Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δ’ ἐοίκασ οἷσ τοὺσ μὲν ἄλλουσ πάντασ τῶν δοθέντων ἀποστερεῖσ, τοὺσ δ’ ἀφ’ Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονοσ ταύτασ ἔχειν ἐᾷσ, τοὺσ μὲν τιμῆσ ἀξιοῦν, πάντασ δ’ ἀτιμάζειν τοὺσ ἄλλουσ, οὐδέτερον τούτων εἰκότωσ ποιῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 77:2)
τὸν δ’ ὑπὲρ ἡμῶν καὶ ζῶντα καὶ μέχρι θανάτου κεκινδυνευκότα πολλάκισ καὶ τὴν τελευτὴν τῆσ προαιρέσεωσ ἀξίαν ἐπιθέντα τῷ βίῳ, αὐτόν τε δή που καὶ τοὺσ υἱεῖσ οὐχ ὅσον τῶν ἴσων ἀξιοῦν ἐκείνοισ ἐθέλειν, ἀλλὰ καὶ τῶν δοθέντων ἀποστερεῖν, καὶ τοὺσ μὲν οὐκ ὀλιγάκισ ἐν ταῖσ μάχαισ ὑπ’ αὐτοῦ πεπονθότασ κακῶσ οὕτω καὶ πάλαι καὶ νῦν ἄνδρα ἀγαθὸν τοῦτον ἡγεῖσθαι καὶ διαφερόντωσ τιμᾶν, ὡσ καὶ συνήδεσθαι μὲν τούτῳ τῶν ἔργων καὶ τῆσ ὑπερφυοῦσ εὐψυχίασ, σφίσι δ’ αὐτοῖσ τὸ τοιούτου δή τινοσ εὐτυχηκέναι πολίτου συνεύχεσθαι, ἡμᾶσ δ’ ὑπὲρ ὧν οὕτω λαμπρῶσ παρετάξατο, καὶ οὓσ μεγάλοισ καὶ θαυμαστοῖσ ἤγαλε τοῖσ τροπαίοισ, καὶ τὴν ὑπάρχουσαν δόξαν αὐτῷ διαφθείρειν τῷ τοῖσ υἱέσιν ἐπηρεάζειν, ὥσπερ ἤτοι μηδ’ ὁτιοῦν ἐκείνου τὴν πόλιν χρηστὸν ἢ τὰ πάντων αἴσχιστα εἰργασμένου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 87:2)
τὸν γὰρ ὡσ ἀληθῶσ ἀγαθὸν καὶ ἔμφρονα πάσασ οἰόμεθα τὰσ τύχασ εὐσχημόνωσ φέρειν καὶ ἐκ τῶν ὑπαρχόντων ἀεὶ τὰ κάλλιστα πράττειν, καθάπερ καὶ στρατηγὸν ἀγαθὸν τῷ παρόντι στρατοπέδῳ χρῆσθαι πολεμικώτατα καὶ σκυτοτόμον ἐκ τῶν δοθέντων σκυτῶν κάλλιστον ὑπόδημα ποιεῖν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 116:1)
ἀλλὰ Ἀθηναίουσ γε τῇ πρώτῃ ἐφόδῳ Ἀλεξάνδρου ἐκπλαγέντασ καὶ πλείονα ἔτι τῶν Φιλίππῳ δοθέντων Ἀλεξάνδρῳ εἰσ τιμὴν συγχωρῆσαι.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 1 3:1)
Χαρίδημον μέντοι μόνον τῶν ἐξαιτηθέντων τε καὶ οὐ δοθέντων φεύγειν ἐκέλευσε·
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 10 6:3)
ἀλλὰ μὴν καὶ Ἱππόλοχοσ ὁ Μακεδὼν ἐν τῇ πρὸσ Λυγκέα ἐπιστολῇ δι’ ἧσ ἐμφανίζει Μακεδονικόν τι δεῖπνον πολυτελείᾳ τὰ πάντα πανταχοῦ γενόμενα ὑπερβαλόν, μνημονεύει ὡσ ἑκάστῳ τῶν δειπνούντων δοθέντων μύστρων χρυσῶν, ἐπεὶ δὲ φιλάρχαιοσ εἶναι θέλεισ καὶ οὐδὲν φὴσ φθέγξασθαι ὃ μὴ τῆσ Ἀττικῆσ ἐστι φωνῆσ, ὦ φίλτατε, τί ἐστιν ὃ λέγει Νικοφῶν ὁ τῆσ ἀρχαίασ κωμῳδίασ ποιητὴσ ἐν τοῖσ Χειρογάστορσιν;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 100 4:4)
ὁρῶν οὖν τὴν δυσχωρίαν ὁ Κάρανοσ κελεύει σπυρίδασ ἡμῖν καὶ ἀρτοφόρα διὰ ἱμάντων ἐλεφαντίνων πεπλεγμένα δοθῆναι, ἐφ’ οἷσ ἡσθέντεσ ἀνεκροταλίσαμεν τὸν νυμφίον ὡσ καὶ τῶν δοθέντων ἡμῖν ἀνασεσωσμένων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2 3:7)
πρῶτον μὲν τοίνυν Κόνωνα σκοπεῖτε, εἰ ἄρ’ ἄξιον, καταμεμψαμένουσ ἢ τὸν ἄνδρα ἢ τὰ πεπραγμένα, ἄκυρόν τι ποιῆσαι τῶν ἐκείνῳ δοθέντων.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 90:1)
καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνο καλόν, ζῶντα μὲν αὐτὸν οὕτω τιμᾶν ὥστε τοσούτων ὅσων ἀκηκόατ’ ἀξιοῦν, ἐπειδὴ δὲ τετελεύτηκεν, μηδεμίαν ποιησαμένουσ τούτων μνείαν ἀφελέσθαι τι τῶν δοθέντων τότε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 95:1)
οὐ τοίνυν ἄξιον τὸν τοιοῦτον ὑφ’ ὑμῶν ἀδικηθῆναι, οὐδ’ ἔλαττον σχεῖν τῶν ῥητόρων τῶν διδαξόντων ὡσ ἀφελέσθαι τι χρὴ τῶν ἐκείνῳ δοθέντων.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 97:3)
εἰ γὰρ ἐκεῖνοι μέν, ἐφ’ οὓσ μεθ’ ὅπλων ἦλθεν ἐν ἐχθροῦ τάξει, μηδὲν ὧν ἔδοσαν πρότερον νῦν ἀφῄρηνται, ἀλλὰ τὰσ πάλαι χάριτασ μείζουσ τῶν καινῶν ἐγκλημάτων πεποίηνται, ὑμεῖσ δέ, ὑπὲρ ὧν ἐπ’ ἐκείνουσ ἐλθὼν ἐτελεύτησεν, ἀντὶ τοῦ διὰ ταῦτ’ ἔτι μᾶλλον αὐτὸν τιμᾶν καὶ τῶν ἐπὶ ταῖσ πρότερον εὐεργεσίαισ τι δοθέντων ἀφῃρημένοι φανήσεσθε, πῶσ οὐκ εἰκότωσ αἰσχύνην ἕξετε;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 106:2)
πῶσ γὰρ οὐχὶ καὶ κατὰ τοῦτο δεινότατ’ ἂν πεπονθὼσ ὁ Χαβρίασ φανείη, εἰ μὴ μόνον ἐξαρκέσει τοῖσ τὰ τοιαῦτα πολιτευομένοισ τὸν ἐκείνου δοῦλον Λυκίδαν πρόξενον ὑμέτερον πεποιηκέναι, ἀλλ’ εἰ διὰ τοῦτον πάλιν καὶ τῶν ἐκείνῳ τι δοθέντων ἀφέλοιντο, καὶ ταῦτ’ αἰτίαν λέγοντεσ ψευδῆ;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 177:1)
οὗτοσ ἐγράψατο τὴν Χαβρίου δωρειάν, ἐν ᾗ τοῦτ’ ἔνεστιν τὸ τῆσ ἀτελείασ τῶν ἐκείνῳ τι δοθέντων, καὶ πρὸσ ὑμᾶσ εἰσελθὼν ἡττήθη·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 196:4)
σχέτλιον γὰρ ἂν εἰή τοῦτό γε, εἰ τῷ τιν’ ἀρχὴν ἄρχοντι ἢ διδόναι τῇ πόλει τὰ ἑαυτοῦ διὰ τὴν ἀρχὴν μὴ ἐξέσται, ἢ τῶν δοθέντων ἀντὶ τοῦ κομίσασθαι χάριν εὐθύνασ ὑφέξει.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 163:5)
περὶ δὲ τῶν αὐτῷ δοθέντων γραφῆναι μέν φησιν, οὐχ ὁμολογῆσαι δ’ αὐτόσ, ἵνα μὴ δοκῇ λαβεῖν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 58:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION