헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ πολλοὶ καὶ τῶν ἐν Ῥώμῃ δυνατῶν ἕτεροι πρὸσ αὐτὸν ἀφικνοῦντο, οἷσ ἀπήρεσκεν ἡ τῆσ πολιτείασ εὐστάθεια.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 8 3:5)
Γάιοσ δὲ Κατιλίνασ, μεγέθει τε δόξησ καὶ γένουσ λαμπρότητι περιώνυμοσ, ἔμπληκτοσ ἀνήρ, δόξασ ποτὲ καὶ υἱὸν ἀνελεῖν δι’ Αὐρηλίασ Ὀρεστίλλησ ἔρωτα, οὐχ ὑφισταμένησ τῆσ Ὀρεστίλλησ παῖδα ἔχοντι γήμασθαι, Σύλλα φίλοσ τε καὶ στασιώτησ καὶ ζηλωτὴσ μάλιστα γεγονώσ, ἐκ δὲ φιλοτιμίασ καὶ ὅδε ἐσ πενίαν ὑπενηνεγμένοσ καὶ θεραπευόμενοσ ἔτι πρὸσ δυνατῶν ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, ἐσ ὑπατείαν παρήγγελλεν ὡσ τῇδε παροδεύσων ἐσ τυραννίδα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 1 2:1)
ἤδη δὲ καὶ τὸ ἄλλο τῶν Ἰταλῶν ὁπλιτικὸν τῆσ ἐπὶ τάδε ἥσσησ αἰσθανόμενον ὑπεχώρει κατὰ πόδα, πρῶτον ἐν κόσμῳ καὶ ἔτι ἐκ τῶν δυνατῶν ἀμυνόμενοι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 9:4)
Ἀντωνίου δὲ ἡ μήτηρ καὶ ἡ γυνὴ καὶ παῖσ ἔτι μειράκιον οἵ τε ἄλλοι οἰκεῖοι καὶ φίλοι δι’ ὅλησ τῆσ νυκτὸσ ἐσ τὰσ τῶν δυνατῶν οἰκίασ διέθεον ἱκετεύοντεσ καὶ μεθ’ ἡμέραν ἐσ τὸ βουλευτήριον ἰόντασ ἠνώχλουν, ῥιπτούμενοί τε πρὸ ποδῶν σὺν οἰμωγῇ καὶ ὀλολυγαῖσ καὶ μελαίνῃ στολῇ παρὰ θύραισ ἐκβοῶντεσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 3:9)
τούσ τε γεωργούσ, ὅσοι τῆσ γῆσ ἀφῃροῦντο, ἱκέτασ γιγνομένουσ τῶν δυνατῶν ἑκάστου μόνοσ ὑπεδέχετο καὶ βοηθήσειν ὑπισχνεῖτο, κἀκείνων ὑπισχνουμένων ἀμυνεῖν, ἐσ ὃ κελεύοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 3 2:2)
ὁ δὲ οὔτε περὶ τῆσ γῆσ ἐνενόησεν οὔτε τοῖσ λειψάνοισ τοῦ ναυαγίου παροῦσιν ἢ ἀπιοῦσι καταστάντοσ τοῦ κλύδωνοσ ἐπεχείρησεν, ἀλλ’ ὑπερεῖδεν ἐκ τῶν δυνατῶν διαζωννυμένουσ τὰ σκάφη καὶ ἀνέμῳ διαπλέοντασ ἐσ τὸ Ἱππώνειον, εἴτε τὴν συμφορὰν ἀρκεῖν οἱ νομίζων εἴτ’ ἄπειροσ ὢν νίκην ἐπεξελθεῖν εἴθ’, ὥσπερ εἴρηταί μοι καὶ ἑτέρωθι, ἐπιχειρεῖν ὅλωσ μαλακὸσ ὢν καὶ μόνον ἐγνωκὼσ ἀμύνεσθαι τοὺσ ἐπιπλέοντασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 10 4:4)
ὡσ δὲ ἐκ τῶν δυνατῶν εἶχον αὐτάρκωσ, μεσοπύργιά τινα κατέλαβον, καὶ Ῥωμαίουσ ἔξωθεν ἐκάλουν τε καὶ ἀναβαίνοντασ ἐδέχοντο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 8:5)
ἔπειτα εἰ μὲν μὴ πολλῶν καὶ καλῶν καὶ μεγάλων ὄντων, οὐ μὲν οὖν οὔτ’ ἀπαριθμῆσαι ῥᾳδίων οὔτε μετρῆσαι δυνατῶν τῶν εἰσ τοσοῦτον τὴν πόλιν ᾐρκότων, ἕν τι καὶ τοῦτο τὸ τῶν λόγων ἦν ἀγαθὸν, οὐκ ἂν ἴσωσ ἡρ́μοττε παρακινδυνεύειν, ἀλλ’ ἐᾶν ὅπωσ ποτ’ εἶχε τὰ τῆσ δόξησ αὐτῇ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 4:4)
ἐπεθύμησε μὲν γὰρ τὸ ἐξ ἀρχῆσ τὴν Ἑλλάδα προσλαβεῖν καὶ τῆσ Εὐρώπησ τὸ λοιπὸν, ᾔσθετο δὲ οὐ δυνατῶν ἐρῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 63:2)
ἔτι δὲ καὶ μέτεστιν αὐτῇ πᾶσιν ἄδεια τοῖσ πλήθεσιν ἐκ τῶν παρ’ αὐτοῖσ δυνατῶν, ἡ παρ’ ὑμῶν ἐπ’ αὐτοὺσ, ἐάν τι τολμῶσι παρακινεῖν, εὐθὺσ ἥξουσα ὀργή τε καὶ τιμωρία·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 19:6)
ἀλλ’ ὅσον μὲν εἰσ τὸν θεὸν ἔρχεται τῶν λόγων, ἀνάγκη φράζειν πειρᾶσθαι καὶ μὴ παραλιπεῖν ἐκ τῶν δυνατῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 8:9)
ἀεὶ μὲν οὖν οἶμαι τὰ βέλτιστα προαιρετέον καὶ φρονεῖν καὶ λέγειν, ἐν δὲ ταῖσ ἱερομηνίαισ καὶ ταῖσ ἑορταῖσ πῶσ οὐκ εἰκὸσ ἅπασαν μὲν εὐφημίαν εἶναι προθυμεῖσθαι, πᾶσαν δὲ γνώμην ἀστειοτάτην, πάντασ δὲ ὡσ οἰκειότατα ἀλλήλοισ ἔχειν, ὡσ τῶν θεῶν ταύτην τὴν φιλίαν καὶ ὁμόνοιαν βραβευόντων, καὶ νομίζειν γε τὰσ ἑορτὰσ σχεδὸν ὡσ εἰπεῖν φιλίασ συνθήματα, καὶ μήτε θυσίαν οὕτω λαμπρὰν μήτε σπονδὰσ κεχαρισμένασ, ὧν οὐχ ἥδιον ἂν εἶναι τοῖσ θεοῖσ ἢ εἰ τὴν γνώμην ἐκ τῶν δυνατῶν ὡσ βελτίστην παρεχοίμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 3:5)
ἐγὼ δ’ οὔτ’ ἐπαίνουσ ἀνέδην γιγνομένουσ ἔχοιμ’ ἂν ἐπαινεῖν, εἰ μή τι καὶ χρείασ προσείη καὶ τοῦ τοὺσ ἀκούσαντασ βελτίουσ ἐκ τῶν δυνατῶν ἀπελθεῖν, οὔθ’ ὅσα καὶ χαρίσασθαι δεῖ τῷ λόγῳ μετὰ τοῦ δικαίου τὴν μὲν ἐν ὀφθαλμοῖσ θεραπεύσω πόλιν, τὰσ δ’ ἑτέρασ φύγοιμ’ ἂν τῶν εἰκότων ἀξιῶσαι, οὐδ’ ἐν αὐτῷ τούτῳ πρώτῳ διαστήσω τὰσ πόλεισ, ὥσπερ οἱ πολλοί τε καὶ φαῦλοι, ἀλλ’ ἐπαινέσομαι πάσασ εἰσ ὅσον εἰκόσ ἐστιν ἑκάστην, καὶ ἄρξομαί γε τῶνδε τῶν λόγων ἀπὸ τούτου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 1:8)
οὐκοῦν εἰ τὸ μὲν ἐκπεσεῖν ἢ παθεῖν τι Δίωνα δεινὸν περιφανῶσ, τὸ δ’ ὅπωσ μὴ ἐκπεσεῖται πρᾶξαι καλὸν καὶ δίκαιον, οὕτω δ’ ἔχων λόγων καὶ πειθοῦσ ἐδεῖτο, σὺ δὲ τῷ ταῦτ’ ἔχειν ἔπλεισ, ὡμολόγηκασ ἅπαντα, καὶ δεῖν σπουδάζειν ὅπωσ τισ ἐκ τῶν δυνατῶν μὴ ἀδικήσεται, καὶ τὴν τῶν λόγων τοῦ πείθειν δύναμιν οὐ φαύλην εἶναι, καὶ τοὺσ πείθοντασ ὑπὲρ τούτων οὐ μόνον παρ’ ἀνθρώποισ ἐπαίνων ἀξίουσ, ἀλλὰ καὶ παρὰ θεοῖσ ἀμέμπτουσ, εἴπερ τοὺσ ἐλλείποντασ οὐδὲ ὁσίουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 67:7)
καὶ ἃ μὲν τῆσ παιδείασ αὐτῶν ἀπέλαυσαν ὑπερβαίνει, ἃ δ’ οὐχ ὧν ἐπαιδεύθησαν ἦν, ἀλλὰ τῆσ ἀνθρωπείασ φύσεωσ ἐμμεμενηκότα, ταῦτ’ ἐπ’ ἐκείνουσ ἄγει τοὺσ ὅπωσ μηδὲν ἁμαρτήσονται πᾶν ὅσον ἦν ἐν αὑτοῖσ πράττοντασ, ὥσπερ ἂν εἴ τισ τοὺσ γραμματιστὰσ τοὺσ παραδείξαντασ τοῖσ παισὶ τὰ γράμματα καὶ δείξαντασ γράφειν ἐκ τῶν δυνατῶν αἰτίουσ εἶναι φάσκοι τῶν περὶ ταῦτα ἁμαρτημάτων, εἴ τι μὴ καλῶσ ὕστερον μηδὲ ὡσ χρὴ γράφοιεν ἐφ’ αὑτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 110:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION