Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἣν ὁ μὲν Πύθιοσ ἑστίαν τῆσ Ἑλλάδοσ ἀνεκήρυξε, πρυτανεῖον δὲ Ἑλλάδοσ ὁ δυσμενέστατοσ Θεόπομποσ ὁ φήσασ ἐν ἄλλοισ πλήρεισ εἶναι τὰσ Ἀθήνασ Διονυσοκολάκων καὶ ναυτῶν καὶ λωποδυτῶν, ἔτι δὲ ψευδομαρτύρων καὶ συκοφαντῶν καὶ ψευδοκλητήρων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 652)
τοσοῦτον γὰρ ἀμείνων ἐγὼ σοῦ πολίτησ γέγον’ εἰσ αὐτὰ ταῦθ’ ἃ λέγω καὶ οὔπω περὶ τῶν ἄλλων διαλέγομαι, ὅσον ἐγὼ μὲν ἔδωκ’ ἐμαυτὸν εἰσ τὰ πᾶσι δοκοῦντα συμφέρειν, οὐδένα κίνδυνον ὀκνήσασ ἴδιον οὐδ’ ὑπολογισάμενοσ, σὺ δ’ οὔθ’ ἕτερ’ εἶπεσ βελτίω τούτων οὐ γὰρ ἂν τούτοισ ἐχρῶντο, οὔτ’ εἰσ ταῦτα χρήσιμον οὐδὲν σαυτὸν παρέσχεσ, ὅπερ δ’ ἂν ὁ φαυλότατοσ καὶ δυσμενέστατοσ ἄνθρωποσ τῇ πόλει, τοῦτο πεποιηκὼσ ἐπὶ τοῖσ συμβᾶσιν ἐξήτασαι, καὶ ἅμ’ Ἀρίστρατοσ ἐν Νάξῳ καὶ Ἀριστόλεωσ ἐν Θάσῳ, οἱ καθάπαξ ἐχθροὶ τῆσ πόλεωσ, τοὺσ Ἀθηναίων κρίνουσι φίλουσ καὶ Ἀθήνησιν Αἰσχίνησ Δημοσθένουσ κατηγορεῖ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 289:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION