Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὸ δοξαστὸν ἀπὸ προτέρου τινὸσ ἐναργοῦσ ἤρτηται, ἐφ’ ὃ ἀναφέροντεσ λέγομεν, οἱο͂ν Πόθεν ἴσμεν εἰ τοῦτό ἐστιν ἄνθρωποσ;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 33:9)
τὸ μὲν δὴ νοήσει μετὰ λόγου περιληπτόν, ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ὄν, τὸ δ’ αὖ δόξῃ μετ’ αἰσθήσεωσ ἀλόγου δοξαστόν, γιγνόμενον καὶ ἀπολλύμενον, ὄντωσ δὲ οὐδέποτε ὄν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 69:1)
καὶ ἔσται γνωστόν τε καὶ δοξαστὸν τὸ αὐτό;
(플라톤, Republic, book 5 690:2)
καὶ ἐπιστήμη, ἄλλη δὲ ἑκατέρα, ὥσ φαμεν, ἐκ τούτων δὴ οὐκ ἐγχωρεῖ γνωστὸν καὶ δοξαστὸν ταὐτὸν εἶναι.
(플라톤, Republic, book 5 692:1)
οὐκοῦν εἰ τὸ ὂν γνωστόν, ἄλλο τι ἂν δοξαστὸν ἢ τὸ ὂν εἰή;
(플라톤, Republic, book 5 693:1)
ἐκεῖνο δὴ λείποιτ’ ἂν ἡμῖν εὑρεῖν, ὡσ ἐοίκε, τὸ ἀμφοτέρων μετέχον, τοῦ εἶναί τε καὶ μὴ εἶναι, καὶ οὐδέτερον εἰλικρινὲσ ὀρθῶσ ἂν προσαγορευόμενον, ἵνα, ἐὰν φανῇ, δοξαστὸν αὐτὸ εἶναι ἐν δίκῃ προσαγορεύωμεν, τοῖσ μὲν ἄκροισ τὰ ἄκρα, τοῖσ δὲ μεταξὺ τὰ μεταξὺ ἀποδιδόντεσ.
(플라톤, Republic, book 5 722:1)
προωμολογήσαμεν δέ γε, εἴ τι τοιοῦτον φανείη, δοξαστὸν αὐτὸ ἀλλ’ οὐ γνωστὸν δεῖν λέγεσθαι, τῇ μεταξὺ δυνάμει τὸ μεταξὺ πλανητὸν ἁλισκόμενον.
(플라톤, Republic, book 5 741:1)
ἦ καὶ ἐθέλοισ ἂν αὐτὸ φάναι, ἦν δ’ ἐγώ, διῃρῆσθαι ἀληθείᾳ τε καὶ μή, ὡσ τὸ δοξαστὸν πρὸσ τὸ γνωστόν, οὕτω τὸ ὁμοιωθὲν πρὸσ τὸ ᾧ ὡμοιώθη;
(플라톤, Republic, book 6 551:1)
"ἐπεὶ δὲ καὶ Πλάτωνοσ καὶ Σωκράτουσ ἔτι πρότεροσ συνεῖδεν, ὡσ ἔχει τι δοξαστὸν ἡ φύσισ, ἔχει δὲ καὶ νοητόν·
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 139)
"ἔστι δὲ τὸ μὲν δοξαστὸν ἀβέβαιον καὶ πλανητὸν ἐν πάθεσι πολλοῖσ καὶ μεταβολαῖσ τῷ φθίνειν καὶ αὔξεσθαι καὶ πρὸσ ἄλλον ἄλλωσ ἔχειν καὶ μηδ’ ἀεὶ πρὸσ τὸν αὐτὸν ὡσαύτωσ τῇ αἰσθήσει τοῦ νοητοῦ δ’ ἕτερον εἶδοσ, ἔστι γὰρ οὐλομελέσ τε καὶ ἀτρεμὲσ ἠδ’ ἀγένητον, ὡσ αὐτὸσ;
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 1310)
"καίτοι πῶσ ἂν ἀπέλιπεν αἴσθησιν καὶ δόξαν, αἰσθητὸν μὴ ἀπολιπὼν μηδὲ δοξαστόν, οὐκ ἔστιν εἰπεῖν.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 1314)
"καὶ δοξαστὸν ὀνομάζει τούτων ἕκαστον.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 153)
καὶ εἶναί σε ὑπεράνω πάντων τῶν ἐθνῶν, ὡσ ἐποίησέ σε ὀνομαστὸν καὶ καύχημα καὶ δοξαστόν, εἶναί σε λαὸν ἅγιον Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου, καθὼσ ἐλάλησε.
(70인역 성경, 신명기 26:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION