Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

‐ ὧδέ τισ κακοῦργοσ ὢν μή μοι τὸ πρῶτον βῆμ’ ἐὰν δράμῃ καλῶσ, νικᾶν δοκείτω τὴν Δίκην, πρὶν ἂν πέλασ γραμμῆσ ἵκηται καὶ τέλοσ κάμψῃ βίου.
(에우리피데스, episode 4:2)
μηδεὶσ δοκείτω μηδὲν ἀνθρώπων ποτὲ ἀέλπτον εἶναι πρὸσ τὰ τυγχάνοντα νῦν.
(에우리피데스, Ion, episode, iambic1)
τῶν μὲν ἠγωνισμένων σοὶ μὲν δοκείτω ταῦτ’, ἐμοὶ δὲ τἀντία.
(에우리피데스, Suppliants, episode 3:2)
Σημεῖα δὲ ταῦτα τῆσ μετριότητοσ, τὴν μὲν ἡμέρην ἣν ἂν ἐπιδεθῇ, καὶ τὴν νύκτα δοκείτω αὐτὸσ ἑωυτῷ μὴ ἐπὶ ἧσσον πεπιέχθαι, ἀλλ’ ἐπὶ μᾶλλον‧ τῇ δ’ ὑστεραίῃ οἰδημάτιον ἐλθεῖν ἐσ χεῖρα ἄκρην μαλθακόν‧ μετριότητοσ γὰρ σημεῖον τῆσ πιέξιόσ σου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 5.2)
Τελευτώσησ δὲ τῆσ ἡμέρησ, ἐπὶ ἧσσον δοκείτω πεπιέχθαι‧ τῇ δὲ τρίτῃ, χαλαρά σοι δοκείτω εἶναι τὰ ἐπιδέσματα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 5.3)
Ἐπὴν δὲ τριταῖοσ ᾖ, χαλαρώτερά οἱ δοκείτω εἶναι τὰ ἐπιδέσματα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 5.11)
Ἢν δὲ ἐπιδεθῇ, δοκείτω τῷ ἐπιδεδεμένῳ ἡρμόσθαι μὲν, πεπιέχθαι δὲ μή‧ φάτω δὲ κατὰ τὸ ἕλκοσ μάλιστα ἡρμόσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 26.8)
τὸ ἐνδέον παρὰ σεαυτοῦ καὶ τὸ ἐπανόρθωμα οἰκεῖόν σοι δοκείτω.
(루키아노스, Harmonides 10:1)
"καὶ ἢν μέν τισ καλῶσ εἴπῃ, ἀλλότρια καὶ οὐχ ἑαυτοῦ δεικνύειν δοκείτω·
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 13:54)
ἀπέστω δὲ καὶ τῶν λαμβανόντων μεμψιμοιρία, καὶ τὸ πεμφθὲν ὁποῖον ἂν ᾖ, μέγα δοκείτω.
(루키아노스, Saturnalia, Νόμοι δεύτεροι 3:1)
οἴνου ἀμφορεὺσ ἢ λαγὼσ ἢ ὄρνισ παχεῖα Κρονίων δῶρον μὴ δοκείτω·
(루키아노스, Saturnalia, Νόμοι δεύτεροι 3:2)
ἀλλὰ προσέχετε τὸν νοῦν, δοκείτω δ’ ὑμῖν ἡ γνώμη ὁρᾶν ἃ οὗτοσ ἐποίει, καὶ διαγνώσεσθε ἄμεινον.
(리시아스, Speeches, Κατ’ Ἀνδοκίδου ἀσεβείας 64:2)
περὶ δὲ ἀνέμου Ζεφύρου, καὶ ὡσ ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνοσ Υἅκινθοσ ἀπέθανεν ἄκοντοσ, καὶ τὰ ἐσ τὸ ἄνθοσ εἰρημένα τάχα μὲν ἂν ἔχοι καὶ ἄλλωσ, δοκείτω δὲ ᾗ λέγεται.
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 19 8:1)
μὴ μέντοι μόνον ἐμοὶ δοκείτω, ἀλλὰ συμμέτεχε καὶ σύ, ἵνα κοινῇ πάσχωμεν ἄν τι καὶ δέῃ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 239:3)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἔστω καὶ δοκείτω διατρεπτικὸσ εἶναι λόγοσ πρὸσ τὸν ἀρχόμενον ἐν πολιαῖσ νεανιεύεσθαι λεγόμενοσ καὶ καθαπτόμενοσ ἐκ μακρᾶσ οἰκουρίασ;
(플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 91)

SEARCH

MENU NAVIGATION