Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Γράκχῳ δ’ ὁ μὲν νοῦσ τοῦ βουλεύματοσ ἦν οὐκ ἐσ εὐπορίαν, ἀλλ’ ἐσ εὐανδρίαν, τοῦ δὲ ἔργου τῇ ὠφελείᾳ μάλιστα αἰωρούμενοσ, ὡσ οὔ τι μεῖζον οὐδὲ λαμπρότερον δυναμένησ ποτὲ παθεῖν τῆσ Ἰταλίασ, τοῦ περὶ αὐτὸ δυσχεροῦσ οὐδὲν ἐνεθυμεῖτο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 1 5:1)
καὶ τόδ’ εὐθὺσ ἦρχε τῷ Μαρίῳ δυσχεροῦσ ἥττησ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 10 3:9)
εὐπρεποῦσ δὲ τῆσ γνώμησ οὔσησ ὁ δῆμοσ ἐπῄνει τὸν Κουρίωνα ὡσ μόνον ἀξίωσ τῆσ πόλεωσ τὴν πρὸσ ἀμφοτέρουσ αἰρόμενον ἔχθραν, καί ποτε καὶ παρέπεμψαν αὐτὸν ἀνθοβολοῦντεσ ὥσπερ ἀθλητὴν μεγάλου καὶ δυσχεροῦσ ἀγῶνοσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 4 4:10)
ὁ δέ ἡ̔γεῖτο γάρ, δυσχεροῦσ ἔτι τῆσ ὡρ́ασ οὔσησ καὶ τῆσ θαλάσσησ ἀλιμένου, μετὰ χειμῶνα ἐπιπλευσεῖσθαι τὸν Καίσαρα ὕπατόν τε ὄντα τὴν ἀρχὴν ἐν τοσῷδε διαθήσεσθαἰ τοῖσ μὲν ναυάρχοισ προσέταττεν ἐπιτηρεῖν τὴν θάλασσαν, τὸν δὲ στρατὸν ἐσ χειμασίαν ἐπιδιῄρει καὶ περιέπεμπεν ἔσ τε Θεσσαλίαν καὶ Μακεδονίαν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 8 4:2)
Ἐν δὲ Ῥώμῃ κάμνων ὁ δῆμοσ ἐπὶ τοῖσ Νομαντίνοισ, μακροῦ καὶ δυσχεροῦσ τοῦ πολέμου σφίσι παρὰ προσδοκίαν γεγονότοσ, ᾑροῦντο Κορνήλιον Σκιπίωνα τὸν Καρχηδόνα ἑλόντα αὖθισ ὑπατεύειν, ὡσ μόνον ἐπικρατῆσαι τῶν Νομαντίνων δυνάμενον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 1:1)
Ὁ μὲν δὴ εὐπάτωρ τε καὶ Διόνυσοσ ἐπικληθεὶσ Μιθριδάτησ ὧδε ἐτελεύτα, καὶ Ῥωμαῖοι μαθόντεσ ἑώρταζον ὡσ ἐχθροῦ δυσχεροῦσ ἀπηλλαγμένοι·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 7:1)
ἔν τε γὰρ ταῖσ διατριβαῖσ δυσχεροῦσ μὲν οὐδενὸσ οὐδενὶ πώποτε τῶν πάντων αἴτιοσ γενέσθαι λέγεται, ἀγαθοῦ δὲ ἀεί τινοσ καὶ μαθηταῖσ αὐτοῖσ καὶ παιδαγωγοῖσ αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 4:15)
αἰσχρὸν γὰρ εἰ Ἀμφιπολῖται μὲν Βρασίδᾳ θύειν ἠξίουν ὡσ ἡρ́ωι καὶ οἰκιστῇ, ὅτι αὐτοὺσ Ἀθηναίων ἀπέστησεν, ὑμεῖσ δὲ ὃσ ὑμᾶσ συνέστησεν ἅπασι τοῖσ Ἕλλησι, καὶ ὃσ δυσχεροῦσ μὲν οὐδενὸσ οὐδενὶ πώποτε αἴτιοσ κατέστη, πάντασ δὲ ὠφελῶν καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ διετέλεσεν ἀφ’ ὑμῶν ἀρξάμενοσ τῆσ πατρίδοσ, τοῦτον μὴ ἐμέλλετε ἐν ἀρχηγέτου μοίρᾳ τιμήσειν, κοινοῦ γε τοῖσ Ἕλλησιν, ὡσ ἐγώ φημι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 6:12)
οὐκοῦν ὅτ’ ἔλαττον τοῦ δυσχεροῦσ τἀγαθὸν, κρεῖττον διηλλάχθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 4:9)
ὅλωσ δὲ εἴ τισ ἔροιθ’ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πότερον τοῖσ μὲν ἔχουσι μείζονοσ καὶ περιφανεστέρασ καθέστηκε δόξησ, τῇ δὲ πόλει μηδ’ ὁτουοῦν δυσχεροῦσ, πότερον ἀτέλεια καὶ τὸ μὴ λειτουργεῖν ἔτ’ ἔχειν, ἢ τὸ τυγχάνειν εἰκόνων καὶ μεθ’ Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονοσ τὸν ἀεὶ πρεσβεύεσθαι χρόνον, εὖ οἶδ’ ὅτι τοῦτ’ ἂν φήσαιτ’·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 19:5)
πάνυ γε, βάρβαρε, τοῦ θηριώδουσ καὶ παρασπόνδου βίου ἡμᾶσ γὰρ ἀπολύσασα καὶ τῆσ δυσχεροῦσ ἀλληλοφαγίασ ἤγαγ’Σ32 εἰσ τάξιν τινὰ καὶ τουτονὶ περιῆψεν ὃν νυνὶ βίον ζῶμεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 80 1:4)
ἱστορεῖται δ’ ὑπ’ αὐτὸν ἐκεῖνον τὸν χρόνον τῶν Καρῶν δεισιδαιμονίᾳ περισχεθέντων ἐπὶ τὸ μαντεῖον τοῦ θεοῦ παραγενομένων εἰσ Ὕβλαν καὶ πυνθανομένων περὶ τῶν ἀπηντημένων, θεσπίσαι τὸν Ἀπόλλωνα ποινὴν αὐτοὺσ ἀποδοῦναι τῇ θεῷ δι’ ἑαυτῶν ἑκούσιον καὶ χωρὶσ δυσχεροῦσ συμφορᾶσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 131)
ἆρ’ ἴσθ’ ὅτι τῆσ ’Αρπάλου ἀφίξεωσ δυσχεροῦσ οὔσησ ἐκεῖνο συμβέβηκεν εὐτύχημα τῇ πόλει, διότι πεῖραν εἰλήφατ’ ἀκριβῆ τῶν ἕνεκ’ ἀργυρίου καὶ χρυσίου προϊεμένων πάντα τοῖσ τῆσ πόλεωσ ἐχθροῖσ;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Ἀριστογείτονος 7:1)
οὐδ̓ ἐγὼ νήφειν ἐν τοῖσ λόγοισ ἔτι μοι δοκῶ τῶν ἀνθρωπίνων συμφορῶν μνησθεὶσ ἐπὶ πλέον καὶ τῆσ αἰσχρᾶσ καὶ δυσχεροῦσ δουλείασ, λείασ, ἣν δεδούλωσθε πάντεσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΤΩΝ ΕΝ ΚΙΛΙΚΙΑΙ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. 16:4)
οἱ γοῦν πολλοί, ἐὰν γένηταί τι τῶν νομιζομένων ἀτόπων, ἀεὶ τούτου μνημονεύουσι, δυσχεροῦσ οὔσησ τῆσ μνήμησ, ὅμοιον δή τι πάσχοντεσ τοῖσ παιδίοισ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ. 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION