Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τί γὰρ ἂν γένοιτο ἀλογώτερον ἢ κατηγορεῖν μὲν εἴ τι πρὸσ ἀλλήλουσ ἡμῖν ὑπάρχει δύσκολον, εἰ δέ τι χρηστὸν νῦν πράξομεν συστάντεσ, ἀσχάλλειν καὶ μὴ συνιέναι τοῖσ αὑτῶν λόγοισ ἐλεγχομένουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 7:10)
οὐ γὰρ εἴ τι δύσκολον ἡμῖν ὑπάρχει πρὸσ ἀλλήλουσ, τοῦτ’ αὐτὸν ἄγει νῦν ὑπὲρ ὑμῶν ἀγανακτοῦντα, ἀλλ’ ἵν’ ἀμφοτέροισ ἀποχρήσηται, διὰ τοῦτο ταῦτ’ ἀναζητεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 10:1)
νῷν γάρ ἐστι δεσπότησ ἄγροικοσ ὀργὴν κυαμοτρὼξ ἀκράχολοσ, Δῆμοσ πυκνίτησ, δύσκολον γερόντιον ὑπόκωφον.
(아리스토텔레스, Prologue 2:2)
ἀμφοτέρωσ δὲ δύσκολον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 135:1)
τοῦτ’ ἦν δύσκολον·
(아리스토파네스, Frogs, Episode 1:16)
κοὐκέτ’ ἄν μ’ εὑρ́οισ δικαστὴν δριμὺν οὐδὲ δύσκολον, οὐδὲ τοὺσ τρόπουσ γε δήπου σκληρὸν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ, ἀλλ’ ἁπαλὸν ἄν μ’ ἴδοισ καὶ πολὺ νεώτερον, ἀπαλλαγέντα πραγμάτων.
(아리스토파네스, Peace, Choral, strophe 13)
τὸ γὰρ υἵδιον τηρεῖ με, κἄστι δύσκολον κἄλλωσ κυμινοπριστοκαρδαμογλύφον.
(아리스토파네스, Wasps, Episode, lyric 2:11)
εἰ μὲν τοίνυν προαιρησόμεθ’ ἡμεῖσ ἔφην ἐν τῷ παρόντι, εἴ τι δύσκολον πέπρακται Θηβαίοισ πρὸσ ἡμᾶσ, τούτου μεμνῆσθαι καὶ ἀπιστεῖν αὐτοῖσ ὡσ ἐν τῇ τῶν ἐχθρῶν οὖσιν μερίδι, πρῶτον μὲν ἃν εὔξαιτο Φίλιπποσ ποιήσομεν, εἶτα φοβοῦμαι μὴ προσδεξαμένων τῶν νῦν ἀνθεστηκότων αὐτῷ καὶ μιᾷ γνώμῃ πάντων φιλιππισάντων, εἰσ τὴν Ἀττικὴν ἔλθωσιν ἀμφότεροι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 263:1)
ὁ δὲ σιγήσασ ἡνίκ’ ἔδει λέγειν, ἄν τι δύσκολον συμβῇ, τοῦτο βασκαίνει.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 279:3)
ἀλλ’ οὐ ταύτην οὗτοσ ἄγει τὴν ἡσυχίαν, πολλοῦ γε καὶ δεῖ, ἀλλ’ ἀποστὰσ ὅταν αὐτῷ δόξῃ τῆσ πολιτείασ πολλάκισ δὲ δοκεῖ, φυλάττει πηνίκ’ ἔσεσθε μεστοὶ τοῦ συνεχῶσ λέγοντοσ ἢ παρὰ τῆσ τύχησ τι συμβέβηκεν ἐναντίωμα ἢ ἄλλο τι δύσκολον γέγονεν πολλὰ δὲ τἀνθρώπινα·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 433:2)
βραχέα γὰρ καὶ διθάλαττα καὶ ταινίαι μακραὶ μέχρι πολλοῦ διήκουσαι παντάπασιν ἄπορον καὶ δύσκολον παρέχουσι τὸ πέλαγοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ. 10:2)
δῆμοσ πυκνίτησ, δύσκολον γερόντιον, ὑπόκωφον, καὶ τί δ’ ἔστ’ Ἀθηναίοισι πρᾶγμ’ ἀπώμοτον;
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 8:4)
τί δὴ κινεῖτε τὸν τοιοῦτον ἢ τί προκαλεῖσθε δύσκολόν τινα καὶ ἄγριον ὑμῖν φανούμενον δημηγόρον;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 19:3)
τὸ δὲ δύσκολον τοῦτ̓ ἔστι, τὸ μήτε φορτικὴν ὑμᾶσ ἡγήσασθαι τὴν ἀκρόασιν τὴν περὶ τοῦ πράγματοσ μήτε περιττὴν μήτε ἄκαιρον.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 9:2)
εἴτε ἐφ̓ ὑμῖν ἀπόκειται τὸ πεισθῆναι, τί τοῦτο δύσκολόν ἐστιν, ἀνδρὶ φίλῳ λόγου μεταδοῦναι βουλομένῳ μάτην εἰπεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 10:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION