헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ οὔτ’ ἀνεκρίνατο ταύτην ὁ συκοφάντησ ἐκεῖνοσ, οὔθ’ οὗτοσ οὐδενὸσ εἵνεκ’ αὐτὸν ἐμισθώσατο πλὴν ἵν’ ἐκκέοιτο πρὸ τῶν ἐπωνύμων καὶ πάντεσ ὁρῷεν Εὐκτήμων Λουσιεὺσ ἐγράψατο Δημοσθένην Παιανιέα λιποταξίου·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 135:2)
νῦν δ’, οἶμαι, τούτου προβέβληται Πολύευκτοσ, Τιμοκράτησ, Εὐκτήμων ὁ κονιορτόσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 184:1)
οὐδ’ Εὐκτήμων ὁ τοῦ Αἰσίωνοσ, οὐχ οὕτωσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 214:2)
Μάρτυρεσ Κλέων Σουνιεύσ, Ἀριστοκλῆσ Παιανιεύσ, Πάμφιλοσ, Νικήρατοσ Ἀχερδούσιοσ, Εὐκτήμων Σφήττιοσ, καθ’ ὃν καιρὸν ἐκ Στύρων ἀπεπλέομεν δεῦρο τῷ στόλῳ παντί, ἐτύχομεν τριηραρχοῦντεσ καὶ αὐτοὶ καὶ Μειδίασ ὁ νῦν κρινόμενοσ ὑπὸ Δημοσθένουσ, ᾧ μαρτυροῦμεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 217:1)
ὅπερ Εὐκτήμων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, παθὼν ὑπ’ Ἀνδροτίωνοσ κακῶσ, ἅμα τῇ τε πόλει βοηθεῖν οἰέται δεῖν καὶ δίκην ὑπὲρ αὑτοῦ λαβεῖν, τοῦτο κἀγὼ πειράσομαι ποιεῖν, ἐὰν ἄρ’ οἱο͂́σ τ’ ὦ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 2:1)
περὶ δ’ ὧν οἴσετε τὴν ψῆφον νυνὶ καὶ περὶ ὧν οὗτοσ δημοσίᾳ πεπολιτευμένοσ οὐκ ὀλίγ’ ὑμᾶσ ἔβλαψεν, ἅ μοι παραλείπειν Εὐκτήμων ἐδόκει, βέλτιον δ’ ὑμᾶσ ἀκοῦσαι, ταῦτα διεξελθεῖν ἐν βραχέσιν πειράσομαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 4:4)
καὶ τοσούτῳ δεινότερ’ Εὐκτήμονοσ ἠδικήθην ὑπ’ αὐτοῦ, ὥσθ’ ὁ μὲν Εὐκτήμων εἰσ χρήματ’ ἔσθ’ ἃ κακῶσ ἔπαθεν, ἐγὼ δ’, εἰ κατώρθωσεν ἐκεῖνοσ ἣν ἐπ’ ἔμ’ ἦλθεν ὁδόν, οὐχ ὅτι τῶν ὄντων ἂν ἀπεστερήμην, ἀλλ’ οὐδ’ ἂν ἔζων, οὐδ’ ὃ κοινὸν ἅπασίν ἐστιν, ἀπαλλαγῆναι τοῦ βίου, ῥᾴδιον ἦν ἄν μοι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 9:1)
μετὰ ταῦτ’ ἐμήνυσεν Εὐκτήμων ἔχειν Ἀρχέβιον καὶ Λυσιθείδην τριηραρχήσαντασ χρήματα Ναυκρατιτικά, τίμημα τάλαντ’ ἐννέα καὶ τριάκοντα μνᾶσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 14:2)
ἀναστὰσ Εὐκτήμων ἔλεγ’ ἄλλα τε πολλὰ καὶ διεξῆλθεν πρὸσ ὑμᾶσ ὡσ ἔλαβ’ ἡ τριήρησ τὸ πλοῖον ἡ Μελάνωπον ἄγουσα καὶ Γλαυκέτην καὶ Ἀνδροτίωνα πρεσβευτὰσ ὡσ Μαύσωλον, ὡσ ἔθεσαν τὴν ἱκετηρίαν ὧν ἦν τὰ χρήμαθ’ ἅνθρωποι, ὡσ ἀπεχειροτονήσαθ’ ὑμεῖσ μὴ φίλι’ εἶναι τότε, ἀνέμνησεν ὑμᾶσ, τοὺσ νόμουσ ἀνέγνω καθ’ οὓσ τοῦτον τὸν τρόπον πραχθέντων τῆσ πόλεωσ γίγνεται τὰ χρήματα.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 15:1)
ταῦτ’ ἀκουσάντων ὑμῶν, ἐπειδή ποτ’ ἐπαύσανθ’ οὗτοι βοῶντεσ, ἔδωκε γνώμην Εὐκτήμων ὡσ δυνατὸν δικαιοτάτην, ὑμᾶσ μὲν εἰσπράττειν τοὺσ τριηράρχουσ, ἐκείνοισ δ’ εἶναι περὶ αὐτῶν εἰσ τοὺσ ἔχοντασ ἀναφοράν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 16:3)
εἰ μὲν γὰρ Εὐκτήμων ἑάλω τὴν τῶν παρανόμων γραφήν, οὐκ ἂν ἔθηκε τοῦτον τὸν νόμον ὁ Τιμοκράτησ, οὐδ’ ἂν ἐδεῖθ’ ἡ πόλισ τούτου τοῦ νόμου, ἀλλ’ ἐξήρκει ἂν αὐτοῖσ ἀπεστερηκόσι τὴν πόλιν τὰ χρήματα τῶν ἄλλων μὴ φροντίζειν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 174:3)
ἐπειδὴ δ’ ὅ τε Εὐκτήμων ἧκεν ἐκ τῆσ Λαμψάκου ἄγων τοὺσ ναύτασ οὓσ ἐμισθώσατο, καὶ ὁ στρατηγὸσ παρήγγειλεν ἀνάγεσθαι, τῷ μὲν Εὐκτήμονι ἀσθενῆσαι ἐξαίφνησ συνέβη, καὶ πάνυ πονηρῶσ διετέθη·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 24:1)
ὁ γὰρ Εὐκτήμων ὁ πεντηκόνταρχοσ, ὡσ ἐκ τοῦ Ἑλλησπόντου ἀπεστάλη οἴκαδε ἀσθενήσασ, ἐπειδὴ κατέπλευσε καὶ ἤκουσε τοῦτον ἐμοὶ διάδοχον καθεστηκότα, εἰδὼσ τόν τε χρόνον ἐξήκοντά μοι τῆσ τριηραρχίασ καὶ ἤδη ἐπιτριηραρχοῦντά με, παραλαβὼν Δεινίαν τὸν κηδεστὴν τὸν ἐμὸν προσέρχεται αὐτῷ ἐν τῷ δείγματι, καὶ ἐκέλευεν αὐτὸν ὡσ τάχιστα ἐπὶ τὴν ναῦν ἀποπλεῖν, ὡσ τῶν ἀναλωμάτων πολλῶν ὄντων ἃ καθ’ ἡμέραν ἑκάστην πρὸσ τῷ παρὰ τοῦ στρατηγοῦ σιτηρεσίῳ εἰσ τὴν ναῦν διδομένῳ ἀνηλίσκετο, καθ’ ἕκαστον αὐτῷ διεξιὼν τούσ τε μισθοὺσ τοὺσ τῇ ὑπηρεσίᾳ καὶ τοῖσ ἐπιβάταισ κατὰ μῆνα διδομένουσ, τοῖσ τε ναύταισ οὓσ αὐτὸσ ἐκ τῆσ Λαμψάκου ἐμισθώσατο, καὶ τοῖσ ὕστερον ἐπεμβᾶσιν ἀντὶ τῶν ἀπολιπόντων, ἔτι δὲ ὃ τῶν ἀρχαίων ναυτῶν ἑκάστῳ προσέθηκα δεηθέντι, ἐπειδή μοι ὁ χρόνοσ ἐξῆκε τῆσ τριηραρχίασ, καὶ τἄλλα ὅσα ἦν τὰ καθ’ ἡμέραν ἑκάστην ἀναλισκόμενα εἰσ τὴν ναῦν, οὐκ ἀπείρωσ ἔχων·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 30:2)
Κόροιβοσ, Εὐξένιπποσ, Φερεκλῆσ, Λεώστρατοσ, Νικοκλῆσ, Κλέαρχοσ, Ἡγέμαχοσ, Εὐκτήμων, Μνησίδημοσ, Ἀντιφάτησ, Νικίασ, Νικόστρατοσ, Ὀλυμπιόδωροσ, Φίλιπποσ ἐπὶ τούτου κάθοδοσ ἐδόθη τοῖσ τε ἄλλοισ φυγάσι καὶ Δεινάρχῳ ὑπὸ βασιλέωσ Δημητρίου.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 9 3:4)
Εὐκτήμων δ’ ἐδάκρυσε τὸ δεύτερον, οὐκέτι κεῖνον, ἀλλὰ θυγατρὸσ ἑῆσ προῖκά τε καὶ θάλαμον.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 367 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION