헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ γὰρ δυνάμει ὂν καὶ μὴ ἐντελεχείᾳ τὸ ἀόριστόν ἐστιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 97:3)
μὲν γὰρ ἐνδέχεται ἅμα ταὐτὸ εἶναι τὰ ἐναντία, ἐντελεχείᾳ δ’ οὔ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 133:1)
καὶ ἡ ἀρχὴ τῆσ κινήσεωσ τῶν φύσει ὄντων αὕτη ἐστίν, ἐνυπάρχουσά πωσ ἢ δυνάμει ἢ ἐντελεχείᾳ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 50:2)
ἔτι τὸ εἶναι σημαίνει καὶ τὸ ὂν τὸ μὲν δυνάμει ῥητὸν τὸ δ’ ἐντελεχείᾳ τῶν εἰρημένων τούτων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 101:1)
ὁρῶν τε γὰρ εἶναί φαμεν καὶ τὸ δυνάμει ὁρῶν καὶ τὸ ἐντελεχείᾳ, καὶ τὸ ἐπίστασθαι ὡσαύτωσ καὶ τὸ δυνάμενον χρῆσθαι τῇ ἐπιστήμῃ καὶ τὸ χρώμενον, καὶ ἠρεμοῦν καὶ ᾧ ἤδη ὑπάρχει ἠρεμία καὶ τὸ δυνάμενον ἠρεμεῖν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 101:2)
ἀλλ’ ἴδιον τῆσ οὐσίασ ἐκ τούτων λαβεῖν ἔστιν ὅτι ἀναγκαῖον προϋπάρχειν ἑτέραν οὐσίαν ἐντελεχείᾳ οὖσαν ἣ ποιεῖ, οἱο͂ν ζῷον εἰ γίγνεται ζῷον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 134:1)
περὶ μὲν οὖν τοῖν δυοῖν εἴρηται καὶ γὰρ περὶ τοῦ τί ἦν εἶναι καὶ τοῦ ὑποκειμένου, ὅτι διχῶσ ὑπόκειται, ἢ τόδε τι ὄν, ὥσπερ τὸ ζῷον τοῖσ πάθεσιν, ἢ ὡσ ἡ ὕλη τῇ ἐντελεχείᾳ, δοκεῖ δὲ καὶ τὸ καθόλου αἴτιόν τισιν εἶναι μάλιστα, καὶ εἶναι ἀρχὴ τὸ καθόλου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 208:3)
ἀδύνατον γὰρ οὐσίαν ἐξ οὐσιῶν εἶναι ἐνυπαρχουσῶν ὡσ ἐντελεχείᾳ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 217:3)
τὰ γὰρ δύο οὕτωσ ἐντελεχείᾳ οὐδέποτε ἓν ἐντελεχείᾳ, ἀλλ’ ἐὰν δυνάμει δύο ᾖ, ἔσται ἕν οἱο͂ν ἡ διπλασία ἐκ δύο ἡμίσεων δυνάμει γε·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 217:4)
ἡ γὰρ ἐντελέχεια χωρίζει, ὥστ’ εἰ ἡ οὐσία ἕν, οὐκ ἔσται ἐξ οὐσιῶν ἐνυπαρχουσῶν καὶ κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον, ὃν λέγει Δημόκριτοσ ὀρθῶσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 218:1)
ἢ γὰρ οὐχ ἓν ἡ δυὰσ ἢ οὐκ ἔστι μονὰσ ἐν αὐτῇ ἐντελεχείᾳ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 219:3)
εἰ γὰρ μήτε ἐκ τῶν καθόλου οἱο͂́ν τ’ εἶναι μηδεμίαν οὐσίαν διὰ τὸ τοιόνδε ἀλλὰ μὴ τόδε τι σημαίνειν, μήτ’ ἐξ οὐσιῶν ἐνδέχεται ἐντελεχείᾳ εἶναι μηδεμίαν οὐσίαν σύνθετον, ἀσύνθετον ἂν εἰή οὐσία πᾶσα, ὥστ’ οὐδὲ λόγοσ ἂν εἰή οὐδεμιᾶσ οὐσίασ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 220:2)
μάλιστα δ’ ἄν τισ τὰ τῶν ἐμψύχων ὑπολάβοι μόρια καὶ τὰ τῆσ ψυχῆσ πάρεγγυσ ἄμφω γίγνεσθαι, ὄντα καὶ ἐντελεχείᾳ καὶ δυνάμει, τῷ ἀρχὰσ ἔχειν κινήσεωσ ἀπό τινοσ ἐν ταῖσ καμπαῖσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 247:4)
τοῦ αὐτοῦ γὰρ λόγου, καὶ ἡ οὐσία ἓν οὕτωσ, ἀλλ’ οὐχ ὡσ λέγουσί τινεσ οἱο͂ν μονάσ τισ οὖσα ἢ στιγμή, ἀλλ’ ἐντελέχεια καὶ φύσισ τισ ἑκάστη.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 47:3)
οὐκ ἔστι δέ, ὅτι οὐκ ἐντελεχείᾳ ἐστίν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 38:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION