Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δ’ ἔτνοσ γε πίσινον εὔχρων καὶ καλόν·
(아리스토텔레스, Episode21)
ὦ μῆτερ ἀνάδοσ δεῦρο τὴν ἐτνήρυσιν, ἵν’ ἔτνοσ καταχέω τοὐλατῆροσ τουτουί.
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene5)
κἄστιν <ἔτ’> ἔτνοσ τι·
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, antistrophe 12)
περὶ γοῦν τῆσ ἀρχαιότητοσ τῆσ κωμῳδίασ διεξιών φησιν ἔτνοσ, πῦρ, γογγυλίδεσ, ῥάφανοι, δρυπεπεῖσ, ἐλατῆρεσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 48 3:2)
"ἔτνοσ, φακῆ, τάριχοσ, ἰχθύσ, γογγυλίσ, σκόροδον, κρέασ, θύννειον, ἅλμη, κρόμμυον, σκόλυμοσ, ἐλαία, κάππαρισ, βολβόσ, μύκησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 607)
"ὁ πᾶσ αὐτῶν πλοῦτοσ ηὑρέθη μετὰ τὴν ὑπ’ Ἀλεξάνδρου τῆσ πόλεωσ κατασκαφὴν ἐν ταλάντοισ τετρακοσίοισ τεσσαράκοντα, φησίν, ὅτι τε μικρόψυχοι ἦσαν καὶ τὰ περὶ τὴν τροφὴν λίχνοι, παρασκευάζοντεσ ἐν τοῖσ δείπνοισ θρῖα καὶ ἑψητοὺσ καὶ ἀφύασ καὶ ἐγκρασιχόλουσ καὶ ἀλλᾶντασ καὶ σχελίδασ καὶ ἔτνοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 301)
καὶ μὴν ῥαφάνουσ γ’ ἕψουσι λιπαράσ, ὦ θεοί, ἔτνοσ θ’ ἅμ’ αὐταῖσ πίσινον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 10 2:2)
ἥκειν ἤδη καὶ μὴ μέλλειν τῷ τε μαγείρῳ μὴ λυμαίνεσθ’, ὡσ τῶν ὄψων ἑφθῶν ὄντων, ὀπτῶν ὄντων, ψυχρῶν ὄντων, καθ’ ἕκαστα λέγων βολβόσ, ἐλαία, σκόροδον, καυλόσ, κολοκύντη, ἔτνοσ, θρῖον, φυλλάσ, θύννου τεμάχη, γλάνιδοσ, γαλεοῦ, ῥίνησ, γόγγρου·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 67 2:11)
ἔτνοσ κυάμινον διότι τὴν μὲν γαστέρα φυσᾷ, τὸ δὲ πῦρ οὔ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 74 1:5)
Ὁκόσοι κοιλίασ τὰσ κάτω θερμὰσ ἔχουσι, καὶ δριμέα τὰ ὑποχωρήματα καὶ ἀνώμαλα διέρχεται ὑπὸ ξυντήξιοσ αὐτέοισιν, ἢν μὲν δυνατοὶ ἐώσιν, ἐλλεβόρῳ ἀντισπάσαι‧ ἢν δὲ μὴ, ὁ χυλὸσ τῶν σητανίων πυρῶν παχὺσ, ψυχρὸσ, καὶ τὸ φάκινον ἔτνοσ, καὶ ἄρτοι ἐγκρυφίαι, καὶ ἰχθύεσ πυρέσσοντι μὲν ἑφθοὶ, ἀπυρέτῳ δὲ ἐόντι ὀπτοὶ, καὶ οἶνοσ μέλασ ἀπυρέτῳ‧ ἢν δὲ μὴ, ὕδωρ ἀπὸ μεσπίλων ἢ μύρτων ἢ μήλων ἢ οὐών, ἢ φοινικοβαλάνων, ἢ οἰνάνθησ ἀμπελικῆσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 21.1)
τὸν γείτονα γοῦν μοι τὸν ὁμότεχνον οἶσθα τὸν Σίμωνα, οὐ πρὸ πολλοῦ δειπνήσαντα παρ’ ἐμοί, ὅτε τὸ ἔτνοσ ἥψουν τοῖσ Κρονίοισ δύο τόμουσ τοῦ ἀλλᾶντοσ ἐμβαλών.
(루키아노스, Gallus, (no name) 14:1)
οὐδὲ γὰρ ἢν ἑστιᾷσ τοὺσ φίλουσ καὶ πάντα ᾖ παρεσκευασμένα, διὰ τοῦτο ἐν μέσοισ τοῖσ πέμμασι καὶ τοῖσ ὀρνέοισ καὶ λοπάσι τοσαύταισ καὶ συσὶν ἀγρίοισ καὶ λαγωοῖσ καὶ ὑπογαστρίοισ καὶ σαπέρδην ἐνθήσεισ καὶ ἔτνοσ, ὅτι κἀκεῖνο παρεσκεύαστο, ἀμελήσεισ δὲ τῶν εὐτελεστέρων.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 56 1:4)
εὐωδέστερον γάρ που τὸ ἔτνοσ ποιεῖ, καὶ ἅμα, ὦ ἑταῖρε, οὐκ ἂν συντρίψασα ἡμῖν τὴν χύτραν ἐκχέαι τὸ ἔτνοσ καὶ τὸ πῦρ ἀποσβέσειεν καὶ τοὺσ μέλλοντασ ἑστιᾶσθαι ἄνευ ὄψου ἂν πάνυ γενναίου ποιήσειεν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 59:7)
"ὧν ἡ μὲν ἔτνοσ τι λιπαρὸν κατὰ λίθου πλατείασ καταχεαμένη τὴν γέρανον ἐδέξατο οὐκ εὐωχουμένην, ἀλλὰ γελοῖα πάσχουσαν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Εἰ δεῖ φιλοσοφεῖν παρὰ πότον. 12:6)
"ἐξέφευγε γὰρ ὑγρότητι τὸ ἔτνοσ τὴν λεπτότητα τοῦ στόματοσ αὐτῆσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Εἰ δεῖ φιλοσοφεῖν παρὰ πότον. 12:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION