Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"ὅστισ γὰρ ὡσ τύραννον ἐμπορεύεται, κείνου ̓στὶ δοῦλοσ, κἂν ἐλεύθεροσ μόλῃ," ἐνέβαινεν ἐσ τὸ σκάφοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 12 3:3)
ἀναφερόντων δὲ τὰσ κεφαλὰσ οἱ κτείναντεσ ἐφ’ ἡμᾶσ, ὁ μὲν ἐλεύθεροσ ἐπὶ δισμυρίαισ δραχμαῖσ Ἀττικαῖσ καὶ πεντακισχιλίαισ ὑπὲρ ἑκάστησ, ὁ δὲ δοῦλοσ ἐπ’ ἐλευθερίᾳ τοῦ σώματοσ καὶ μυρίαισ Ἀττικαῖσ καὶ τῇ τοῦ δεσπότου πολιτείᾳ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 2 7:3)
Ἀσδρούβαν δὲ ἐπὶ τοῖσδε Ἰβηρίαν τὴν ὑπὸ Καρχηδονίοισ καθιστάμενον ἀνὴρ δοῦλοσ, οὗ τὸν δεσπότην ὠμῶσ διεφθάρκει, λαθὼν ἐν κυνηγεσίοισ ἀναιρεῖ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 3:1)
Παρὰ δὲ τὴν ἀναρχίαν τήνδε δοῦλοσ τῶν βασιλέων Διόδοτοσ παιδίον Ἀλέξανδρον, ἐξ Ἀλεξάνδρου τοῦ νόθου καὶ τῆσ Πτολεμαίου θυγατρόσ, ἐπὶ τὴν βασιλείαν ἤγαγεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 4:1)
ὥσθ’ ὅπερ δοῦλοσ πρὸσ δεσπότην, τοῦτο κόλαξ πρὸσ τύραννον συμβαίνει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 74:4)
ἐν οἷσ Ὅμηροσ σαφῶσ μαρτυρεῖ ὅτι οὐ κολακεύων ὁ ῥήτωρ λέγει οὐδὲ ὑποπεπτωκὼσ, οὐδὲ τὸν δεῖνα ἢ τὸν δεῖνα θαυμάζων, οὐδὲ ἐπίκαιρον ἡδονὴν διώκων, ἄλλοσ ἄλλοθι γιγνόμενοσ, ὥσπερ οἱ ὀψοποιοὶ χάριν ἡδονῆσ ἑτέρου, οὐδὲ σχηματιζόμενοσ ὡσ δοῦλοσ τῶν ἀεὶ δυναμένων, ἀλλ’ ἀσφαλῶσ ἀγορεύει, φησί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 97:5)
εἰ μὲν γὰρ ἅπαντα ταῦθ’ ἡμῖν ἐστι διακονία καὶ νόμουσ θεῖναι καὶ πολιτείαν καταστῆσαι καὶ στρατοπέδων ἄρξαι καὶ ἀρχὴν ἐπέτειον ἐν πόλει, καὶ προσέτι προβουλεῦσαι, προεδρεῦσαι, πρεσβείαν τελέσασθαι, δικάσαι δίκασ, πανηγύρεισ, ἂν οὕτω τύχῃ, κοσμῆσαι, λέγω συνελὼν ἅπασαν πρᾶξιν καὶ προστασίαν, εἰ διακονίαν καὶ ὑπηρεσίαν χρὴ καλεῖν, οἱο͂ν δὴ καὶ βασιλείαν αὐτὴν καὶ δυναστείαν ἅπασαν, καὶ ἔτι γ’, εἰ βούλει, πρότερον οἰκίασ ἄρχοντα μὴ ἄρχειν μᾶλλον ἢ δουλεύειν, καὶ τὸ τοῦ κωμῳδιοποιοῦ βεβαίωσ καὶ παγίωσ ἔχει ὡσ ἄρ’ εἷσ εἰή τῆσ οἰκίασ δοῦλοσ ὁ δεσπότησ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 37:11)
δοῦλοσ Μιλτιάδησ, δι’ ὃν οὐκ ἐδούλευσεν ἡ Ἑλλάσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 59:5)
οὐδὲ γὰρ ἄλλο γε οὐδὲν νῦν ἢ τὸ σχῆμα πᾶν ἀποτέθειται, ἱκέτησ ἐκ βασιλέωσ καὶ δοῦλοσ ἐξ ἐλευθέρου γεγονὼσ, καὶ εἰ δεῖ τἀληθέστερον εἰπεῖν, ἐλέῳ θαρρῶν, ἐὰν τὰ κράτιστα φέρηται παρὰ τῆσ τύχησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 6:1)
διὸ δεσπότησ δούλου δεῖται καὶ δοῦλοσ δεσπότου, καὶ γυνὴ καὶ ἀνὴρ ἀλλήλων, καὶ ἡδὺ καὶ ἐπιθυμητὸν τὸ ἐναντίον ὡσ χρήσιμον, καὶ οὐχ ὡσ ἐν τέλει ἀλλ’ ὡσ πρὸσ τὸ τέλοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 116:5)
τό τε γὰρ σῶμά ἐστιν ὄργανον σύμφυτον, καὶ τοῦ δεσπότου ὁ δοῦλοσ ὥσπερ μόριον καὶ ὄργανον ἀφαιρετόν, τὸ δ’ ὄργανον ὥσπερ δοῦλοσ ἄψυχοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 160:5)
καὶ ἐν τούτῳ τῷ εἴδει σῶμα καὶ δοῦλοσ, ὥσπερ εἴρηται πρότερον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 173:4)
ἀλλ’ οὐδὲ πρὸσ ἵππον ἢ βοῦν, οὐδὲ πρὸσ δοῦλον ᾗ δοῦλοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 119:2)
ὁ γὰρ δοῦλοσ ἔμψυχον ὄργανον, τὸ δ’ ὄργανον ἄψυχοσ δοῦλοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 119:4)
ᾗ μὲν οὖν δοῦλοσ, οὐκ ἔστι φιλία πρὸσ αὐτόν, ᾗ δ’ ἄνθρωποσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 120:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION