Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τήν τε Ῥωμαίων ἰσχύν, γῆσ ἤδη καὶ θαλάσσησ ἐκ δύσεων ἐπὶ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην κρατοῦσαν, ἐχειρώσατο βίᾳ καὶ φιλανθρωπίᾳ πολὺ βεβαιότερον καὶ πολὺ ἐγκρατέστερον Σύλλα βασιλέα τε αὑτὸν ἀπέφηνεν ἀκόντων, εἰ καὶ τὴν προσηγορίαν οὐκ ἐδέχετο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 2:9)
Οροσ ἐστὶ Πυρήνη διῆκον ἀπὸ τῆσ Τυρρηνικῆσ θαλάσσησ ἐπὶ τὸν βόρειον ὠκεανόν, οἰκοῦσι δ’ αὐτοῦ πρὸσ μὲν ἑώ Κελτοί, ὅσοι Γαλάται τε καὶ Γάλλοι νῦν προσαγορεύονται, πρὸσ δὲ δύσεων Ἴβηρέσ τε καὶ Κελτίβηρεσ, ἀρχόμενοι μὲν ἀπὸ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγουσ, περιιόντεσ δ’ ἐν κύκλῳ διὰ τῶν Ἡρακλείων στηλῶν ἐπὶ τὸν βόρειον ὠκεανόν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 1:1)
ἐπιγεγράφθαι δὲ καὶ διῃρῆσθαι καθ’ ἕκαστον πῆχυν τὰσ ἡμέρασ τοῦ ἐνιαυτοῦ, παραγεγραμμένων τῶν κατὰ φύσιν γινομένων τοῖσ ἄστροισ ἀνατολῶν τε καὶ δύσεων καὶ τῶν διὰ ταύτασ ἐπιτελουμένων ἐπισημασιῶν κατὰ τοὺσ Αἰγυπτίουσ ἀστρολόγουσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 49 5:4)
ὁμολογεῖται δ’ ὑψηλὸν γεγενῆσθαι καθ’ ὑπερβολήν, καὶ τοὺσ Χαλδαίουσ ἐν αὐτῷ τὰσ τῶν ἄστρων πεποιῆσθαι παρατηρήσεισ, ἀκριβῶσ θεωρουμένων τῶν τ’ ἀνατολῶν καὶ δύσεων διὰ τὸ τοῦ κατασκευάσματοσ ὕψοσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 9 4:3)
"Διὸ δὴ κἂν πλείουσ αἰτίασ εὑρίσκωμεν τροπῶν καὶ δύσεων καὶ ἀνατολῶν καὶ ἐκλείψεων καὶ τῶν τοιουτοτρόπων, ὥσπερ καὶ ἐν τοῖσ κατὰ μέροσ γινομένοισ ἦν, οὐ δεῖ νομίζειν τὴν ὑπὲρ τούτων χρείαν ἀκρίβειαν μὴ ἀπειληφέναι, ὅση πρὸσ τὸ ἀτάραχον καὶ μακάριον ἡμῶν συντείνει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 79:3)
εἰσὶ δέ τινεσ οἵ φασιν εἶναι δύο τοὺσ κυριωτάτουσ ἀνέμουσ βορέαν καὶ νότον, τοὺσ δὲ ἄλλουσ κατὰ μικρὰν ἔγκλισιν διαφέρειν, τὸν μὲν ἀπὸ θερινῶν ἀνατολῶν εὖρον χειμερινῶν δὲ ἀπηλιώτην, δύσεων δὲ θερινῶν μὲν ζέφυρον χειμερινῶν δὲ ἀργέστην.
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 2 42:1)
ἡμῶν δ’ ἄλλοτ’ ἄλλῃ μεταχωρούντων, ἄλλοτ’ ἄλλοι τόποι καὶ δύσεών εἰσι καὶ ἀνατολῶν ἰσημερινῶν τε καὶ τροπικῶν, τὸ δὲ μῆκοσ μένει ταὐτὸν τῆσ ἠπείρου.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 4 14:6)
μέχρι μὲν δὴ δεῦρο ἡ παραλία πᾶσα ἀπὸ τῆσ Ῥοδίων περαίασ ἀρξαμένη πρὸσ ἰσημερινὰσ ἀνατολὰσ ἀπὸ τῶν ὁμωνύμων ἐκτείνεται δύσεων, εἶτ’ ἐπὶ τὴν χειμερινὴν ἀνατολὴν ἐπιστρέφει μέχρι Ἰσσοῦ, κἀντεῦθεν ἤδη καμπὴν λαμβάνει πρὸσ νότον μέχρι Φοινίκησ, τὸ δὲ λοιπὸν πρὸσ δύσιν μέχρι στηλῶν τελευτᾷ.
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 5 22:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION