Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι πῶσ οὐκ ἄλογον αὐτὴν μὲν οὕτω τιμᾶν, ταύτῃ δ’ ἐπηρεάζοντασ μὴ θέλειν συνεῖναι, καὶ μοναρχίαν μὲν εἴ τισ κατασκευάζοιτο, πικρῶσ ἂν ἔχειν, ὃ δὲ τούτου τοσούτοισ ὅσοισ εἶπον δέδεικται χαλεπώτερον, τοῦτ’ αὔξειν ἑκόντασ, καὶ μηδ’ ἐκεῖνο δύνασθαι λογίσασθαι ὡσ οὐκ ἔστιν ὅπωσ, εἰ ταῦθ’ οὕτω πρόεισιν, οὐ κινδυνεύσετ’ ἀποστερηθῆναι τῆσ δοκούσησ ταύτησ ἐλευθερίασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 7:2)
οὐ γὰρ τῆσ κυρίωσ ἐπιστήμησ εἶναι δοκούσησ παρούσησ γίνεται τὸ πάθοσ, οὐδ’ αὕτη περιέλκεται διὰ τὸ πάθοσ, ἀλλὰ τῆσ αἰσθητικῆσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 46:1)
Ἀριστοτέλησ δ’ ἐν δευτέρῳ Ἐρωτικῶν καὶ Ἀρίστων ὁ περιπατητικόσ, Κεῖοσ δὲ τὸ γένοσ, ἐν β# Ἐρωτικῶν Ὁμοίων φασὶν ὅτι οἱ ἀρχαῖοι διὰ τοὺσ περὶ τὸν οἶνον πόνουσ τῶν κεφαλαλγιῶν δεσμοὺσ εὑρ́ισκον τοὺσ τυχόντασ, τῆσ τῶν κροτάφων συνδέσεωσ ὠφελεῖν δοκούσησ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 16 1:1)
ὁ μὲν γὰρ Τηλέμαχοσ οὐ πάνυ ἠξίου διατείνεσθαι ὑπὲρ Πηνελόπησ τῆσ Ἰκαρίου, σφόδρα σώφρονοσ δοκούσησ γυναικόσ, ὅτι ἀληθῆ λέγει τὸν Ὀδυσσέα ἀποφαίνουσα αὑτοῦ πατέρα·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Β. 6:7)
ἔτι δὲ καὶ περὶ σαυτοῦ καὶ περὶ ἐμοῦ διαβεβαιοῖ ὡσ ἑκάτεροσ ἡμῶν ἐστι τῆσ δοκούσησ καὶ λεγομένησ μητρόσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Β. 10:1)
ἐὰν δὲ ὑπερβάλῃ, πλείονασ παρέχει τὰσ φροντίδασ καὶ τὰ λυπηρὰ τῆσ δοκούσησ ἡδονῆσ, καὶ πολλοὶ μετενόησαν σφόδρα πλουτήσαντεσ, οἱ δὲ δἰ αὐτὸ τοῦτο ἄποροι καὶ τῶν ἐλαχίστων κατέστησαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ. 31:5)
ὅτι κανηφορούσησ ποτὲ τῆσ θυγατρὸσ Πεισιστράτου, καὶ δοκούσησ τῷ κάλλει διαφέρειν, προσελθών τισ τῶν νεανίσκων καταπεφρονηκὼσ ἐφίλησε τὴν παρθένον.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 37 2:1)
βαρείασ δὲ καὶ ὑπερηφάνου τῆσ ἀποκρίσεωσ δοκούσησ ὑπάρχειν, οἱ Καρχηδόνιοι τῇ συνήθει πανουργίᾳ κατεστρατήγησαν τὸν Διονύσιον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 16 1:1)
τῶν δὲ πλείστων ἐποχὴν ἔχοντα, ὥστε καὶ τοὺσ ἐπὶ πλεῖστον μετεσχηκότασ συγγραμμάτων διαπορεῖσθαι τῆσ ὀρθῆσ δοκούσησ γεγράφθαι παρὰ σοὶ ἐξηγήσεωσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. a'. HRAKLEITOS 13:4)
ἐν ἁπάσαισ γὰρ ταύταισ πρόσηβοι κόροι χιτωνίσκουσ ἐνδεδυκότεσ ἐκπρεπεῖσ κράνη καὶ ξίφη καὶ πάρμασ ἔχοντεσ στοιχηδὸν πορεύονται, καί εἰσιν οὗτοι τῆσ πομπῆσ ἡγεμόνεσ καλούμενοι πρὸσ αὐτῶν ἐπὶ τῆσ παιδιᾶσ τῆσ ὑπὸ Λυδῶν ἐξευρῆσθαι δοκούσησ λυδίωνεσ, εἰκόνεσ ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ τῶν σαλίων, ἐπεὶ τῶν γε Κουρητικῶν οὐδὲν ὥσπερ οἱ σάλιοι δρῶσιν οὔτ’ ἐν ὕμνοισ οὔτ’ ἐν ὀρχήσει.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 71 5:1)
καταφρονήσασ γὰρ ὁ Ταρκύνιοσ τῆσ δοκούσησ εἶναι περὶ αὐτόν, ἀλλ’ οὐ κατ’ ἀλήθειαν ὑπαρχούσησ μωρίασ, ἀφελόμενοσ ἅπαντα τὰ πατρῷα, μικρὰ δ’ εἰσ τὸν καθ’ ἡμέραν βίον ἐπιχορηγῶν, ὡσ παῖδα ὀρφανὸν ἐπιτρόπων ἔτι δεόμενον ἐφύλαττεν ὑφ’ ἑαυτῷ διαιτᾶσθαί τε μετὰ τῶν ἰδίων παίδων ἐπέτρεπεν, οὐ διὰ τιμήν, ὡσ ἐσκήπτετο πρὸσ τοὺσ πέλασ οἱᾶ δὴ συγγενήσ, ἀλλ’ ἵνα γέλωτα παρέχῃ τοῖσ μειρακίοισ λέγων τ’ ἀνόητα πολλὰ καὶ πράττων ὅμοια τοῖσ κατ’ ἀλήθειαν ἠλιθίοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 69 1:1)
ἴδοι γὰρ ἂν ἐκ μὲν τῆσ φαυλοτέρασ εἶναι δοκούσησ ἐπὶ τὸ βέλτιον ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ τὰσ πράξεισ ἐπιδιδούσασ, ἐκ δὲ τῆσ κρείττονοσ φαινομένησ ἐπὶ τὸ χεῖρον εἰθισμένασ μεταπίπτειν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2348)
μέν, ὑπὸ δὲ Λακεδαιμονίων πλαττομένην, τὴν Ἀθήνηθεν ἀποσταλεῖσαν Κερκυραίοισ κατὰ Κορινθίων συμμαχίαν, οὐκ ἀπὸ τῆσ ἀληθοῦσ καὶ αὐτῷ δοκούσησ τὴν ἀρχὴν πεποίηται τῆσ διηγήσεωσ, ἀλλ’ ἀπὸ τῆσ ἑτέρασ, κατὰ λέξιν οὕτωσ γράφων·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 10 2:1)
ταῦτα δὲ μέχρι δισχιλίων ἐκμηκύνασ στίχων, τότε περὶ τῆσ ἑτέρασ αἰτίασ τὸν λόγον ἀποδίδωσι τῆσ ἀληθοῦσ τε καὶ αὐτῷ δοκούσησ, ἐνθένδε ἀρξάμενοσ·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 10 4:1)
τὸ καθ’ ἑκάστην πρᾶξιν μὴ μόνον τὰ φανερὰ τοῖσ πολλοῖσ ὁρᾶν καὶ λέγειν, ἀλλ’ ἐξετάζειν καὶ τὰσ ἀφανεῖσ αἰτίασ τῶν πράξεων καὶ τῶν πραξάντων αὐτὰσ καὶ τὰ πάθη τῆσ ψυχῆσ, ἃ μὴ ῥᾴδια τοῖσ πολλοῖσ εἰδέναι, καὶ πάντα ἐκκαλύπτειν τὰ μυστήρια τῆσ τε δοκούσησ ἀρετῆσ καὶ τῆσ ἀγνοουμένησ κακίασ.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 6 7:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION