Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"ἐγὼ μὲν ὑπὲρ τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων καὶ τοῦ σώματοσ καὶ τῶν τέκνων καὶ οἰκίασ τῆσ ἐμαυτοῦ βοηθῶ κατὰ τὸν ὁρ́κον καὶ τῷ θεῷ καὶ τῇ γῇ τῇ ἱερᾷ καὶ χειρὶ καὶ ποδὶ καὶ φωνῇ καὶ πᾶσιν οἷσ δύναμαι, καὶ τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν τὰ πρὸσ τοὺσ θεοὺσ ἀφοσιῶ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1201)
καίτοι τυγχάνω νενικηκὼσ εὐανδρίᾳ καὶ λαμπάδι καὶ τραγῳδοῖσ, οὐ τύπτων τοὺσ ἀντιχορηγοῦντασ, οὐδ’ αἰσχυνόμενοσ εἰ τῶν νόμων ἔλαττον δύναμαι.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 67:2)
εἰ δέ κε μὴ δώῃσι πατὴρ ἐμόσ, ἧ τοι ἔγωγε πειρήσω, δύναμαι, φηλητέων ὄρχαμοσ εἶναι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 18:1)
"οὐ δύναμαι κτεῖναι Γάιον Μάριον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 7 7:7)
"εἰ γὰρ οὐ δύναμαι πεῖσαι τὰ δίκαια ποιεῖν," ἔφη, "Καίσαρα, τό γε ἄγοσ αὐτῷ καὶ μύσοσ οὕτωσ ἀποθανὼν ἐπιβαλῶ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 2 4:5)
"ἔχω δ’ ἐμπείρωσ," ἔφη, "τῆσ Ἰταλίασ, καὶ μυρίοισ ἀνδράσι δύναμαι καταλαβεῖν αὐτῆσ τὰ ἐπίκαιρα, ἔσ τε Καρχηδόνα τοῖσ φίλοισ ἐπιστεῖλαι τὸν δῆμον ἐσ ἀπόστασιν ἐγεῖραι, δυσφοροῦντα τέωσ ἐφ’ ἑαυτοῦ καὶ πρὸσ Ῥωμαίουσ ἀπίστωσ ἔχοντα, τόλμησ τε καὶ ἐλπίδοσ ἐμπλησόμενον, εἰ πύθοιντό με πορθοῦντᾳ τὴν Ἰταλίαν αὖθισ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 2:6)
ὥστε πῶσ ἡμῖν ἀκολουθήσουσιν οἱ τότ’ ἐκεῖνα δυσχεράναντεσ οὐ δύναμαι συνιδεῖν ἔγωγε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 3:1)
καὶ νὴ Δί’ ὑπό γε δεξιότητοσ τῆσ ἐμῆσ δύναμαι ποιεῖν τὸν δῆμον εὐρὺν καὶ στενόν.
(아리스토텔레스, Lyric-Scene, iambics26)
ἀλλ’ οὐ δύναμαι δείλαιοσ εὕδειν δακνόμενοσ ὑπὸ τῆσ δαπάνησ καὶ τῆσ φάτνησ καὶ τῶν χρεῶν διὰ τουτονὶ τὸν υἱόν.
(아리스토파네스, Clouds, Prologue 1:11)
οὔ τοι μὰ τὴν Δήμητρα δύναμαι μὴ γελᾶν·
(아리스토파네스, Frogs, Prologue 2:10)
οὔ τοι μὰ τὴν Δήμητρα δύναμαί πω μαθεῖν ὁπότεροσ ὑμῶν ἐστι θεόσ.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, iambics80)
ἀλλ’ οὐ δύναμαι·
(아리스토파네스, Lysistrata, Agon, epirrheme34)
ἀλλ’ οὐ δύναμαι ’γωγ’ οὐδὲ κοιμᾶσθ’ ἐν πόλει, ἐξ οὗ τὸν ὄφιν εἶδον τὸν οἰκουρόν ποτε.
(아리스토파네스, Lysistrata, Episode 1:11)
ὡσ νάρκη μου κατὰ τῆσ χειρὸσ καταχεῖται, καὶ τὸ ξίφοσ οὐ δύναμαι κατέχειν, ἀλλ’ ἤδη μαλθακόσ εἰμι.
(아리스토파네스, Wasps, Agon, antepirrheme 1:13)
"οὐ γὰρ ἔγωγε δύναμαι νοῆσαι τἀγαθὸν ἀφαιρῶν μὲν τὰσ διὰ χυλῶν ἡδονάσ, ἀφαιρῶν δὲ τὰσ δι’ ἀφροδισίων, ἀφαιρῶν δὲ τὰσ δι’ ἀκροαμάτων, ἀφαιρῶν δὲ καὶ τὰσ διὰ μορφῆσ κατ’ ὄψιν ἡδείασ κινήσεισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 672)

SEARCH

MENU NAVIGATION