Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀνδροκμῆτασ δ’ ἀώρ‐ ουσ ἀπεννέπω τύχασ, νεανίδων τ’ ἐπηράτων ἀνδροτυχεῖσ βιότουσ δότε, κύρι’ ἔχοντεσ, θεαί τ’ ὦ Μοῖραι ματροκασιγνῆται, δαίμονεσ ὀρθονόμοι, παντὶ δόμῳ μετάκοινοι, παντὶ χρόνῳ δ’ ἐπιβριθεῖσ ἐνδίκοισ ὁμιλίαισ, πάντᾳ τιμιώταται θεῶν.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 21)
καὶ τότε Μαιάδοσ υἱὸσ ὑποσχόμενοσ κατένευσε, μή ποτ’ ἀποκλέψειν, ὅσ’ Ἑκηβόλοσ ἐκτεάτισται, μηδέ ποτ’ ἐμπελάσειν πυκινῷ δόμῳ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 55:1)
ἀλλ’ ὁ μὲν ἐσ χαλκεῶνα καὶ ἄκμονασ ἦρι βεβήκει, νήσοιο πλαγκτῆσ εὐρὺν μυχόν, ᾧ ἔνι πάντα δαίδαλα χάλκευεν ῥιπῇ πυρόσ’ ἡ δ’ ἄρα μούνη ἧστο δόμῳ δινωτὸν ἀνὰ θρόνον, ἄντα θυράων.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 1:29)
τὴν μὲν ἄρ’ οἵγε ἐκ θαλάμου θάλαμόνδε κασιγνήτην μετιοῦσαν‐‐ Ἥρη γάρ μιν ἔρυκε δόμῳ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 4:49)
μεσσηγὺσ μὲν τόνγε δόμῳ λίπον ἐνθάδ’ ἰοῦσα.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 12:35)
προσέρχεται γὰρ οἷσ οὔτε παμφαὴσ ἀστὴρ ἰδεῖν ἔλαμψε χρυσαυγεῖ δόμῳ, οὔθ’ ἡλίου τηλαυγὲσ ἀκτίνων σέλασ τοιοῦτον ἐξέλαμψεν, οἰο͂ν ἔρχεται ἔχων γυναικὸσ κάλλοσ οὐ φατὸν λέγειν, πάλλων κεραυνόν, πτεροφόρον Διὸσ βέλοσ·
(아리스토파네스, Birds, Episode2)
οἳ δ’ Ἀσπληδόνα ναῖον ἰδ’ Ὀρχομενὸν Μινύειον, τῶν ἦρχ’ Ἀσκάλαφοσ καὶ Ιἄλμενοσ υἱε͂σ Ἄρηοσ οὓσ τέκεν Ἀστυόχη δόμῳ Ἄκτοροσ Ἀζεί̈δαο, παρθένοσ αἰδοίη ὑπερώϊον εἰσαναβᾶσα Ἄρηϊ κρατερῷ·
(호메로스, 일리아스, Book 2 44:1)
ἵκετο δ’ αἰπὺν Ὄλυμπον, ὁμηγερέεσσι δ’ ἐπῆλθεν ἀθανάτοισι θεοῖσι Διὸσ δόμῳ·
(호메로스, 일리아스, Book 15 7:3)
ἰῇ ἄρα γεινόμεθ’ αἴσῃ ἀμφότεροι, σὺ μὲν ἐν Τροίῃ Πριάμου κατὰ δῶμα, αὐτὰρ ἐγὼ Θήβῃσιν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ ἐν δόμῳ Ηἐτίωνοσ, ὅ μ’ ἔτρεφε τυτθὸν ἐοῦσαν δύσμοροσ αἰνόμορον·
(호메로스, 일리아스, Book 22 44:4)
ἀλλ’ ἡ πετραία Σκῦροσ ἐξαρκοῦσά μοι ἔσται τὸ λοιπόν, ὥστε τέρπεσθαι δόμῳ.
(소포클레스, 필록테테스, episode 1:10)
Καλλίμαχοσ δὲ τοὐναντίον ἐμφαίνει δι’ ἐπιγράμματόσ τινοσ, ὡσ ἐκείνου μὲν ποιήσαντοσ λεγομένου δ’ Ὁμήρου διὰ τὴν λεγομένην ξενίαν τοῦ Σαμίου πόνοσ εἰμί, δόμῳ ποτὲ θεῖον Ὅμηρον δεξαμένου·
(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 1 30:5)
οὐ μὰν ἀχρεῖόσ γε δόμῳ ἐνὶ πίονι χρυσὸσ μυρμάκων ἅτε πλοῦτοσ ἀεὶ κέχυται μογεόντων·
(테오크리토스, Idylls, Ἐγκώμιον εἰσ Πτολεμαῖον56)
τάνδε κατ’ εὔδενδρον στείβων δρίοσ εἴρυσα χειρὶ πτώσσουσαν βρομίησ οἰνάδοσ ἐν πετάλοισ, ὄφρα μοι εὐερκεῖ καναχὰν δόμῳ ἔνδοθι θείη, τερπνὰ δι’ ἀγλώσσου φθεγγομένα στόματοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 1931)

SEARCH

MENU NAVIGATION