Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δ’ ἀνέχοντεσ τὰ λάφυρα ἑκασταχοῦ τοῖχοι τῷ κόσμῳ συναπολώλασιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 3:8)
οὐ γὰρ ἀμφοῖν, οἶμαι, φήσεισ, οὐδ’ οἱο͂́ν τε, ἀλλ’ ἀνάγκη δυοῖν θάτερον, ἢ πάντασ ἀνθρώπουσ οὐκ ἀληθῆ περὶ ἡμῶν φάσκειν νομίζειν, εἰ τῶν ἐξαπατωμένων ῥαδίωσ κατὰ τὸν σὸν λόγον ἡμεῖσ, ἢ μηδενὸσ λόγου τοὺσ σοὺσ ποιεῖσθαι φληνάφουσ, εἴ γε τὴν ἁπάντων μαρτυρίαν καὶ ψῆφον τοσοῦτον ἔχουσαν ἴσμεν τὸ συγκεχωρηκὸσ ὡσ μὴ μόνον ἑκασταχοῦ τῶν πραγμάτων ταύτην χρῆναι διώκειν καὶ προτιμοτέραν τῆσ ἐν μέρει πολλῷ τῷ ὄντι νομίζειν, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐντεῦθεν φήμην θεὸν προσειρῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 15:2)
καὶ τίνα περὶ ἡμῶν αὐτῶν τοῖσ Ἕλλησι δώσομεν δόξαν, οἱ μεγαλοψυχίασ ἑκασταχοῦ γῆσ ἴσχοντεσ ὄνομα, καὶ οὕτω φανερώτατα πάντων ἀνθρώπων δι’ ἀρετὴν ὑπὸ θεῶν σπουδασθέντεσ ὡσ καὶ λιμοῦ ποτε κατειληφότοσ τὴν οἰκουμένην πᾶσαν σχεδὸν καὶ Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ τὸν Πύθιον ἀνελεῖν οὐκ ἂν τὸν λιμὸν ἄλλωσ πεπαῦσθαι εἰ μὴ Ἀθηναίων ὑπὲρ πάντων εἰσ οὐρανὸν χεῖρασ ᾐρκότων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 66:2)
καὶ ἔτι τὰσ ἑκασταχοῦ βραδυτῆτασ, ὄκνουσ, ἀγνοίασ, φιλονικίασ, ἃ πολιτικὰ ταῖσ πόλεσιν πρόσεστιν ἁπάσαισ καὶ ἀναγκαῖ’ ἁμαρτήματα, ταῦθ’ ὡσ εἰσ ἐλάχιστα συστεῖλαι, καὶ τοὐναντίον εἰσ ὁμόνοιαν καὶ φιλίαν καὶ τὴν τοῦ τὰ δέοντα ποιεῖν ὁρμὴν προτρέψαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 353:6)
ἐπεὶ ὕστερόν γε καὶ πᾶν ὡσ εἰπεῖν τὸ Ἑλληνικὸν ἐκινήθη, διαφορῶν οὐσῶν ἑκασταχοῦ τοῖσ τε τῶν δήμων προστάταισ τοὺσ Ἀθηναίουσ ἐπάγεσθαι καὶ τοῖσ ὀλίγοισ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 28 3:3)
μὴ περὶ μονομαχιῶν, μὴ περὶ ἱπποδρομιῶν, μὴ περὶ ἀθλητῶν, μὴ περὶ βρωμάτων ἢ πομάτων, τῶν ἑκασταχοῦ, μάλιστα δὲ μὴ περὶ ἀνθρώπων ψέγων ἢ ἐπαινῶν ἢ συγκρίνων.
(에픽테토스, Works, chapter 33 2:3)
συνέσει μὲν γὰρ καὶ ἀγχινοίᾳ καὶ δριμύτητι πάμπολυ τῶν ἄλλων διέφερεν, καὶ τό τε περίεργον καὶ εὐμαθὲσ καὶ μνημονικὸν καὶ πρὸσ τὰ μαθήματα εὐφυέσ, πάντα ταῦτα εἰσ ὑπερβολὴν ἑκασταχοῦ ὑπῆρχεν αὐτῷ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 4:2)
τὰ μὲν δὴ πολλὰ ἔθνη βάρβαρα, καὶ ὅσα Ἑλλήνων ἦν γένη τότε, καθ’ ἕκαστα ἡ τοῦ λόγου διέξοδοσ οἱο͂ν ἀνειλλομένη τὸ προστυχὸν ἑκασταχοῦ δηλώσει·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 17:4)
πεπολιτευμέναι δ’ αὖ πάσασ πολιτείασ πολλάκισ ἑκασταχοῦ;
(플라톤, Laws, book 3 4:1)
καὶ πρὸσ τῷ ἀγκῶνι λανθάνει σε ὅτι οἱ μέγιστον φρονοῦντεσ τῶν πολιτικῶν μάλιστα ἐρῶσι λογογραφίασ τε καὶ καταλείψεωσ συγγραμμάτων, οἵ γε καὶ ἐπειδάν τινα γράφωσι λόγον, οὕτωσ ἀγαπῶσι τοὺσ ἐπαινέτασ, ὥστε προσπαραγράφουσι πρώτουσ οἳ ἂν ἑκασταχοῦ ἐπαινῶσιν αὐτούσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 211:1)
ὁ δὲ Μάριοσ ἑκασταχοῦ διαπέμπων τοὺσ ἡγεμόνασ ἑστάναι καὶ καρτερεῖν παρεκάλει, πελασάντων δὲ εἰσ ἐφικτὸν ἐξακοντίσαι τοὺσ ὑσσούσ, εἶτα χρῆσθαι ταῖσ μαχαίραισ καὶ τοῖσ θυρεοῖσ ἀντερείσαντασ βιάζεσθαι·
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 20 5:1)
ἀνερρήγνυντο δ’ Ἰλλυριοί, καὶ τὰ Σκυθῶν ἐπῃωρεῖτο τοῖσ προσοίκοισ νεωτερίζουσι τὸ δὲ Περσικὸν χρυσίον διὰ τῶν ἑκασταχοῦ δημαγωγῶν ῥέον ἐκίνει τὴν Πελοπόννησον κενοὶ δ’ οἱ Φιλίππου θησαυροὶ χρημάτων, καὶ προσῆν ἔτι δάνειον, ὡσ Ὀνησίκριτοσ ἱστορεῖ, διακοσίων ταλάντων.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 3 1:3)
τὸ δὲ Περσικὸν χρυσίον διὰ τῶν ἑκασταχοῦ δημαγωγῶν ῥέον ἐκίνει τὴν Πελοπόννησον κενοὶ δ’ οἱ Φιλίππου θησαυροὶ χρημάτων, καὶ προσῆν ἔτι δάνειον, ὡσ Ὀνησίκριτοσ ἱστορεῖ, διακοσίων ταλάντων.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 3 3:1)
καὶ λαβόντεσ ἐχρῶντο μετὰ τιμῆσ καὶ δέουσ, ὥσπερ Γυλίππῳ Σικελιῶται καὶ Βρασίδᾳ Χαλκιδεῖσ, Λυσάνδρῳ δὲ καὶ Καλλικρατίδᾳ καὶ Ἀγησιλάῳ πάντεσ οἱ τὴν Ἀσίαν οἰκοῦντεσ Ἕλληνεσ, τοὺσ μὲν ἄνδρασ ἁρμοστὰσ καὶ σωφρονιστὰσ τῶν ἑκασταχοῦ δήμων καὶ ἀρχόντων ὀνομάζοντεσ, πρὸσ δὲ σύμπασαν τὴν τῶν Σπαρτιατῶν πόλιν ὥσπερ παιδαγωγὸν ἢ διδάσκαλον εὐσχήμονοσ βίου καὶ τεταγμένησ πολιτείασ ἀποβλέποντεσ, εἰσ ὃ καὶ Στρατόνικοσ ἐπισκῶψαι δοκεῖ, μετὰ παιδιᾶσ νομοθετῶν καὶ κελεύων Ἀθηναίουσ ἄγειν μυστήρια καὶ πομπάσ, Ἠλείουσ δὲ ἀγωνοθετεῖν, ὡσ κάλλιστα τοῦτο ποιοῦντασ, Λακεδαιμονίουσ δέ, ἂν ἁμαρτάνωσιν οὗτοι, δέρεσθαι.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 30 5:1)
ὅταν δὲ τὰ τοιαῦτα ἤδη καλῶσ φυλάττωνται οἱ πολέμιοι, καλόν ἐστι σὺν θεῷ λαθόντα ἐλθεῖν εἰσ τὴν πολεμίαν μεμελετηκότα ὡσ <πόσ>οι τε ἑκασταχοῦ καὶ ποῦ τῆσ χώρασ προφυλάττουσιν.
(크세노폰, Minor Works, Ἱππαρχικός, chapter 7 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION