Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

περιβολῆσ δὲ καὶ τὸ τοιοῦτον καὶ ἔνδοξον ποιοῦν τὸν λόγον καὶ ἔχειν ἀξίωμα, [καὶ] ὅταν τὰ πράγματα μὴ καθ’ ἑαυτὰ εἰσάγῃ τισ καὶ ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων ὀνομάζῃ, οἱο͂ν Καλλίασ ἀξιοθέατοσ ἐφαίνετο διὰ τὸ κατέχεσθαι ἔρωτι τοῦ Αὐτολύκου, ἀλλὰ καὶ ἔξωθεν προσλαμβάνηταί τινα τοῖσ ἀορίστοισ ὡρισμένα·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ περιβολῆσ. 4:1)
τὸ δὲ ἐπὶ τέλει σοι καὶ τοῦ ὀνόματοσ καὶ παντὸσ λόγου ἱστάσθω ἐν μακρῷ, κρίνεται δὲ τὰ κῶλα αὐτὰ καθ’ ἑαυτά, ὁ δὲ λόγοσ ἔστω ἀφελήσ, ὡσ κατὰ κῶλα μὲν ἀπαρτιζόμενοσ, κατὰ δὲ λόγου ἰδέαν ἢ ποιότητα πυκνότητά τινα καὶ συμπλοκὴν καινοπρεπῆ καὶ ἀφελῆ ἐμφαίνων·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἀρχῆσ. 6:1)
ἔστι δὲ οὐδὲ ταῦτα καθ’ ἑαυτὰ, ἀλλὰ καὶ ταῦτα σὺν μάρτυσι τοῖσ ποιηταῖσ λεγόμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 3:3)
τῶν δὲ καθ’ ἑαυτὰ ἓν λεγομένων τὰ μὲν λέγεται τῷ συνεχῆ εἶναι, οἱο͂ν φάκελοσ δεσμῷ καὶ ξύλα κόλλῃ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 67:1)
τὰ μὲν οὖν καθ’ ἑαυτὰ λεγόμενα πρόσ τι τὰ μὲν οὕτω λέγεται, τὰ δὲ ἂν τὰ γένη αὐτῶν ᾖ τοιαῦτα, οἱο͂ν ἡ ἰατρικὴ τῶν πρόσ τι ὅτι τὸ γένοσ αὐτῆσ ἡ ἐπιστήμη δοκεῖ εἶναι πρόσ τι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 185:1)
τὰ μὲν γὰρ ἡδονῆσ ποιητικά, τῶν δὲ καλῶν τὰ μὲν ἡδέα τὰ δὲ αὐτὰ καθ’ ἑαυτὰ αἱρετά ἐστιν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 6 7:4)
τό τε γὰρ θεῖον καὶ οἱ νομοθέται οὐ καθ’ ἑαυτὰ δύνανται ὀνῆσαι τὰσ πόλεισ, οἱ δὲ ἀεὶ τὸ πλῆθοσ ἄγοντεσ ὅπωσ ἂν γνώμησ ἔχωσιν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. b'. SOLWN 20:7)
καὶ οὐκ ἐξελατέον ἐκ τοῦ ὄντοσ ταύτην τὴν ἐνάργειαν, ὅτι οὐκ ἔχει τὴν τοῦ ὅλου φύσιν ᾧ συμβαίνει ὃ δὴ καὶ σῶμα προσαγορεύομεν, οὐδὲ τὴν τῶν ἀίδιον παρακολουθούντων, οὐδ’ αὖ καθ’ αὑτὰ νομιστέον‐‐οὐδὲ γὰρ τοῦτο διανοητὸν οὔτ’ ἐπὶ τούτων οὔτ’ ἐπὶ τῶν ἀίδιον συμβεβηκότων,‐‐ἀλλ’ ὅπερ καὶ φαίνεται, συμπτώματα πάντα <κατὰ> τὰ σώματα νομιστέον, καὶ οὐκ ἀίδιον παρακολουθοῦντα οὐδ’ αὖ φύσεωσ καθ’ ἑαυτὰ τάγμα ἔχοντα, ἀλλ’ ὃν τρόπον αὐτὴ ἡ αἴσθησισ τὴν ἰδιότητα ποιεῖ, θεωρεῖται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 71:1)
"Ἥλιόσ τε καὶ σελήνη καὶ τὰ λοιπὰ ἄστρα οὐ καθ’ ἑαυτὰ γενόμενα ὕστερον ἐμπεριελαμβάνετο ὑπὸ τοῦ κόσμου [καὶ ὅσα γε δὴ σῴζει], ἀλλ’ εὐθὺσ διεπλάττετο καὶ αὔξησιν ἐλάμβανεν [ὁμοίωσ δὲ καὶ γῆ καὶ θάλαττα] κατὰ προσκρίσεισ καὶ δινήσεισ λεπτομερῶν τινων φύσεων, ἤτοι πνευματικῶν ἢ πυροειδῶν ἢ συναμφοτέρων·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 90:3)
Τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστι καθ’ ἑαυτά, τὰ δὲ πρόσ τι λέγεται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 107:5)
τὰ μὲν οὖν καθ’ ἑαυτὰ λεγόμενά ἐστιν ὅσα ἐν τῇ ἑρμηνείᾳ μηδενὸσ προσδεῖται·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 107:6)
τὰ δ’ αὐτά φησι καὶ ἐν τῷ Περὶ τῶν μὴ δι’ ἑαυτὰ αἱρετῶν εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. z'. XRGSIPPOS 10:4)
ἄγνωστα οὖν τὰ πρόσ τι [ὡσ] καθ’ ἑαυτά.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 28:2)
δευτέρα δὲ καθ’ ἣν τῶν μὴ φωνηέντων ἃ μὲν καθ’ ἑαυτὰ ψόφουσ ὁποίουσ δή τινασ ἀποτελεῖν πέφυκε, ῥοῖζον ἢ σιγμὸν ἢ μυγμὸν ἢ τοιούτων τινῶν ἄλλων ἤχων δηλωτικούσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 145)
ἃ δ’ ἐστὶν ἁπάσησ ἄμοιρα φωνῆσ καὶ ψόφου καὶ οὐχ οἱᾶ́ τε ἠχεῖσθαι καθ’ ἑαυτά·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 146)

SEARCH

MENU NAVIGATION