Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ δή τισ ὑμῶν τὴν ἰδίαν πρόκλησιν καταισχύνῃ μηδὲ τῆσ ἀπειλῆσ ἐλάττων γένηται·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 10:4)
καὶ Λακεδαιμονίουσ ὡρμημένουσ ποιεῖν τὰ δεδογμένα διεκώλυσαν, ὁρῶντεσ τῶν πόλεων τὸ πλῆθοσ, αἷσ ἔμελλεν ἡ Ἑλλὰσ ἐλάττων γενήσεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 89:7)
καὶ ἐγένετο μέντοι οὐδὲν ἐλάττων ἢ ὑπὸ ἐλλεβόρου, ὡσ ἔφασκον οἱ τούτου ἔμπειροι, ἅτε καὶ ὑπὸ τοῦ κλυδωνίου πάντων κεκινημένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 3:19)
τοῦτο τὸ ῥῆμα ἐμοὶ, δέσποτ’ Ἀσκληπιὲ, παντὸσ ἀνθρωπίνου βίου κρεῖττον, τούτου πᾶσα ἐλάττων νόσοσ, τούτου πᾶσα ἐλάττων χάρισ, τοῦτ’ ἐμὲ καὶ δύνασθαι καὶ βούλεσθαι ζῆν ἐποίησε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 13:14)
καὶ μὴν ὁ μὲν οὐδαμῶσ ἀξιῶν καθαιρεῖν τοὺσ πλησίον θαρρῶν ἑαυτῷ δοκεῖ ποιεῖν τοῦτο, ὡσ οὐδὲν ἂν αὐτόσ γε ἐλάττων ταύτῃ νομισθεὶσ, ὁ δὲ τὴν εἰσ ἑτέρουσ ἐπήρειαν κέρδοσ ἑαυτοῦ ποιούμενοσ χωρὶσ τῆσ ἄλλησ κακίασ ὕποπτον ἑαυτὸν καὶ περὶ ὧν ἐρίζει καθίστησιν, ὡσ οὐδὲν ἔχων εἰπεῖν τοσοῦτον ὅσον βούλεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 10:13)
οὕτω δή τοι τό γε τοῦ Νείλου θειότερόν τι καὶ ἰδιώτερον ἐοίκεν εἶναι ἢ κατὰ τοὺσ ἄλλουσ ποταμούσ τε καὶ ῥεύματα, καὶ εἰ τούτου ζητοῦμεν αἰτίασ, ζητῶμεν καὶ ὧν εἶπον, τί δή ποτε ἡμέρα μὲν ἡμέρασ μικρὸν προφέρειν ἐτάχθη, μέχρι ἂν κορυφωθῇ τὸ μήκιστον, ἔπειτα ὑπολείπειν, ἄχρι ἂν εἰσ τοὐλάχιστον ἀφίκηται, τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆσ ἑαυτῆσ, εἶτα καὶ τῆσ νυκτὸσ ἐλάττων μετ’ ἰσημερίαν γιγνομένη, νὺξ δὲ ἀντιλαβοῦσα αὔξην ταὐτὰ ταῦτα πάσχει, ἐκ προσθήκησ καὶ ἀφαιρέσεωσ προϊοῦσα καὶ ἐπανιοῦσα, μέχρι ἂν ὥσπερ οἱ γεωμέτραι καλοῦσιν εἰσ ἐκεῖνο καταστῇ ὅθεν ἤρξατο φέρεσθαι, ταὐτά τε καὶ τἀναντία τῇ ἡμέρᾳ πάσχουσα ἀεί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 10:4)
κόλασισ γὰρ ἡ φαρμακεία τῶν πληγῶν οὐκ ἐλάττων ἐστίν, ὁμοίωσ δὲ ταύταισ οὐδὲ τὰσ τῶν πολλῶν <ἐπισκεπτέον> εἰκῇ γὰρ λέγουσι σχεδὸν περὶ ἁπάντων, καὶ μάλιστα περὶ ἐπισκεπτέον <εὐδαι>μονίασ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 22:2)
ὁ μὲν γὰρ μηδὲν πρὸσ ἕτερον ζῶν καταφρονητικὸσ αὐθάδησ, ὁ δὲ πάντα πρὸσ ἄλλον ἢ καὶ πάντων ἐλάττων ἄρεσκοσ, ὁ δὲ τὰ μὲν τὰ δὲ μή, καὶ πρὸσ τοὺσ ἀξίουσ οὕτωσ ἔχων σεμνόσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 131:1)
οὐθενὸσ δ’ ἐλάττων ἀπορία παραλέλειπται καὶ τοῖσ νῦν καὶ τοῖσ πρότερον, πότερον αἱ αὐταὶ τῶν φθαρτῶν καὶ τῶν ἀφθάρτων ἀρχαί εἰσιν ἢ ἕτεραι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 108:1)
"ἐλάττων" γὰρ "ὀρθῆσ" ἡ ὀξεῖα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 152:3)
οὔτε γὰρ κατὰ τὸ ποσὸν οὔτε κατὰ τὸ ποιὸν ὁρῶμεν διαφέρουσαν μονάδα μονάδοσ, ἀνάγκη τε ἢ ἴσον ἢ ἄνισον εἶναι ἀριθμόν, πάντα μὲν ἀλλὰ μάλιστα τὸν μοναδικόν, ὥστ’ εἰ μήτε πλείων μήτ’ ἐλάττων, ἴσοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 136:2)
καὶ εἰ μέροσ ὁ ἐλάττων τοῦ μείζονοσ, ὁ ἐκ τῶν συμβλητῶν μονάδων τῶν ἐν τῷ αὐτῷ ἀριθμῷ, εἰ δὴ ἡ τετρὰσ αὐτὴ ἰδέα τινόσ ἐστιν, οἱο͂ν ἵππου ἢ λευκοῦ, ὁ ἄνθρωποσ ἔσται μέροσ ἵππου, εἰ δυὰσ ὁ ἄνθρωποσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 174:1)
δοκοῦσι δὲ καὶ μνημονεύειν οὗ ἂν ποιήσωσιν εὖ, ὧν δ’ ἂν πάθωσιν οὔ ἐλάττων γὰρ ὁ παθὼν εὖ τοῦ ποιήσαντοσ, βούλεται δ’ ὑπερέχειν, καὶ τὰ μὲν ἡδέωσ ἀκούειν, τὰ δ’ ἀηδῶσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 84:4)
ἐλάττων <ἂν> ἐγένετο πρόφασισ ‐ ἢ διότι τῶν θυγατέρων οὐδεμίαν ἔδωκεν ὁμολογήσασ αὐτῷ, ἀλλὰ τὴν μὲν προτέραν, κατεχόμενοσ ὑπὸ πολέμου πρὸσ Σίρραν καὶ Ἀρράβαιον, ἔδωκε τῷ βασιλεῖ τῷ τῆσ Ἐλιμείασ, τὴν δὲ νεωτέραν τῷ υἱεῖ Ἀμύντᾳ, οἰόμενοσ οὕτωσ ἂν ἐκεῖνον ἥκιστα διαφέρεσθαι καὶ τὸν ἐκ τῆσ Κλεοπάτρασ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 235:1)
ὅσῳ γὰρ ἂν ἐλάττων ἀπέχθεια ἐνῇ τοῖσ πραττομένοισ, τοσούτῳ μᾶλλον λήψονται τέλοσ αἱ πράξεισ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 123:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION