναι, τὸ ὁμολογεῖν μᾶλλον ἢ ἔξαρνον εἶναι·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 65:2)
Καῖσαρ δὲ ἀναστάσ, ἅτε δὴ καὶ δεινὸσ εἰπεῖν καὶ πᾶσαν ἐν τῇ πόλει μεταβολὴν καὶ κίνησιν ὥσπερ ὕλην ὧν αὐτὸσ διενοεῖτο βουλόμενοσ αὔξειν μᾶλλον ἢ σβεννυμένην περιορᾶν, ἐπαγωγὰ πολλὰ καὶ φιλάνθρωπα διαλεχθείσ ἀποκτεῖναι μὲν ἀκρίτουσ οὐκ εἰά τοὺσ ἄνδρασ, εἱρχθέντασ δὲ τηρεῖν ἐκέλευσεν, οὕτω δὲ τὰσ γνώμασ μετέστησε τῆσ βουλῆσ, φοβηθείσησ τὸν δῆμον, ὥστε καὶ Σιλανὸν ἔξαρνον εἶναι καὶ λέγειν ὡσ οὐδ’ αὐτὸσ εἴποι θάνατον, ἀλλὰ εἱργμόν·
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 22 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION