Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὓσ μὴ νομίζετ’ ἐμὲ θεωρήσοντασ ἥκειν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ὑμᾶσ εἰσομένουσ, εἰ μὴ μόνον εὖ νομοθετεῖν ἐπίστασθε, ἀλλὰ καὶ κρίνειν τὰ καλὰ καὶ τὰ μὴ καλὰ δύνασθε, καὶ εἰ τιμᾶν ἐπίστασθε τοὺσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ, καὶ εἰ θέλετε κολάζειν τοὺσ ὀνείδη τὸν ἑαυτῶν βίον τῇ πόλει κατασκευάζοντασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1181)
περὶ δὲ Κτησιφῶντοσ τοῦ γράψαντοσ τὴν γνώμην βραχέα βούλομαι εἰπεῖν, τὰ δὲ πολλὰ ὑπερβήσομαι, ἵνα καὶ πεῖραν λάβω, εἰ δύνασθε τοὺσ σφόδρα πονηρούσ, κἂν μή τισ προείπῃ, διαγιγνώσκειν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 213 1:1)
ἐκ μὲν δὴ τοῦ πλήθουσ τῶν ἀνδρῶν τὸ πλῆθοσ τῆσ χρείασ συνορᾶν δύνασθε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 1 5:2)
ταῦτα καὶ τοὺσ τετελευτηκότασ ὑμῶν νομίζετε δεῖσθαι πατέρασ καὶ ἀδελφοὺσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ οἰκείουσ καὶ ἱκετεύειν πρὸσ τῆσ ἑαυτῶν μνήμησ καὶ τοῦ λοιποῦ τῆσ πόλεωσ ἐδάφουσ, εἴ τι χαρίζεσθαι βούλεσθε αὐτοῖσ, μὴ περιιδεῖν τὸ τῆσ Ῥόδου καθάπαξ ὄνομα ἀπελθὸν ἐξ ἀνθρώπων, ἀλλ’ ἐπαμῦναι καὶ ἀναστῆσαι καθ’ ὅσον δύνασθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 18:7)
καὶ πρότερον μὲν παρ’ ὑμῶν ἑτέρωσε βαδίζοντεσ ἔπαυον τὰσ στάσεισ, νῦν δὲ οὐδὲ παρ’ ὑμῖν αὐτοῖσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ γνῶναι δύνασθε;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 15:2)
πᾶσ τισ οὖν ἱέται σπουδῇ παρὰ τὸν πατέρα αὐτοῦ φιλοσοφήσων ἐκεῖ, καὶ οὐδὲ ἐξ αὐτῶν τούτων ἐνθυμηθῆναι δύνασθε εἰ τὰ μάλιστα ἀληθῆ λέγουσιν, ὅτι οὐδ’ αὐτῷ τῷ Ὁμήρῳ ἤρκει παρὰ τὰσ ὄχθασ ἐσκηνῆσθαι τοῦ πατρὸσ, οὐδὲ τοῖσ ἰχθύσι συμπαρανεῖν ἀδελφοῖσ οὖσιν ἑαυτοῦ, ὡσ ὁ τούτων λόγοσ, ἀλλ’ οὕτωσ αὐχμηρόν τινα ἐβίω βίον ὥστε πολλαχῆ δῆλόσ ἐστι στέργων, εἰ τῶν ἀναγκαίων εὐποροίη, λουτρὰ δὲ αὐτοσχέδια καὶ δὴ ἐπ’ ὀνήσει καμνόντων σωμάτων, ὥσ φησι Πλάτων, ἀπεδέχετο, περαιτέρω δὲ οὐκ εἰά τρυφᾶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 8:4)
τοῦ πάσχειν αὐτοὶ κακῶσ ἔξω γενήσεσθε, οὐχ ὥσπερ τὸν παρελθόντα χρόνον εἰσ Λῆμνον καὶ Ἴμβρον ἐμβαλὼν αἰχμαλώτουσ πολίτασ ὑμετέρουσ ᾤχετ’ ἔχων, πρὸσ τῷ Γεραιστῷ τὰ πλοῖα συλλαβὼν ἀμύθητα χρήματ’ ἐξέλεξε, τὰ τελευταῖ’ εἰσ Μαραθῶν’ ἀπέβη καὶ τὴν ἱερὰν ἀπὸ τῆσ χώρασ ᾤχετ’ ἔχων τριήρη, ὑμεῖσ δ’ οὔτε ταῦτα δύνασθε κωλύειν οὔτ’ εἰσ τοὺσ χρόνουσ, οὓσ ἂν προθῆσθε, βοηθεῖν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 43:4)
ἐπειδὴ δ’ ὑμεῖσ οὐ δύνασθε, αὐτόσ φησι τοῦτ’ ἀναγκάσειν αὐτοὺσ ποιῆσαι.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ Ἁλοννήσου 56:2)
ἀλλ’ οἶμαι τὴν τούτων πονηρίαν ὑμεῖσ μόνοι δύνασθε φέρειν, ἄλλοσ δ’ οὐδεὶσ τῶν Ἑλλήνων.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 59:3)
οὐ γὰρ ὅτι μὴ δύνασθε ταὐτὰ πράττειν ἐκείνοισ, ἀλλ’ ὅτι καιρὸσ οὐκ ἔστι τῶν τοιούτων, ἐν εἰρήνῃ διάγετε.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 136:2)
οὐ γὰρ ὑμεῖσ μέν, ἄν τισ ἀσχημονῇ τῶν μειζόνων ἐν τῷ μέσῳ πάντων ὁρώντων, καταφρονήσετε αὐτοῦ καὶ νομιεῖτε οὐδενὸσ ἄξιον, κἂν μυριάκισ ὑμῶν ἔχῃ τινὰ ἐξουσίαν, αὐτοὶ δὲ δύνασθε σεμνοὶ δοκεῖν καὶ σπουδαῖοι τοιαῦτα πράττοντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 41:9)
ὑμεῖσ δὲ οὐδεπώποτε αὐτοὶ θιγόντεσ οὐδ’ ἐπιβάντεσ ἵππων οὐ δύνασθε κατέχειν αὑτοὺσ, ἀλλ’ ἐστὲ ὅμοιοι χωλοῖσ ὑπὲρ δρόμου ἐρίζουσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 57:4)
πλὴν οὐκ αὐτόματοσ ὑμῖν ἀναβλύει διψήσασιν ὁ οἶνοσ ἐκ πέτρασ ποθέν τινοσ ἢ νάπησ, οὐδὲ γάλα καὶ μέλι δύνασθε εὐχερῶσ οὕτωσ ἔχειν ἁ̓́κροισιδακτύλοισι διαμῶντεσ χθόνἀ·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 78:2)
νυνὶ δὲ ἂν μόνον ἀκούσητε χορδῆσ, ὥσπερ σάλπιγγοσ ἀκηκοότεσ, οὐκέτι δύνασθε εἰρήνην ἄγειν.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 78:5)
εἰσ ταῦτα μὲν γὰρ οὐ δύνασθε ὑμεῖσ ἀναλίσκειν οὐδ’ ἂν ὑπερβάλοισθέ ποτε οἶμαι τῆν ἐκείνου μεγαλοψυχίαν·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 126:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION