Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστ’ εἰ μὴ παντάπασί τισ εἰή δυστυχὴσ, τό γε τοῦ παντὸσ δοκεῖν διαμαρτεῖν διαφεύξεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 1:11)
οὐ γὰρ ἀνθρώπων γε οὐδεὶσ οἱο͂σ ἀντισχεῖν τοῖσ τόθ’ ὑμᾶσ ἀνάπτουσιν ‐ ὡσ τὰ πράγματα εἰσ τοῦτο περιστήσεται ὥσθ’ ἡμῖν περὶ τῶν ἀπελθόντων πρότερον γενέσθαι τὸν λόγον ἢ περὶ τῆσ Σικελίασ, ἔσθ’ οὕτω τισ ἄφρων ἢ δυστυχὴσ ὅτῳ ταῦτα ἤδη ἀφικέσθαι παρέστη, ὥστε τὴν πόλιν τοσαύτῃ δαπάνῃ καὶ τοσούτοισ κινδύνοισ περιβαλεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 3:5)
ἀλλ’ ὅστισ μὲν οὕτω δύσερωσ οὐκ οἶδα ἔγωγε, θῶμεν δ’, εἰ βούλει, καὶ πάντασ, ἀλλὰ τίσ οὕτω δυστυχὴσ ὅστισ ἑκὼν αἱρεῖται δυστυχεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 4:8)
βαρυδαίμων μὲν οὖν νὴ τὸν Δία τὸν σωτῆρ’ ἀνὴρ καὶ δυστυχήσ, ὅστισ τοιούτοισ θηρίοισ συνείρξομαι.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 4:28)
ἀλλ’ ἔγωγ’ ὁ δυστυχὴσ Φρύνησ ἐρασθεὶσ ἡνίκ’ ἔτι τὴν κάππαριν συνέλεγεν οὔπω τ’ εἶχεν ὅσαπερ νῦν ἔχει πάμπολλ’ ἀναλίσκων ἐφ’ ἑκάστῳ τῆσ θύρασ ἀπεκλειόμην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 22 1:2)
ἔπειτα φυσᾶν δυστυχὴσ οὐκ ἠδύνω;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 59 2:4)
’ ὅστισ, δὲ θνητὸσ γενόμενοσ μὴ τῷ βίῳ ζητεῖ τι τερπνὸν προσφέρειν, τὰ δ’ ἄλλ’ ἐᾷ, μάταιόσ ἐστιν ἔν γ’ ἐμοὶ καὶ τοῖσ σοφοῖσ κριταῖσ ἅπασιν ἐκ θεῶν τε δυστυχήσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 14 3:8)
τίσ οὖν οὕτωσ δυστυχήσ ἐστιν ὅστισ ἑαυτόν, γονέασ, τάφουσ, πατρίδα εἵνεκα κέρδουσ βραχέοσ προέσθαι βουλήσεται;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν Συμμοριῶν 37:3)
" ἰδών ποτε μοιχὸν φεύγοντα, "ὦ δυστυχήσ," εἶπε, "πηλίκον κίνδυνον ὀβολοῦ διαφυγεῖν ἴσχυεσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. a'. ANTISQENHS 4:5)
εἶτ’ εἰ μὲν τὴν ὁρατικὴν δύναμιν ἠγνόεισ πρὸσ τί κέκτησαι, δυστυχὴσ ἂν ἦσ καὶ ἄθλιοσ, εἰ κατέμυεσ, προσαγόντων σοι τῶν χρωμάτων·
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐαρεστήσεωσ. 30:4)
"παρακαλῶ σε ἐλθόντα ἀκοῦσαι, ὅτι σοι κακῶσ ἐστι καὶ πάντων μᾶλλον ἐπιμελῇ ἢ οὗ δεῖ σε ἐπιμελεῖσθαι καὶ ὅτι ἀγνοεῖσ τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ κακὰ καὶ κακοδαίμων εἶ καὶ δυστυχήσ.
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ ἀναγιγνώσκοντασ καὶ διαλεγομένουσ ἐπιδεικτικῶσ. 28:1)
ἵνα μηδὲν ἧττον ἀτυχῇσ καὶ δυστυχῇσ;
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 83:6)
μή ποτ’ οὖν οὕτωσ καὶ ἄνθρωποσ δυστυχήσ ἐστιν οὐχ ὁ μὴ δυνάμενοσ λέοντασ πνίγειν ἢ ἀνδριάντασ περιλαμβάνειν οὐ γὰρ πρὸσ τοῦτο δυνάμεισ τινὰσ ἔχων ἐλήλυθεν παρὰ τῆσ φύσεωσ, ἀλλ’ ὁ ἀπολωλεκὼσ τὸ εὔγνωμον, ὁ τὸ πιστόν;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ μαχίμουσ καὶ θηριώδεισ. 14:2)
Μέμνησο, ὅτι ὀρέξεωσ ἐπαγγελία ἐπιτυχία, οὗ ὀρέγῃ, ἐκκλίσεωσ ἐπαγγελία τὸ μὴ περιπεσεῖν ἐκείνῳ, ὃ ἐκκλίνεται, καὶ ὁ μὲν ἐν ὀρέξει ἀποτυγχάνων ἀτυχήσ, ὁ δὲ ἐν ἐκκλίσει περιπίπτων δυστυχήσ.
(에픽테토스, Works, chapter 2 1:1)
τίσ οὕτω δυστυχὴσ ἔφυ γυνή;
(에우리피데스, Hecuba, episode, iambics 1:23)

SEARCH

MENU NAVIGATION