Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἰὼ μεγάλα τοὶ κόραι δυστυχεῖσ Νυκτὸσ ἀτιμοπενθεῖσ.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 18)
ἰὼ μεγάλα τοι κόραι δυστυχεῖσ Νυκτὸσ ἀτιμοπενθεῖσ.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, antistrophe 18)
οἱ μὲν οὐ πρὸ πολλοῦ κληθέντεσ νυμφίοι ἔκειντο εἰσ οὐδὲν καλὸν ᾄσαντεσ τὸν ὑμέναιον, οὐ ῥᾴδιον γνῶναι πότερον αὐτοὶ δυστυχεῖσ, ἢ ἃσ ἠγάγοντο οἱ δὲ ἀπὸ θαλάττησ ἀναβεβηκότεσ τὴν πατρῴαν ἑστίαν ἀπιστοτέραν τῆσ θαλάττησ εὑρ͂ον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 7:1)
καὶ ἴσωσ τινὲσ τότε τῷ Δημοσθένει ταῦτα λέγοντι ἤχθοντο ἄνθρωποι μικροὶ καὶ δυστυχεῖσ καὶ ἀπεκάλουν αὐτὸν ἀλαζόνα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 19:9)
ὥστ’ εἰ μὲν οὐκ ἔχεισ βελτίω τούτων, ἀμφότερα δυστυχεῖσ, καὶ οἷσ λέγεισ καὶ οἷσ οὐ δύνασαι λέγειν, εἰ δ’ ἐξὸν ἐκείνωσ ἄγειν οὕτω δέχει, πῶσ οὐ παρανοεῖσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 14:3)
τοιαῦτα πολλὰ τοῦ Λαρηνσίου λέγοντοσ ὁ Λεωνίδησ ψέγων τὸ τῆσ γαμετῆσ ὄνομα τὰ ἐκ τῶν Μάντεων ’ Ἀλέξιδοσ προηνέγκατο ταυτὶ τῶν ἐπῶν ὦ δυστυχεῖσ ἡμεῖσ γαμέται πεπρακότεσ τὴν τοῦ βίου παρρησίαν καὶ τὴν τρυφήν, γυναιξὶ δοῦλοι ζῶμεν ἀντ’ ἐλευθέρων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71)
ἀκούοντεσ δὲ τούτων τὰ πολλά, μᾶλλον δὲ τὰ πάνθ’ οἱ ταλαίπωροι καὶ δυστυχεῖσ Ἐρετριεῖσ, τελευτῶντεσ ἐπείσθησαν τοὺσ ὑπὲρ αὑτῶν λέγοντασ ἐκβαλεῖν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 69:3)
εἰ δ’ ἄρα παντάπασί τισ οὕτωσ οἰέται φύσει δυστυχεῖσ Θηβαίουσ εἶναι, ἐκεῖνό γε δήπουθεν ἅπαντεσ ἐπίστασθε, ὅτι Θηβαίων τἀκείνου φρονούντων, ἀνάγκη τοὺσ τούτων ἐχθροὺσ τὰ τῶν Ἑλλήνων φρονεῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν Συμμοριῶν 40:1)
οἱ γὰρ ἐν ταῖσ πόλεσι γνωριμώτατοι καὶ προεστάναι τῶν κοινῶν ἀξιούμενοι, τὴν αὑτῶν προδιδόντεσ ἐλευθερίαν οἱ δυστυχεῖσ, αὐθαίρετον αὑτοῖσ ἐπάγονται δουλείαν, Φιλίππῳ ξενίαν καὶ ἑταιρίαν καὶ φιλίαν καὶ τοιαῦθ’ ὑποκοριζόμενοι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 340:2)
ὁπότε ἄνθρωποί τινεσ σοφώτεροι γενόμενοι τῆσ ἁπάσησ σοφίασ, οὐ κηρὸν ἐγχέαντεσ τοῖσ ὠσίν, ὥσπερ οἶμαί φασι τοὺσ Ἰθακησίουσ ναύτασ ὑπὲρ τοῦ μὴ κατακοῦσαι τῆσ τῶν Σειρήνων ᾠδῆσ, ἀλλὰ μολύβδου τινὸσ μαλθακὴν ὁμοῦ καὶ ἄτρωτον ὑπὸ φωνῆσ φύσιν, ἔτι δὲ οἶμαι πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν σκότοσ πολὺ προβαλόμενοι καὶ ἀχλύν, ὑφ’ ἧσ Ὅμηρόσ φησι κωλύεσθαι τὸν καταληφθέντα διαγιγνώσκειν θεόν, ὑπερφρονοῦσι τὰ θεῖα, καὶ μίαν ἱδρυσάμενοι δαίμονα πονηρὰν καὶ ἄλυπον, τρυφήν τινα ἢ ῥᾳθυμίαν πολλὴν καὶ ἀνειμένην ὕβριν, ἡδονὴν ἐπονομάζοντεσ, γυναικείαν τῷ ὄντι θεόν, προτιμῶσι καὶ θεραπεύουσι κυμβάλοισ τισὶν ἢ ψόφοισ καὶ αὐλοῖσ ὑπὸ σκότοσ αὐλουμένοισ, ἧσ εὐωχίασ οὐδεὶσ ἐκείνοισ φθόνοσ, εἰ μέχρι τοῦ ᾅδειν αὐτοῖσ τὸ σοφὸν ἦν, ἀλλὰ μὴ τοὺσ θεοὺσ ἡμῶν ἀφῃροῦντο καὶ ἀπῴκιζον, ἐξελαύνοντεσ ἐκ τῆσ αὑτῶν πόλεώσ τε καὶ ἀρχῆσ, ἐκ τοῦδε τοῦ κόσμου παντόσ, εἴσ τινασ χώρασ ἀτόπουσ, καθάπερ ἀνθρώπουσ δυστυχεῖσ εἴσ τινασ νήσουσ ἐρήμουσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 46:1)
εἰσὶ δὲ οἱ πλείουσ ἐπιεικῶσ ἠλίθιοι καὶ δυστυχεῖσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 12:1)
Εἰσί τινεσ, οἳ τοὺσ μὲν φιλαργύρουσ ἢ φιλόψουσ ἢ οἰνόφλυγασ ἢ περὶ γυναῖκασ ἢ παῖδασ ἐπτοημένουσ ἀσώτουσ ἀποκαλοῦσι καὶ δυστυχεῖσ, καὶ τούτων ἕκαστον ἡγοῦνται τὸ μέγιστον ὄνειδοσ, τοὺσ δὲ φιλοτίμουσ καὶ φιλοδόξουσ τοὐναντίον ἐπαινοῦσιν, ὡσ λαμπρούσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 1:1)
καίτοι τοὺσ ἐμπόρουσ μὲν καὶ γεωργοὺσ καὶ στρατιώτασ καὶ ἰατροὺσ καὶ οἰκοδόμουσ καὶ κιθαριστὰσ καὶ αὐλητὰσ καὶ παιδοτρίβασ, ἔτι δὲ τοὺσ λεγομένουσ ῥήτορασ καὶ τοὺσ πάνυ ἰσχύοντασ τοῖσ σώμασιν, ἀθλίουσ καὶ δυστυχεῖσ τοὺσ πολλοὺσ ἂν εὑρ́οι τισ ἢ μικροῦ δεῖν ἅπαντασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ. 5:1)
οὐδέ γε τοὺσ ἀνοσίουσ οἱο͂́ν τε φίλουσ εἶναι θεοῖσ, οὐδὲ τοὺσ μὴ φίλουσ θεοῖσ μὴ δυστυχεῖσ εἶναι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ. 7:5)
εἰ δὲ παραχωρήσουσιν, ὡσ τούτων ἃ χρὴ γιγνωσκόντων καὶ πολλοῦ ἀξίων, ἅμα καὶ αὑτοὺσ ὁμολογήσουσι δυστυχεῖσ καὶ ἀναισθήτουσ καὶ οὐδὲν εἰδότασ ἁπλῶσ ὧν προσήκει ἀνθρώπουσ ἐλευθέρουσ εἰδέναι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ. 13:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION