헬라어 문장 내 검색 Language

ἰὼ ἰώ μοί μοι τὰσ ὠγυγίουσ κατιδόντεσ στυγνὰσ Ἀθάνασ πάντεσ ἑνὶ πιτύλῳ, ἐὴ ἐή, τλάμονεσ ἀσπαίρουσι χέρσῳ.
(아이스킬로스, 페르시아인들, choral, strophe 31)
Ἦμοσ δ’ ἀγρόθεν εἶσι φυτοσκάφοσ ἤ τισ ἀροτρεὺσ ἀσπασίωσ εἰσ αὖλιν ἑήν, δόρποιο χατίζων, αὐτοῦ δ’ ἐν προμολῇ τετρυμένα γούνατ’ ἔκαμψεν αὐσταλέοσ κονίῃσι, περιτριβέασ δέ τε χεῖρασ εἰσορόων κακὰ πολλὰ ἑῇ ἠρήσατο γαστρί·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 20:15)
ἀλλ’ ἄρα τήνγε δείματι πεπτηυῖαν ἑῇ φέρε χειρὶ μεμαρπὼσ Εὔφημοσ, γαίησ δ’ ἀπὸ διπλόα πείσματ’ ἔλυσαν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 9:5)
τῶν ἤτοι ἄλλῳ μέν, ὅτισ καὶ ὑπείροχοσ ἠε͂ν, κρείων Αἰήτησ σὺν ἑῇ ναίεσκε δάμαρτι·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 4:44)
εἰ δ’ οὔ τοι μάλα θυμὸσ ἑῇ ἐπὶ πάγχυ πέποιθεν ἠνορέῃ, μήτ’ αὐτὸσ ἐπείγεο, μήτε τιν’ ἄλλον τῶνδ’ ἀνδρῶν πάπταινε παρήμενοσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 9:28)
ὑγρὰ δ’ ἐνὶ βλεφάροισ ἔχεν ὄμματα, πορφύρουσα οἱο͂ν ἑῇ κακὸν ἔργον ἐπιξυνώσατο βουλῇ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 19:30)
ἢν δὲ χρόνῳ μακρῷ καὶ πόνῳ πολλῷ βρασθῇ μὲν τὰ ἔνδον τοῦ θώρηκοσ, πνεῦμα δὲ ἐγκατειρχθὲν τὰ πάντα σείσῃ, σπασμὸσ δὲ καὶ τάραχοσ τῶν αὐτέων ἐῄ, κλύδων δὲ ὑγρῶν ἀναπλἐῄ ἐσ τὰσ διαπνοὰσ, στόμα καὶ Ῥῖνα, σὺν ὑγρῷ δὲ τὸ πνεῦμα, ἄνεσισ δὴ τῆσ πρόσθεν πνίξιοσ ἁπάντων ἐοίκε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.21)
ἢν δὲ ἡ ψύξισ ἐῄ σὺν ὑγρῷ, ἀσινέστεροί τε καὶ ἀσφαλέστεροι εἰσ κίνδυνον οἱ σπασμοί.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.35)
ἢν μὲν οὖν τοῦ θώρηκοσ καὶ τῆσ ἀναπνοῆσ λάβηται τὸ κακὸν, Ῥηϊδίωσ τοῦ ζῆν ἀπήγαγε· ἀγαθὸν μὲν τῷ νοσέοντι ἐσ πόνων καὶ διαστροφῆσ καὶ αἰσχύνησ ἀπαλλαγὴ ν, ἀλυπότερον δὲ καὶ τοῖσι παρεοῦσι, κἢν υἱὸσ, ἢ πατὴρ ἐῄ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.48)
ἀναχρέμψισι δὲ καὶ βηχὶ σμικρῇ καὶ προχειροτέρῃ ἐσ τὸ στόμα ἀπερεύγονται τὸ αἷμα· ὡσ τῇ γε ἀπὸ στόματοσ, οὐδὲ ἀνάχρεμψισ παρομαρτεῖ · ἔμπτυσισ ἥδε καλέεται· ἐπὶ δὲ μᾶλλον, ἢν βραχέη ἡ φορὴ τοῦ αἵματοσ, καὶ στάγδην καὶ ἀθρόον ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ, ἢ ἀπὸ τοῦ στόματοσ ἐῄ, οὔ κοτε ἀναγωγὴ καλέεται, ἀλλ’ ἢ τὸ αὐτὸ, ἢ πτύσισ, ἢ αἱμορραγίη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.27)
ἢν οὖν ἀπὸ κεφαλῆσ ἐῄ, ἐπὶ μὲν πολλῷ τῷ αἵματι μέζω καὶ πλέω τὰ παρεόντα, σμικρὰ δὲ ἐν ὀλίγῃ καὶ σμικρῇ τῇ πτύσι· βάροσ αὐτέοισι, πόνοσ, ὤτων ἦχοι, ἐρύθημα προσώπου, φλεβῶν διαστάσιεσ , σκοτόδινοσ · καὶ πρὸ τούτων δὲ ἡ αἰτίη εὔσημοσ, πληγὴ, ψύξιεσ, ἐγκαύσιεσ, οἰνοφλυγίη · ἥδε γὰρ ἀθρόον πίμπλησι τὴν κεφαλὴν, ἀθρόον καὶ ἐκχέει ἐκραγέντοσ ἀγγείου · ἐπὶ δὲ σμικρῇ μέθῃ πτύσιεσ ἐξ ἀραιώσι οσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.30)
ἢν οὖν ἀπὸ κεφαλῆσ ἐῄ, γαργαλισμὸσ ὑπερώησ, ἀνάχρεμψισ πυκνὴ, καὶ ἐπὶ τῇδε ἡ πτύσισ βύζεται · θυμὸσ ἐγγίγνεται , καὶ εὖ μάλα βήσσουσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.32)
Ἡ δὲ ἀπὸ θώρηκοσ καὶ τῶν νέρθεν σπλάγχνων αἵματοσ φορὴ ἀναγωγὴ καλέεται· ἔστι δὲ κάρτα μὲν ὀλεθρίη, ἢν ἀπό του τῶν ἐπικαίρων ἐκραγέν των ἐῄ, ἢ κοίλησ φλεβὸσ τῆσ ἐν καρδίῃ ἀπὸ τοῦ ἥπατοσ διακονευμένησ τὸ αἷμα, ἢ τῆσ τῇ Ῥάχι παρατετα μένησ παχείησ ἀρτηρίησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.40)
τουτέων δὲ ἀσθενεστέρη ἡ ἀπὸ τῆσ τρηχείησ ἀρτηρίησ· ἢν δὲ ἀπὸ στομάχου ἢ κοιλίησ ἐμέηται, οὔτε κάρτα ὀλεθρίωσ ἴσχουσι, κἢν πάνυ πολλὴ αἱμορραγίη ἐῄ, οὔτε ἡ ἄλθεξισ μακρὴ καὶ ποικίλη· ἢν δὲ ἀπὸ ἥπατοσ καὶ σπληνὸσ, οὐ Ῥηϊδίη μὲν, οὐδὲ ξυνεχήσ · ἐσ γὰρ τὴν κοιλίην καὶ ἔντερα τουτέων ἡ ἀπόκρισισ ἑτοιμοτέρη .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.42)
βὴξ μικρὴ, ἄλλοτε μὲν ξύν τῳ, ἄλλοτε δὲ μούνη ἄνευθεν ἀναγωγῆσ· ξυνταλαιπωρέει γὰρ ἡ ἀρτηρίη τῷ στομάχῳ, παρατεταμένη καὶ ξυνημμένη· δῆξισ, ἢ στύψισ τοῦ ἕλκεοσ ἐπὶ τοῖσι καταπινομένοισι· πολλὸν δὲ μᾶλλον, ἢν ψυχρὰ κάρτα ἢ θερμὰ ἢ στρυφνὰ ἐῄ· ἐγγίγνεται δὲ καὶ πόνοσ τοῦ στομάχου, μετεξετέροισι δὲ μέσφι μεταφρένου · ἔμετοι φλεγματώδεεσ· ἐπαναφέρουσι δέ κοτε, ἐπὴν ἐσ μῆκοσ ἡ νοῦσοσ ἐπιταθῇ, καὶ μέζων ἐῄ ἀποσιτίη, τουτέων πλῆθοσ πολύ· πυρετοὶ οὐ μάλα ξυνεχέεσ, ἀλλὰ Ῥεμβώδεεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.64)

SEARCH

MENU NAVIGATION