Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν γὰρ τοῖσ ἔμπροσθεν χρόνοισ ἄρχοντέσ τινεσ τὰσ μεγίστασ ἀρχὰσ καὶ τὰσ προσόδουσ διοικοῦντεσ, καὶ δωροδοκοῦντεσ περὶ ἕκαστα τούτων, προσλαμβάνοντεσ τούσ τε ἐκ τοῦ βουλευτηρίου ῥήτορασ καὶ τοὺσ ἐκ τοῦ δήμου, πόρρωθεν προκατελάμβανον τὰσ εὐθύνασ ἐπαίνοισ καὶ κηρύγμασιν, ὥστ’ ἐν ταῖσ εὐθύναισ εἰσ τὴν μεγίστην μὲν ἀπορίαν ἀφικνεῖσθαι τοὺσ κατηγόρουσ, πολὺ δὲ ἔτι μᾶλλον τοὺσ δικαστάσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 9 2:1)
μὴ ἁρ́παζε τὴν φιλοτιμίαν, μηδὲ ἐξαιροῦ τῶν δικαστῶν τὰσ Ψήφουσ ἐκ τῶν χειρῶν, μηδ’ ἔμπροσθεν τῶν νόμων, ἀλλ’ ὕστεροσ πολιτεύου.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 23 1:4)
εἴ τινεσ ὑμῶν ἐκ τῶν ἔμπροσθεν χρόνων ἥκουσιν οἴκοθεν τοιαύτην ἔχοντεσ τὴν δόξαν, ὡσ ἄρα ὁ Δημοσθένησ οὐδὲν πώποτε εἴρηκεν ὑπὲρ Φιλίππου συστὰσ μετὰ Φιλοκράτουσ, ‐ ὅστισ οὕτω διάκειται, μήτ’ ἀπογνώτω μηδὲν μήτε καταγνώτω πρὶν ἂν ἀκούσῃ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 602)
ὁ δὲ νόμοσ τί κελεύει, ὃσ ἐν τῇ στήλῃ ἔμπροσθέν ἐστι τοῦ βουλευτηρίου;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 157:2)
μὴ μνησικακῆσαι, εἰδότασ, ὦ ἄνδρεσ, ὅτι ἡ πόλισ ἐκ πολὺ ἐλάττονοσ ἀφορμῆσ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ μεγάλη καὶ εὐδαίμων ἐγένετο·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 177:4)
τοῦ δὲ εἰπόντοσ <ὅτι> Οὔτισ καλεῖται, Οὔτιν ἠπείλει ὕστερον ἀναλῶσαι, τοὺσ δὲ ἄλλουσ ἔμπροσθεν, καὶ τοῦτο αὐτῷ ξένιον ἀποδώσειν ὑπέσχετο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 6:3)
οἱ Τιγύριοι δ’ αὐτῶν χρόνῳ ἔμπροσθεν Πίσωνοσ καὶ Κασσίου τινὰ στρατὸν ἑλόντεσ ὑπὸ ζυγὸν ἐξεπεπόμφεσαν, ὡσ ἐν χρονικαῖσ συντάξεσι δοκεῖ Παύλῳ τῷ Κλαυδίῳ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3:2)
Ἢν δὲ ἐσ τὸ ἔμπροσθεν ἕλκωνται, κυρτοὶ μὲν τὰ νῶτα, ἐπ’ ἶσον τοῖσι μεταφρένοισι τῶν ἰσχίων ἐξωθευμένων· Ῥάχισ ὅλη ἐσ εὐθύ· κορυφὴ πρηνὴσ, κεφαλὴ ἐσ θώρηκα συννενευκυῖα, γένυσ ἐπὶ τοῖσι στέρνοισι πεπηγυῖα, χεῖρεσ συνηρεισμέναι, σκέλεα ἐκτεταμένα .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.46)
οὕτω δὴ προεδρίαν μὲν καὶ ἀρχὰσ καὶ προστασίασ δίδωσι θεοῖσ, δεύτερα δὲ πολὺ ὕστερον καὶ ἀνθρώποισ δίδωσι, τὰ δὲ μέσα ὅσα τε ἀέροσ καὶ θαλάττησ θρέμματα καὶ ὅσα λοιπὰ γῆσ, ὑπ’ ἀμφοτέροισ ἐποίησεν, ὥσπερ οἱ ἐν τοῖσ στρατοπέδοισ τοὺσ μὲν ἀρίστουσ εἰσ τὸ ἔμπροσθεν τάττοντεσ, τοὺσ δὲ δευτέρουσ ἐξόπισθεν, τοὺσ δ’ αὖ κακοὺσ, τοῦτο δὴ τὸ λεγόμενον, εἰσ μέσουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 5:4)
ἀνθρώποισ δὲ αὖ μόνοισ τῶν ἄλλων ζώων ἐνόμιζε, φόνῳ τε ὅπωσ μὴ φθείρωνται καὶ ἁρπαγαὶ καὶ βίαι ὅπωσ μὴ γίγνωνται, ἀλλὰ δίκη βίασ ἔμπροσθεν ᾖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 6:4)
τοῦτον οὐκ ὀρῶν ἐκφεύγουσι κορυφαὶ, οὐ πηγαὶ ποταμῶν, οὐ πόλεισ, οὐχ ἡ κάτω τῆσ θαλάττησ ψάμμοσ, οὐκ ἀστέρεσ, οὐ νὺξ ἔμπροσθεν ἵσταται, οὐχ ὕπνοσ τῶν τούτου μεγάλων τε καὶ μόνων ἑορακότων τἀληθὲσ ὀφθαλμῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 8:1)
τούτων τε δή σοι πολλὴ χάρισ, ὦ πολυτίμητε, καὶ τὰ νῦν μὴ πρόῃ με, ἀλλ’ ἀνάσωσον βεβαίωσ, τόν τε ὕμνον τόνδε ὡσ ἐν τοιούτοισ πεποιημένον προσοῦ φαιδρῶσ, χαριστήριον μὲν ἐκείνων τῶν ἔμπροσθεν, ἱκετηρίαν δὲ καὶ παράκλησιν περὶ τῶν μελλόντων, ἡδίω καὶ βελτίω τῶν παρόντων γενέσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 10:5)
ἀλλ’ ὥσπερ τῶν ποιητῶν φασί τινεσ τὸν Ἀλέξανδρον τῆσ Ἑλένησ τὸ εἴδωλον λαβεῖν, αὐτὴν δὲ οὐ δυνηθῆναι, οὕτω καὶ Ξέρξησ τῆσ πόλεωσ τοὔδαφοσ εἶχεν, αὐτὴν δὲ οὐχ εὑρ͂ε, πλήν γε δὴ καλῶσ εὑρ͂εν ἐπ’ Ἀρτεμισίῳ καὶ Σαλαμῖνι, καὶ τὴν θέαν οὐκ ἤνεγκεν, ὥσπερ τινὸσ ἐν μύθῳ Γοργόνοσ, ἀλλ’ ἐκπλαγεὶσ ἔδεισεν οὐ μόνον περὶ τῶν λοιπῶν, ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ σώματοσ, πάντα τὸν ἔμπροσθεν χρόνον ἀήθησ ὢν τούτου καὶ τῷ φοβεῖν συνεζηκώσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 41:1)
ἐν τούτῳ τῷ σχήματι στὰσ ἔμπροσθεν τῆσ εὐνῆσ προβαλὼν τοὺσ δακτύλουσ καὶ χρόνουσ τινὰσ συλλογισάμενοσ, ἔχεισ, ἔφη, δέκα ἔτη παρ’ ἐμοῦ καὶ τρία παρὰ τοῦ Σαράπιδοσ ‐ καὶ ἅμα τὰ τρία καὶ δέκα ὡσ ἑπτακαίδεκα ἐφάνη τῇ θέσει τῶν δακτύλων ‐ ταῦτα δὲ εἶναι οὐκ ὄναρ, ἀλλ’ ὕπαρ, εἴσεσθαι δὲ καὶ αὐτόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 5:1)
τίσ γὰρ οὐκ οἶδεν ὅτι καὶ τότε τοὺσ Θηβαίουσ φίλουσ καὶ συμμάχουσ ἐποιησάμεθα, ἐχθροὺσ καὶ πολεμίουσ πάντα τὸν ἔμπροσθεν χρόνον ὄντασ, καὶ οὐδὲν ἐκώλυσεν ἡμᾶσ τὰ ὑπάρχοντα ἐναντιώματα συστῆναι καὶ συλλαβεῖν αὐτοῖσ, ὅτε ταὐτὰ δίκαια λέγειν ἐδόκουν ἡμῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION