Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τἀν βροτοῖσ δὲ πήματα ἀκούσαθ’, ὥσ σφασ νηπίουσ ὄντασ τὸ πρὶν ἔννουσ ἔθηκα καὶ φρενῶν ἐπηβόλουσ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode6)
ὁ δὲ Σκιπίων πόλιν ὁρῶν ἑπτακοσίοισ ἔτεσιν ἀνθήσασαν ἀπὸ τοῦ συνοικισμοῦ, καὶ γῆσ τοσῆσδε καὶ νήσων καὶ θαλάσσησ ἐπάρξασαν, ὅπλων τε καὶ νεῶν καὶ ἐλεφάντων καὶ χρημάτων εὐπορήσασαν ἴσα ταῖσ ἀρχαῖσ ταῖσ μεγίσταισ, τόλμῃ δὲ καὶ προθυμίᾳ πολὺ διασχοῦσαν, ἥ γε καὶ ναῦσ καὶ ὅπλα πάντα περιῃρημένη τρισὶν ὅμωσ ἔτεσιν ἀντέσχε πολέμῳ τοσῷδε καὶ λιμῷ, τότε ἄρδην τελευτῶσαν ἐσ πανωλεθρίαν ἐσχάτην, λέγεται μὲν δακρῦσαι καὶ φανερὸσ γενέσθαι κλαίων ὑπὲρ πολεμίων, ἐπὶ πολὺ δ’ ἔννουσ ἐφ’ ἑαυτοῦ γενόμενόσ τε, καὶ συνιδὼν ὅτι καὶ πόλεισ καὶ ἔθνη καὶ ἀρχὰσ ἁπάσασ δεῖ μεταβαλεῖν ὥσπερ ἀνθρώπουσ δαίμονα, καὶ τοῦτ’ ἔπαθε μὲν Ἴλιον, εὐτυχήσ ποτε πόλισ, ἔπαθε δὲ ἡ Ἀσσυρίων καὶ Μήδων καὶ Περσῶν ἐπ’ ἐκείνοισ ἀρχὴ μεγίστη γενομένη, καὶ ἡ μάλιστα ἔναγχοσ ἐκλάμψασα ἡ Μακεδόνων, εἴτε ἑκὼν εἴτε προφυγόντοσ αὐτὸν τοῦδε τοῦ ἔπουσ, "ἔσσεται ἦμαρ ὅταν ποτ’ ὀλώλῃ Ἴλιοσ ἱρὴ καὶ Πρίαμοσ καὶ λαὸσ ἐϋμμελίω Πριάμοιο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 19 6:2)
γενόμενοσ δ’ ἔννουσ μόλισ ᾔτησε κύλικα καὶ λαβὼν ἑξῆσ πυκνὰσ ἕλκει, καταντλεῖ, κατά τε τὴν παροιμίαν αἰεὶ ποτ’ εὖ μὲν ἀσκόσ, εὖ δὲ θύλακοσ ἅνθρωπόσ ἐστιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 414)
γενομένησ δέ μοι τῆσ δίκησ πρὸσ αὐτόν, ἰδὼν ὡσ διάκεισθ’ ὑμεῖσ πρὸσ τοὺσ λίαν ἀναιδῶσ ἀδικοῦντασ, ἔννουσ γίγνεται, καὶ δεινὰ πάσχειν ἡγήσατο δόξειν ἐμὲ τοσούτων χρημάτων ἀπεστερημένον, εἰ μηδ’ ὁτιοῦν ἕξοιμι τῶν Ἀφόβου λαβεῖν τοῦ τἄμ’ ἔχοντοσ, ἀλλ’ ὑπὸ τούτου κωλυόμενοσ φανερὸσ γενήσομαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Β 3:1)
γίγνομαι δέ πωσ ἔννουσ, μετασταθεῖσα τῶν πάροσ φρενῶν.
(에우리피데스, episode 3:21)
οὐδεὶσ γὰρ ἔννουσ ἐφάπτεται μαντικῆσ ἐνθέου καὶ ἀληθοῦσ, ἀλλ’ ἢ καθ’ ὕπνον τὴν τῆσ φρονήσεωσ πεδηθεὶσ δύναμιν ἢ διὰ νόσον, ἢ διά τινα ἐνθουσιασμὸν παραλλάξασ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 353:2)
ἐπὶ πολὺ δ’ ἔννουσ ἐφ’ ἑαυτοῦ γενόμενόσ τε καὶ συνιδὼν ὅτι καὶ πόλεισ καὶ ἔθνη καὶ ἀρχὰσ ἁπάσασ δεῖ μεταβαλεῖν ὥσπερ ἀνθρώπουσ δαίμονα, καὶ τοῦτ’ ἔπαθε μὲν Ἴλιον, εὐτυχήσ ποτε πόλισ, ἔπαθε δὲ ἡ Ἀσσυρίων καὶ Μήδων καὶ Περσῶν ἐπ’ ἐκείνοισ ἀρχὴ μεγίστη γενομένη καὶ ἡ μάλιστα ἔναγχοσ ἐκλάμψασα ἡ Μακεδόνων, εἴτε ἑκών, εἴτε προφυγόντοσ αὐτὸν τοῦδε τοῦ ἔπουσ εἰπεῖν, ἔσσεται ἦμαρ ὅταν ποτ’ ὀλώλῃ Ἴλιοσ ἱρὴ καὶ Πρίαμοσ καὶ λαὸσ ἐυμμελίω Πριάμοιο.
(폴리비오스, Histories, book 38, chapter 22 2:1)
οὐδ’ ὁποῖ’ ἀνὴρ ἔννουσ τὰ καινὰ τοῖσ πάλαι τεκμαίρεται, ἀλλ’ ἐστὶ τοῦ λέγοντοσ, εἰ φόβουσ λέγοι.
(소포클레스, 오이디푸스 튀란노스, episode3)

SEARCH

MENU NAVIGATION