Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ταῦτα οὐκ ὤκνησεν, ἀλλ’ ὑπέστη Τίμαρχοσ οὑτοσί, οὐδενὸσ ὢν τῶν μετρίων ἐνδεήσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 421)
ἀλλ’ ἐπειδὴ πάσῃ τῇ δυνάμει Δαρεῖοσ κατεβεβήκει, ὁ δ’ Ἀλέξανδροσ ἦν ἀπειλημμένοσ ἐν Κιλικίᾳ πάντων ἐνδεήσ, ὡσ ἔφησθα σύ, αὐτίκα μάλα δ’ ἔμελλεν, ὡσ ἦν ὁ παρὰ σοῦ λόγοσ, συμπατηθήσεσθαι ὑπὸ τῆσ Περσικῆσ ἵππου, τὴν δὲ σὴν ἀηδίαν ἡ πόλισ οὐκ ἐχώρει καὶ τὰσ ἐπιστολὰσ ἃσ ἐξηρτημένοσ ἐκ τῶν δακτύλων περιῄεισ, ἐπιδεικνύων τισὶ τὸ ἐμὸν πρόσωπον ὡσ ἐκπεπληγμένου καὶ ἀθυμοῦντοσ, καὶ χρυσόκερων ἀποκαλῶν καὶ κατεστέφθαι φάσκων, εἴ τι πταῖσμα συμβήσεται Ἀλεξάνδρῳ, οὐδ’ ἐνταῦθα ἔπραξασ οὐδέν, ἀλλ’ εἴσ τινα καιρὸν ἀνεβάλλου καλλίω.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1641)
ἄπλωτά τε ἤδη πάντα ἦν, καὶ ἡ γῆ τῶν ἔργων ἐνδεὴσ διὰ τὴν ἀνεπιμιξίαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 2:12)
"ταύτῃ μὲν τῇ διανοίᾳ τε καὶ τόλμῃ ἀπῆρα οἴκοθεν, οὐχ ᾗ τινὲσ ἐδόξαζον, ἀλλ’ αἰσχυνόμενοσ μὲν ἐμαυτὸν τὸ μέγιστον μὴ δόξαιμί ποτε ἐμαυτῷ παντάπασι λόγοσ μόνον ἀτεχνῶσ εἶναί τισ, ἔργου δὲ οὐδενὸσ ἄν ποτε ἑκὼν ἀνθάψασθαι, κινδυνεύειν δὲ προδοῦναι πρῶτον μὲν τὴν Δίωνοσ ξενίαν τε καὶ ἑταιρίαν ἐν κινδύνοισ ὄντωσ γεγονότοσ οὐ μικροῖσ, εἴτ’ οὖν πάθοι τι εἴτ’ ἐκπεσὼν ὑπὸ Διονυσίου καὶ τῶν ἄλλων ἐχθρῶν ἔλθοι πρὸσ ἡμᾶσ φεύγων καὶ ἀνέροιτο εἰπὼν, Ὦ Πλάτων, ἥκω σοι φυγὰσ οὐχ ὁπλιτῶν δεόμενοσ οὐδὲ ἱππέων ἐνδεὴσ γενόμενοσ ἀμύνεσθαι τοὺσ ἐχθροὺσ, ἀλλὰ λόγων καὶ πειθοῦσ, ᾗ σὲ μάλιστα ἠπιστάμην ἐγὼ δυνάμενον ἀνθρώπουσ νέουσ ἐπὶ τἀγαθὰ καὶ δίκαια προτρέποντα εἰσ φιλίαν τε καὶ ἑταιρίαν ἀλλήλοισ καθιστάναι ἑκάστοτε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 66:6)
οὐ γάρ ἐστιν ἐνδεὴσ οὐδενὸσ ὃ εἰσ ὕστερον γινόμενον τελειώσει αὐτῆσ τὸ εἶδοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 36:1)
καὶ ἡ μὲν τοῦ ναοῦ τελεία οὐδενὸσ γὰρ ἐνδεὴσ πρὸσ τὸ προκείμενον, ἡ δὲ τῆσ κρηπῖδοσ καὶ τοῦ τριγλύφου ἀτελήσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 37:4)
οὐδενὸσ γὰρ ἐνδεὴσ ἡ εὐδαιμονία ἀλλ’ αὐτάρκησ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 77:1)
πᾶσ γὰρ ἐπιθυμεῖ ὁ ἐνδεὴσ ξηρᾶσ ἢ ὑγρᾶσ τροφῆσ, ὁτὲ δὲ ἀμφοῖν, καὶ εὐνῆσ, φησὶν Ὅμηροσ, ὁ νέοσ καὶ ἀκμάζων·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 148:1)
οὗ γὰρ τυγχάνει τισ ἐνδεὴσ ὤν, τούτου ἐφιέμενοσ ἀντιδωρεῖται ἄλλο.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 85:3)
ὁ δ’ ἐνδεὴσ καὶ ὁ χείρων ἀνάπαλιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 152:2)
ὃ δ’ ἐστὶν αὐτῷ αἱρετόν, τοῦτο δεῖ ὑπάρχειν αὐτῷ, ἢ ταύτῃ ἐνδεὴσ ἔσται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 123:3)
"̓ ἀλλ’ ὅμωσ εἰσ τοσοῦτον αὐτὸν περιέστησεν ὁ περὶ ἡδονὴν βίοσ ὥστε μετὰ γρᾳδίου βαρβάρου διατελεῖν ἠναγκάσθη καὶ τῶν ἀναγκαίων τῶν καθ’ ἡμέραν ἐνδεὴσ γενόμενοσ τὸν βίον ἐτελεύτησεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 52 1:10)
καὶ δῆτα θαυμάζω πῶσ οὐ λογίζει πρὸσ σεαυτόν, ὅτι ἔστιν Ἀρχεστράτῳ τῷ ποτὲ τὸν σὸν πατέρα κτησαμένῳ υἱὸσ ἐνθάδε, Ἀντίμαχοσ, πράττων οὐ κατ’ ἀξίαν, ὃσ οὐ δικάζεταί σοι, οὐδὲ δεινά φησι πάσχειν, εἰ σὺ μὲν χλανίδα φορεῖσ, καὶ τὴν μὲν λέλυσαι, τὴν δ’ ἐκδέδωκασ ἑταίραν, καὶ ταῦτα γυναῖκ’ ἔχων ποιεῖσ, καὶ τρεῖσ παῖδασ ἀκολούθουσ περιάγει, καὶ ζῇσ ἀσελγῶσ ὥστε καὶ τοὺσ ἀπαντῶντασ αἰσθάνεσθαι, αὐτὸσ δ’ ἐκεῖνοσ πολλῶν ἐνδεήσ ἐστιν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 65:1)
μόνοσ δὴ ἐν τοσούτοισ φαινόμενοσ ῥᾴθυμοσ ἀτεχνῶσ σφόδρα τε εἰρηνικὸσ πολέμου θεατήσ, τὸ μὲν σῶμα ἐνδεήσ, τὴν δὲ ἡλικίαν προήκων, οὐ χρυσοῦν σκῆπτρον φέρων οὐδὲ στέμματα ἱερὰ θεοῦ τινοσ, ἐπὶ λύσει θυγατρὸσ ἥκων εἰσ τὸ στρατόπεδον ἀναγκαίαν ὁδόν, ἀλλ’ ἐπιθυμῶν ἰδεῖν ἄνδρασ ἀγωνιζομένουσ ὑπὲρ ἀρχῆσ καὶ δυνάμεωσ, τοὺσ δὲ ὑπὲρ ἐλευθερίασ τε καὶ πατρίδοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 24:2)
Μάγων δ’ ἐν πολεμίᾳ χώρᾳ στρατοπεδεύων, καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐνδεὴσ ἀεὶ μᾶλλον γινόμενοσ, οὐ μετρίωσ ἠλαττοῦτο·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 96 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION