Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Καὶ γενομένησ ἡμέρασ ὁ Ἀσδρούβασ, χαλεπῶσ ἔχων τῆσ ἐσ τὰ Μέγαρα ἐπιχειρήσεωσ, ὅσα Ῥωμαίων εἶχεν αἰχμάλωτα, ἐπὶ τὸ τεῖχοσ ἀγαγών, ὅθεν εὐσύνοπτα Ῥωμαίοισ ἔμελλε τὰ δρώμενα ἔσεσθαι, τῶν μὲν ὀφθαλμοὺσ ἢ γλώττασ ἢ νεῦρα ἢ αἰδοῖα σιδηρίοισ ἐξεῖλκε καμπύλοισ, τῶν δ’ ὑπέτεμνε τὰ πέλματα καὶ τοὺσ δακτύλουσ ἐξέκοπτεν, ἢ τὸ δέρμα τοῦ λοιποῦ σώματοσ ἀπέσπα, καὶ πάντασ ἔμπνουσ ἔτι κατεκρήμνιζεν, ἀδιάλλακτα τοῖσ Καρχηδονίοισ τὰ ἐσ Ῥωμαίουσ ἐπινοῶν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18 2:1)
τό τε γιγνόμενον ἐξέπληττε τὴν στρατιὰν τοῦ Νικομήδουσ, ὅτε ἴδοιεν ἡμιτόμουσ ἄνδρασ ἔτι ἔμπνουσ, ἢ ἐσ πολλὰ διερριμμένουσ, ἢ τῶν δρεπάνων ἀπηρτημένουσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 4:11)
αὐτὸσ δὲ ὁ Πῶροσ ἔμπνουσ ὢν παρεδόθη τοῖσ Ἰνδοῖσ πρὸσ τὴν θεραπείαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 89 2:2)
τούτῳ γὰρ ἡμᾶσ εἶναι ἔμπνουσ καὶ ὑπὸ τούτου κινεῖσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 157:2)
ἔμπνουσ μέν εἰμι καὶ δέδορχ’ ἅπερ με δεῖ, αἰθέρα τε καὶ γῆν τόξα θ’ Ἡλίου τάδε .
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 1:3)
ὃ δ’ ἦν ἔτ’ ἔμπνουσ, πρὸσ κασιγνήτην δ’ ἰδὼν γραῖάν τε μητέρ’ εἶπε Πολυνείκησ τάδε·
(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric 5:8)
ἀποτμηθεῖσα δὲ τὴν κεφαλὴν μυῖα ἐπὶ πολὺ ζῇ τῷ σώματι καὶ ἔμπνουσ ἐστίν.
(루키아노스, Muscae Encomium, (no name) 6:3)
ἐγὼ δὲ ἑρμηνεύσω ἃν ἐκεῖνοσ ἔμπνουσ ὢν καὶ δυνάμενοσ εἶπεν νῦν πρὸσ ὑμᾶσ.
(플라톤, Epistles, Letter 8 21:1)
μύθῳ δὴ προσχρώμενοι ἅμ’ εἴπωμεν, εἰ κομισθεὶσ ἐπὶ σκηνὴν ἄνευ τῶν ὅπλων Πάτροκλοσ ἔμπνουσ ἐγένεθ’, οἱο͂ν δὴ μυρίοισ συνέπεσεν, τὰ δὲ πρότερα ἐκεῖνα ὅπλα, ἃ Πηλεῖ φησιν ὁ ποιητὴσ παρὰ θεῶν προῖκα ἐν τοῖσ γάμοισ ἐπιδοθῆναι Θέτιδι, ταῦτα δὲ Ἕκτωρ εἶχεν, ἐξῆν ἂν τῶν τότε ὅσοι κακοὶ ὀνειδίζειν ὅπλων ἀποβολὴν τῷ τοῦ Μενοιτίου.
(플라톤, Laws, book 12 21:1)
ἔτι δὲ ἔμπνουσ ὑπάρχων καὶ πεπυρωμένοσ τοῖσ θυμοῖσ, ἐξαναστὰσ φερομένων κρουνηδὸν τῶν αἱμάτων καὶ δυσχερῶν ὄντων τῶν τραυμάτων, δρόμῳ τοὺσ ὄχλουσ διελθὼν καὶ στὰσ ἐπί τινοσ πέτρασ ἀπορρωγάδοσ,
(70인역 성경, Liber Maccabees II 14:45)
πάντα νέκυν μάστευε δεδουπότα, μή τισ, ἔτ’ ἔμπνουσ λειπόμενοσ, Σπάρτᾳ κῦδοσ ἔλαμψε νόθον.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 430 1:1)
ἀνέρα θήρ, χερσαῖον ὁ πόντιοσ, ἄπνοον ἔμπνουσ, ἀράμενοσ λοφιῆσ ὑγρὸν ὕπερθε νέκυν, εἰσ ψαμάθουσ ἐκόμισσα.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2221)
ὡσ οὖν νεκρὸσ ἄκουσε θεοῖο Λόγου φήσαντοσ, λυσιμελὴσ ἀνέδυ, πεπεδημένοσ, ἔμπνουσ, ὀδωδώσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 40 10:2)
ὡσ ὁ γέρων ἐπὶ γᾶσ βεβλημένοσ, οἱᾶ́ τισ ἔμπνουσ ἀμπαύει λύπασ, γυῖα βαρυνόμενοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 2652)

SEARCH

MENU NAVIGATION