Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ μέν γε ἤδη τινὸσ κουφότητοσ αἰσθάνεσθαί μοι δοκῶ, καθάπερ Διομήδησ Ὁμήρῳ πεποίηται πρὸσ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἐλαφρόσ τε ὁμοῦ τὰ μέλη καὶ καθαρὸσ τὰσ ὄψεισ, καὶ κατέχειν ἐμαυτὸν ὑπ’ εὐφροσύνησ οὐκ ἔχω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 7:5)
ἦ μάλ’ ἐλαφρὸσ ἀνήρ, ὃσ ῥεῖα κυβιστᾷ, ὃν καὶ λέγει πολλοὺσ ἂν κορέσαι τήθεα διφῶντα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 22 3:2)
ἐπεὶ δὲ καὶ ἄλλῳ Χρυσίππου τοῦ Τυανέωσ συγγράμματι ἐνέτυχον ἐπιγραφομένῳ Ἀρτοποιικῷ καὶ πεῖραν ἔσχον τῶν αὐτόθι ὀνομασθέντων παρὰ πολλοῖσ τῶν φίλων, ἔρχομαι καὶ αὐτὸσ λέξων τι περὶ ἄρτων, ὁ ἀρτοπτίκιοσ ἄρτοσ καλούμενοσ κλιβανικίου καὶ φουρνακίου διαφέρει, ἐὰν δ’ ἐκ σκληρᾶσ ζύμησ ἐργάζῃ αὐτόν, ἔσται καὶ λαμπρὸσ καὶ εὔβρωτοσ πρὸσ ξηροφαγίαν εἰ δ’ ἐξ ἀνειμένησ, ἔσται μὲν ἐλαφρόσ, οὐ λαμπρὸσ δέ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 79 1:3)
[ἐκ τᾶ]σ μὲν γένοσ ἔπλε[το καρτε]ρόχειρ Ἀργεῖοσ [ ] λέοντοσ θυμὸ[ν ἔχων], ὁπότε χρεῖ[όσ τι συμ]βολοῖ μάχασ, ποσσί[ν τ’ ἐλα]φρό[σ, π]ατρίων τ’ οὐκ [ἀπόκλαροσ κ]αλῶν, τόσα Παν[θείδᾳ κλυτό]το‐ ξοσ Ἀπό[λλων ὤπασε]ν, ἀμφί τ’ ἰατορίᾳ ξείνων τε φιλάνορι τιμᾷ·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 1 Ἀργεῖῳ Κεῖῳ Παιδί Πύκτῃ Ἴσθμια 12:1)
καὶ ὁ ἐν ἀέρι ὑπὸ δυοῖν κουφιζόμενοσ λίθοσ ἐν ὕδατι ῥᾳδίωσ μετατίθεται, ἤτοι βαρὺσ ὢν καὶ ὑπὸ τοῦ ὕδατοσ κουφιζόμενοσ ἢ ἐλαφρὸσ [ὢν] καὶ ὑπὸ τοῦ ἀέροσ βαρυνόμενοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 24:9)
ἢ τί οἰεί ὅτι ὁ Ἡρακλῆσ ἂν ἀπέβη, εἰ μὴ λέων τοιοῦτοσ ἐγένετο καὶ ὕδρα καὶ ἔλαφ[ρ]οσ καὶ σῦσ καὶ ἄδικοί τινεσ ἄνθρωποι καὶ θηριώδεισ, οὓσ ἐκεῖνοσ ἐξήλαυνεν καὶ ἐκάθαιρεν;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προνοίασ. 32:2)
ὢ πόποι ἦ μάλ’ ἐλαφρὸσ ἀνήρ, ὡσ ῥεῖα κυβιστᾷ.
(호메로스, 일리아스, Book 16 62:10)
ὃ δὲ σπάνιον ἐπὶ τούτοισ, οὔτε ἄχαρίσ ἐστιν ἐντυχεῖν οὔτε κακοήθει ἐοίκεν, ἀλλὰ μᾶλλον ἐλαφρὸσ καὶ εὐήθησ δόξειεν ἂν εἶναι.
(플라톤, Epistles, Letter 13 6:2)
ὁ δ’ ἐναντίοσ αὖ πάλιν τούτων, μηδὲν ἐπικρίνων ἀλλὰ κατὰ ῥῆμα καὶ συλλαβὴν ἐφιστάμενοσ καὶ κεκραγώσ , ἐλαφρόσ τισ ὢν καὶ ὀρνεώδησ, πολλάκισ μὲν οὐδ’ αὐτοῖσ ἀρέσκει τοῖσ ἀγωνιζομένοισ, ἀεὶ δὲ λυπεῖ τοὺσ ἀκροωμένουσ, ἀνασοβῶν καὶ συνεξανιστὰσ παρὰ γνώμην, οἱο͂ν ἑλκομένουσ βίᾳ δι’ αἰδῶ καὶ συνεπηχοῦντασ.
(플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 13 7:2)
τῶν γὰρ ἁληγῶν ἡμιόνων εἷσ ἐμβαλὼν εἰσ ποταμὸν ὤλισθεν αὐτομάτωσ καὶ τῶν ἁλῶν διατακέντων ἀναστὰσ ἐλαφρὸσ ᾔσθετο τὴν αἰτίαν καὶ κατεμνημόνευσεν ὥστε διαβαίνων ἀεὶ τὸν ποταμόν, ἐπίτηδεσ ὑφιέναι καὶ βαπτίζειν τὰ ἀγγεῖα, συγκαθίζων καὶ ἀπονεύων εἰσ ἑκάτερον μέροσ·
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 16 2:1)
"σὺ δ’ ἀξιοῖσ τοῦ νυκτερινοῦ καὶ μελαναιγίδοσ ἐμφορεῖσθαι, καὶ ψέγεισ τὴν κάθαρσιν ὥσπερ χολημεσίαν δι’ ἧσ τὸ βαρὺ καὶ μεθυστικὸν ἀφιεὶσ καὶ νοσῶδεσ ἐλαφρὸσ καὶ ἄνευ ὀργῆσ;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Εἰ δεῖ τὸν οἶνον ἐνδιηθεῖν. 5:2)
αὐτῶν δὲ τῶν σωμάτων χρυσὸσ μὲν καὶ λίθοσ ὑπὸ πληρότητοσ ἰσχνόφωνα καὶ δυσηχῆ καὶ ταχὺ κατασβέννυσι τοὺσ φθόγγουσ ἐν αὑτοῖσ εὔφωνοσ δὲ καὶ λάλοσ ὁ χαλκόσ, ᾗ πολύκενοσ καὶ ὄγκον ἐλαφρὸσ καὶ λεπτόσ, οὐ πολλοῖσ συντεθλιμμένοσ ἐπαλλήλοισ σώμασιν, ἀλλ’ ἄφθονον ἔχων τὸ τῆσ ἐπιεικοῦσ καὶ ἀναφοῦσ μεμιγμένον οὐσίασ, ἣ ταῖσ τ’ ἄλλαισ κινήσεσιν εὐπορίαν δίδωσι τήν τε φωνὴν εὐμενῶσ ὑπολαμβάνουσα παραπέμπει;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Διὰ τί τῆσ ἡμέρασ ἠχωδεστέρα ἡ νύξ. 10:14)
ὅταν οὖν ἐλαφρὸσ ὢν καὶ ἐπίτηκτοσ καὶ ἀπατηλὸσ ἐγγύθεν ἀντεξετάζηται πρὸσ ἀληθινὴν καὶ ἐμβριθῆ φιλίαν καὶ σφυρήλατον, οὐκ ἀναφέρων ἀλλ’ ἐξελεγχόμενοσ ταὐτὸ ποιεῖ τῷ ζῳγραφήσαντι τοὺσ ἀλεκτρυόνασ ἀθλίωσ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 24 4:2)
ἐπεὶ δ’ οὔτε φῶσ λαμπρὸν ὄμματι φλεγμαίνοντι προσοιστέον, οὔτ’ ἐμπαθὴσ ψυχὴ παρρησίαν ἀναδέχεται καὶ νουθεσίαν ἄκρατον, ἐν τοῖσ χρησιμωτάτοισ ἐστὶ τῶν βοηθημάτων ὁ παραμιγνύμενοσ ἐλαφρὸσ;
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 33 7:2)
οὐ μὴν ὁμοίωσ, ἀλλ’ ἐλαφρὸσ μὲν ἐν τῷ κολάζειν καὶ οὐκ ἐπίμονοσ, πρὸσ δὲ τὰσ χάριτασ τελεσιουργόσ καὶ τοῖσ εὐεργετηθεῖσι διὰ παντὸσ ὥσπερ εὐεργέταισ εὔνουσ, καὶ πρόθυμοσ, ὡσ κάλλιστα τῶν κτημάτων, τοὺσ ἐν πεπονθότασ ὑπ’ αὐτοῦ περιέπειν ἀεὶ καὶ σῴζειν.
(플루타르코스, Titus Flamininus, chapter 1 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION