Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Πανύασισ δ’ ὁ ἐποποιὸσ τὴν μὲν πρώτην πόσιν ἀπονέμει Χάρισιν, ̔̀ Ὥραισ, καὶ Διονύσῳ, τὴν δὲ δευτέραν Ἀφροδίτῃ καὶ πάλιν Διονύσῳ, Ὕβρει δὲ καὶ Ἄτῃ τὴν τρίτην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 3 2:3)
παραιτητέον δ’ ἡμῖν τὰ κεράμεα ποτήρια, καὶ γὰρ Κτησίασ ’ παρὰ Πέρσαισ φησίν, ’ ὃν ἂν βασιλεὺσ ἀτιμάσῃ, κεραμέοισ ποτηρίοισ ὁ χρῆται Χοιρίλοσ δ’ ὁ ἐποποιόσ φησι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 111)
καὶ Ῥιανὸσ ὁ ἐποποιὸσ ἐν Ἐπιγράμμασιν ἥμισυ μὲν πίσσησ κωνίτιδοσ,4 ἥμισυ δ’ οἴνου, Ἀρχῖν’, ἀτρεκέωσ ἥδε λάγυνοσ ἔχει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 100 2:2)
μνημονεύειν δ’ ἐοίκεν ἐπὶ ποσόν τι τῆσ κατὰ τὴν λύγον στεφανώσεωσ καὶ Νικαίνετοσ ὁ ἐποποιὸσ ἐν τοῖσ Ἐπιγράμμασιν, ποιητὴσ ὑπάρχων ἐπιχώριοσ καὶ τὴν ἐπιχώριον ἱστορίαν ἠγαπηκὼσ ἐν πλείοσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 141)
Τρύφων ἐν δευτέρῳ φυτῶν ἱστορίασ Ἀνδροτίωνά φησιν ἐν Γεωργικῷ ἱστορεῖν Συκέα ἕνα τινὰ τῶν Τιτάνων διωκόμενον ὑπὸ Διὸσ τὴν μητέρα Γῆν ὑποδέξασθαι καὶ ἀνεῖναι τὸ φυτὸν εἰσ διατριβὴν τῷ παιδί, ἀφ’ οὗ καὶ Συκέαν πόλιν εἶναι ἐν Κιλικίᾳ, Φερένικοσ δ’ ὁ ἐποποιόσ, Ἡρακλεώτησ δὲ γένοσ, ἀπὸ Συκῆσ τῆσ Ὀξύλου θυγατρὸσ προσαγορευθῆναι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 142)
μνημονεύει αὐτοῦ καὶ Θεόπομποσ ὁ Κολοφώνιοσ ἐποποιὸσ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Ἁρματίῳ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 812)
Εὐφορίων δ’ ὁ ἐποποιὸσ ἐν τῷ περὶ μελοποιῶν τὴν μὲν μονοκάλαμον σύριγγα Ἑρμῆν εὑρεῖν, τινὰσ δ’ ἱστορεῖν Σεύθην καὶ Ῥωνάκην τοὺσ Μαιδούσ,2 τὴν δὲ πολυκάλαμον Σιληνόν, Μαρσύαν δὲ τὴν κηρόδετον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 82 2:3)
τάχ’ οὖν διὰ τοῦτο καὶ Εὐφορίων ὁ ἐποποιὸσ τοὺσ Μαριανδυνοὺσ δωροφόρουσ κέκληκε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:27)
Νίκανδροσ δὲ ὁ ἐποποιὸσ ἐν τρίτῳ Γλωσσῶν καλεῖσθαί φησιν αὐτοὺσ καὶ γρύλλουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 313)
Εὐάνθησ δ’ ὁ ἐποποιὸσ ἐν τῷ εἰσ τὸν Γλαῦκον ὕμνῳ Ποσειδῶνοσ αὐτὸν υἱὸν εἶναι καὶ Ναΐδοσ νύμφησ μιγῆναί τε Ἀρεάδνῃ ἐν Δίᾳ τῇ νήσῳ ἐρασθέντα, ὅτε ὑπὸ Θησέωσ κατελείφθη, Ἀριστοτέλησ δ’ ἐν τῇ Δηλίων πολιτείᾳ ἐν Δήλῳ κατοικήσαντα μετὰ τῶν Νηρηίδων τοῖσ θέλουσι μαντεύεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 47 2:1)
ὑμεῖσ δὲ πολλάκισ τοῦ Ἀρχεστράτου τούτου μνημονεύσαντεσ ἀκολασίασ ἐπληρώσατε τὸ συμπόσιον, τί γὰρ τῶν ἐπιτρῖψαι δυναμένων παρέλιπεν ὁ καλὸσ οὗτοσ ἐποποιὸσ καὶ μόνοσ ζηλώσασ τὸν Σαρδαναπάλλου τοῦ Ἀνακυνδαράξεω βίον, ὃν ἀδιανοητότερον εἶναι ἢ κατὰ τὴν προσηγορίαν τοῦ πατρὸσ Ἀριστοτέλησ ἔφη, ἐφ’ οὗ τοῦ τάφου·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 141)
Πτολεμαίου δὲ τοῦ βασιλέωσ περὶ κιθαριστικῆσ πρὸσ αὐτὸν διαλεγομένου φιλονικότερον, ’ ἕτερόν ἐστιν εἶπεν, ̔ ὦ βασιλεῦ, σκῆπτρον, ἕτερον δὲ πλῆκτρον, ὥσ φησι Καπίτων ὁ ἐποποιὸσ ἐν δ# τῶν πρὸσ Φιλόπαππον ὑπομνημάτων, παρακληθεὶσ δ’ ἀκοῦσαί ποτε κιθαρῳδοῦ μετὰ τὴν ἀκρόασιν ἔφη·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 42 3:1)
Ἑλλησπόντιοι δ’ ἐπεγχύτην ὀνομάζουσι τὸν οἰνοχόον καὶ τὴν κρεανομίαν κρεωδαισίαν, ὥσ φησι Δημήτριοσ ὁ Σκήψιοσ ἐν ἕκτῳ καὶ εἰκοστῷ τοῦ Τρωικοῦ διακόσμου, τοῖσ δὲ θεοῖσ οἰνοχοοῦσάν τινεσ ἱστοροῦσι τὴν Ἁρμονίαν, ὡσ Καπίτων ἱστορεῖ ὁ ἐποποιόσ, Ἀλεξανδρεὺσ δὲ γένοσ, ἐν δευτέρῳ Ἐρωτικῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 25 2:2)
μνημονεύει αὐτοῦ Εὐφορίων ὁ ἐποποιὸσ ἐν Χιλιάσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 48 2:7)
τῶν καὶ Ὅμηροσ ὁ ἐποποιὸσ ἄνδρα ἄριστον ἔφησε ἐσ Ἴλιον ἀπικέσθαι τάξαι τε καὶ διακοσμῆσαι στρατόν.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 161 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION