Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δύσφημόν ἐστι δειλία, δύσφημον ἀγέννεια, πένθοσ, λύπη, ἀναισχυντία·
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 89:4)
δύσφημον δέ μοι λέγεισ ὄνομα φυσικοῦ τινὸσ πράγματοσ σημαντικόν;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 91:1)
λέγε δύσφημον εἶναι καὶ τὸ θερισθῆναι τοὺσ στάχυασ·
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 91:2)
λέγε δύσφημον καὶ τὸ φυλλορροεῖν καὶ τὸ ἰσχάδα γίνεσθαι ἀντὶ σύκου καὶ ἀσταφίδασ ἐκ σταφυλῆσ.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 91:5)
τὸ ἐρομένου ἑτέρου φάναι ταῦτα οὕτωσ ἔχειν οὐ πάνυ δύσφημον;
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 73:5)
παροιμίαν τινὰ παλαιὰν, ὦ Πολύκρατεσ, δείσασ μοι δοκεῖ τὸ δύσφημον αὐτῆσ, ὁ φιλόσοφοσ Χρύσιπποσ, οὐχ ὃν ἔχει τρόπον, ἀλλ’ ὡσ αὐτὸσ ᾤετο βέλτιον εἶναι, διατίθεται, τίσ πατέρ’ αἰνήσει, εὶ μὴ εὐδαίμονεσ υἱοί;
(플루타르코스, Aratus, chapter 1 1:1)
τύχαισ, ἔργα καὶ πάθη δεινὰ καὶ μεγάλα διαμνημονεύεσθαι, ῥᾴστῃ μὲν ἀποδράσει τοῦ λόγου χρῶνται καὶ τὸ δύσφημον οὐ φαύλωσ ἀπὸ τῶν θεῶν ἐπ’ ἀνθρώπουσ μεταφέρουσι, καὶ ταύτασ ἔχουσιν ἀπὸ τῶν ἱστορουμένων βοηθείασ.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 22 2:1)
λέγεται δὲ καὶ τῶν ἀγάμων ἀδελφῶν ἐκείνων τὴν μὲν ἐπαρωμένην πολλὰ καὶ λοιδοροῦσαν ἐκπιεῖν τὸ φάρμακον, τὴν δὲ Στάτειραν οὔτε δύσφημόν τι φθεγξαμένην οὔτ’ ἀγεννέσ, ἀλλ’ ἐπαινοῦσαν τὸν ἀδελφόν, ὅτι περὶ τοῦ σώματοσ κινδυνεύων οὐκ ἠμέλησεν αὐτῶν, ἀλλὰ προὐνόησεν ἐλευθέρασ καὶ ἀνυβρίστουσ ἀποθανεῖν.
(플루타르코스, Lucullus, chapter 18 6:1)
τοὺσ δὲ θεοὺσ οὕτω προσεκύνουν ἢ ταπεινοῦντεσ ἑαυτοὺσ τῇ ἐπικρύψει τῆσ κεφαλῆσ, ἢ μᾶλλον εὐλαβούμενοί τινα φωνὴν προσπεσεῖν αὐτοῖσ ἔξωθεν εὐχομένοισ ἀπαίσιον καὶ δύσφημον ἄχρι τῶν ὤτων ἀνελάμβανον τὸ ἱμάτιον·
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 10 2:1)
ἢ ὅτι πᾶσ ὁρ́κοσ εἰσ κατάραν τελευτᾷ τῆσ ἐπιορκίασ, κατάρα δὲ δύσφημον καὶ σκυθρωπόν;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 44 1:2)
δύσφημον ἄχρι τῶν ὤτων ἀνελάμβανον τὸ ἱμάτιον ὅτι γὰρ ἰσχυρῶσ ἐφυλάττοντο ταῦτα, δῆλόν ἐστι τῷ προσιόντασ ἐπὶ μαντείαν χαλκωμάτων πατάγῳ περιψοφεῖσθαι.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 10 6:1)
ἢ ὅτι πᾶσ ὁρ́κοσ εἰσ κατάραν τελευτᾷ τῆσ ἐπιορκίασ, κατάρα δὲ δύσφημον καὶ σκυθρωπόν;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 44 2:1)
" ἡ δὲ νὺξ ὅτι δύσφημον καὶ τῷ Αἵδῃ πλησιάζον, ὁ δὲ Αἵδησ τῷ Ταρτάρῳ, εἰκάζοι ἄν τισ ἀκούοντα περὶ Ταρτησσοῦ τὸν Τάρταρον ἐκεῖθεν παρονομάσαι τὸν ἔσχατον τῶν ὑποχθονίων τόπων, προσθεῖναι δὲ καὶ μῦθον τὸ ποιητικὸν σώζοντα.
(스트라본, 지리학, book 3, chapter 2 24:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION