Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πρὸσ δὴ τὸ δοξάζον εἰ ταὐτὸ ἄνθρωποσ καὶ τὸ δοξαζόμενον, οὐκ ἔσται ἄνθρωποσ τὸ δοξάζον ἀλλὰ τὸ δοξαζόμενον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 176:4)
ἀνάγκη γὰρ τὸ πρῶτον ἐννόημα καθ’ ἕκαστον φθόγγον βλέπεσθαι καὶ μηθὲν ἀποδείξεωσ προσδεῖσθαι, εἴπερ ἕξομεν τὸ ζητούμενον ἢ ἀπορούμενον καὶ δοξαζόμενον ἐφ’ ὃ ἀνάξομεν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 38:1)
οὐ γὰρ ἀθροισμὸν δεῖ μόνον γενέσθαι οὐδὲ δῖνον ἐν ᾧ ἐνδέχεται κόσμον γίνεσθαι κενῷ κατὰ τὸ δοξαζόμενον ἐξ ἀνάγκησ αὔξεσθαί τε, ἑώσ ἂν ἑτέρῳ προσκρούσῃ, καθάπερ τῶν φυσικῶν καλουμένων φησί τισ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 90:1)
] Εἴ τιν’ ἐκβαλεῖσ ἁπλῶσ αἴσθησιν καὶ μὴ διαιρήσεισ τὸ δοξαζόμενον κατὰ τὸ προσμένον καὶ τὸ παρὸν ἤδη κατὰ τὴν αἴσθησιν καὶ τὰ πάθη καὶ πᾶσαν φανταστικὴν ἐπιβολὴν τῆσ διανοίασ, συνταράξεισ καὶ τὰσ λοιπὰσ αἰσθήσεισ τῇ ματαίῳ δόξῃ, ὥστε τὸ κριτήριον ἅπαν ἐκβαλεῖσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 147:2)
δόγματα δὲ ἑκατέρωσ καλεῖται, τό τε δοξαζόμενον καὶ ἡ δόξα αὐτή.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 50:8)
Τούτων δὲ τὸ μὲν δοξαζόμενον πρότασίσ ἐστιν, ἡ δὲ δόξα ὑπόληψισ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 51:1)
ἤτοι γὰρ πᾶν τὸ ὑπό τινοσ δοξαζόμενον ῥητέον ἀγαθὸν ἢ οὐ πᾶν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 41:5)
εἰ δ’ οὐ πᾶν λέγομεν τὸ ὑπό τινοσ δοξαζόμενον ἀγαθόν, δεήσει ἡμᾶσ διακρίνειν τὰσ δόξασ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 41:9)
οὐκοῦν τοῦτο μὲν ἱκανῶσ συνειλήφαμεν, ὅτι παραδείγματόσ γ’ ἐστὶ τότε γένεσισ, ὁπόταν ὂν ταὐτὸν ἐν ἑτέρῳ διεσπασμένῳ δοξαζόμενον ὀρθῶσ καὶ συναχθὲν περὶ ἑκάτερον ὡσ συνάμφω μίαν ἀληθῆ δόξαν ἀποτελῇ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 129:2)
τὸν παρὰ πολλοῖσ δοξαζόμενον εἶναι σοφώτατον ἁπάντων λόγων.
(플라톤, Laws, book 10 26:1)
καὶ μὴν καὶ τὸ δοξαζόμενόν ἐστί τι;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 158:6)
ἂν δέ γε ἁμαρτανόμενον τὸ δοξαζόμενον ᾖ, τὴν δόξαν τότε ἁμαρτάνουσάν γε οὐκ ὀρθὴν ὁμολογητέον οὐδ’ ὀρθῶσ δοξάζουσαν;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 162:1)
"ἡμεῖσ γὰρ ἐν πᾶσιν ἀναγινώσκομεν καὶ τὸν ἄνθρωπον ἄνθρωπον καὶ τὸν ἵππον ἵππου καὶ πῦρ τὸ πῦρ ὑπ’ αὐτοῦ δοξαζόμενον·
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 152)

SEARCH

MENU NAVIGATION