Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κἂν ἐπ’ ἀληθείασ ἐθέλωσι σκοπεῖν, εἴσονται σφίσιν αὐτοῖσ οὐκ ἐνὸν ἄλλωσ εἰπεῖν οὐδ’ ἑτέραν ψῆφον ἐνεγκεῖν ἢ ὡσ οὐκ ἐατέον ἐστὶν ὑμῖν αὐτοὺσ οὐδ’ ἀνετέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 2:14)
καίτοι εἴ γε τοὺσ ἐχθροὺσ καὶ οὓσ καθ’ ὑπερβολὴν μισεῖ τισ ἐατέον ἦν ἀδικοῦντασ, καὶ ἡ ῥητορικὴ φαῦλον καὶ ἄχρηστον ἡ δίκην ποιοῦσα παρ’ αὐτῶν εἶναι λαμβάνειν καὶ μὴ ἐῶσα προχωρεῖν ὡσ ἐπὶ πλεῖστον, χρῆν δήπουθεν αὐτὸν μάλιστα μὲν διακωλύειν τὸν Δίωνα, ἑταῖρόν γε αὐτοῦ καὶ μαθητὴν ὄντα, καὶ ὑπομιμνήσκειν ὧν ποτ’ ἤκουσεν, εἴπερ ἤκουσεν, εἰ δὲ μὴ, τότε ἐπὶ τῶν ἔργων διδάσκειν ὅτι χρὴ φέρειν σιγῇ καὶ σκοπεῖν ὅπωσ μὴ μόνον αὐτὸσ στερήσεται τῆσ πατρίδοσ καὶ τῶν αὑτοῦ ὑπὸ Διονυσίου, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πολλοὶ καὶ ταῦτα καὶ τοιαῦθ’ ἕτερα πείσονται διὰ τέλουσ καὶ μὴ διαλείψει πάντασ ἀνθρώπουσ ἀδικῶν Διονύσιοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 70:1)
ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἅλισ, καὶ τὸ θρεπτικὸν ἐατέον, ἐπειδὴ τῆσ ἀνθρωπικῆσ ἀρετῆσ ἄμοιρον πέφυκεν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 144:1)
ἢ πάντων οὖν τούτων ἰσότητα ζητητέον ἢ τάξιν τινὰ μετρίαν, ἢ πάντα ἐατέον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 159:1)
ὅταν γὰρ ᾖ τὸ μὲν βέλτιον μικρόν, τὸ δ’ ἐθίζειν εὐχερῶσ λύειν τοὺσ νόμουσ φαῦλον, φανερὸν ὡσ ἐατέον ἐνίασ ἁμαρτίασ καὶ τῶν νομοθετῶν καὶ τῶν ἀρχόντων·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 193:3)
τοὺσ δὲ νεωτέρουσ οὔτ’ ἰάμβων οὔτε κωμῳδίασ θεατὰσ ἐατέον, πρὶν ἢ τὴν ἡλικίαν λάβωσιν ἐν ᾗ καὶ κατακλίσεωσ ὑπάρξει κοινωνεῖν ἤδη καὶ μέθησ, καὶ τῆσ ἀπὸ τῶν τοιούτων γιγνομένησ βλάβησ ἀπαθεῖσ ἡ παιδεία ποιήσει πάντωσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 315:1)
διὸ τὰσ μὲν τοιαύτασ διαιρέσεισ ἐατέον, σκεπτέον δὲ ποῖα ποίοισ εἰώθεν ἕπεσθαι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 10 11:1)
"ἐὰν δὲ μὴ παρασκευάζῃ, χαίρειν ἐατέον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 11 2:2)
εἰ δὲ παροξῦναι καὶ τοῦτον καὶ πάντασ, ἐατέον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 49:2)
κακῶσ γάρ σ’ οὐκ ἐατέον κλύειν.
(에우리피데스, Heracles, episode 1:3)
οὐκ ἐατέον.
(에우리피데스, Phoenissae, episode 13:8)
ἐατέον ὦν εἶναι φεύγειν, ἐσ ὃ ἔλθοι φεύγων ἐσ τὴν ἑωυτοῦ·
(헤로도토스, The Histories, book 8, chapter 108 5:2)
ἐατέον δὲ καὶ σοὶ τὸ ῥῆμα περὶ τοῦ ἑτέρου·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 293:4)
διὰ ταῦτα μέντοι τολμητέον ἐπιτίθεσθαι τῷ πατρικῷ λόγῳ νῦν, ἢ τὸ παράπαν ἐατέον, εἰ τοῦτό τισ εἴργει δρᾶν ὄκνοσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 156:1)
τούτου τοίνυν μέχριπερ ἂν αὐτοὶ κοινωνῶμεν, ἐατέον τά γε τῶν ἄλλων δοξάσματα χαίρειν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 20:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION