Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι οὐ δήπου, ὦ Ἀθηναῖοι, ὀστρακισθῆναι μὲν ἐπιτήδειόσ εἰμι, τεθνάναι δὲ οὐκ ἄξιοσ, οὐδὲ κρινόμενοσ μὲν ἀποφυγεῖν, ἄκριτοσ δὲ φεύγειν, οὐδὲ τοσαυτάκισ ἀγωνιζόμενοσ καὶ νικήσασ δικαίωσ <ἂν> πάλιν δόξαιμι δι’ ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 55:2)
ἀφ’ ἧσ δὴ γνώμησ αὐτοὺσ ὑπελιπόμην, ἵνα μὴ δόξαιμι, σοὶ τάδε λέγων ἐκείνων ἀκουόντων, ὑπὲρ ἐμαυτοῦ τεχνάζων εἰπεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 6:5)
"ταύτῃ μὲν τῇ διανοίᾳ τε καὶ τόλμῃ ἀπῆρα οἴκοθεν, οὐχ ᾗ τινὲσ ἐδόξαζον, ἀλλ’ αἰσχυνόμενοσ μὲν ἐμαυτὸν τὸ μέγιστον μὴ δόξαιμί ποτε ἐμαυτῷ παντάπασι λόγοσ μόνον ἀτεχνῶσ εἶναί τισ, ἔργου δὲ οὐδενὸσ ἄν ποτε ἑκὼν ἀνθάψασθαι, κινδυνεύειν δὲ προδοῦναι πρῶτον μὲν τὴν Δίωνοσ ξενίαν τε καὶ ἑταιρίαν ἐν κινδύνοισ ὄντωσ γεγονότοσ οὐ μικροῖσ, εἴτ’ οὖν πάθοι τι εἴτ’ ἐκπεσὼν ὑπὸ Διονυσίου καὶ τῶν ἄλλων ἐχθρῶν ἔλθοι πρὸσ ἡμᾶσ φεύγων καὶ ἀνέροιτο εἰπὼν, Ὦ Πλάτων, ἥκω σοι φυγὰσ οὐχ ὁπλιτῶν δεόμενοσ οὐδὲ ἱππέων ἐνδεὴσ γενόμενοσ ἀμύνεσθαι τοὺσ ἐχθροὺσ, ἀλλὰ λόγων καὶ πειθοῦσ, ᾗ σὲ μάλιστα ἠπιστάμην ἐγὼ δυνάμενον ἀνθρώπουσ νέουσ ἐπὶ τἀγαθὰ καὶ δίκαια προτρέποντα εἰσ φιλίαν τε καὶ ἑταιρίαν ἀλλήλοισ καθιστάναι ἑκάστοτε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 66:6)
τῷ δῆτ’ ἂν ὑμᾶσ χρησάμενοσ τεκμηρίῳ δόξαιμι κρίνειν τοῖσ θεαταῖσιν σοφῶσ;
(아리스토텔레스, Episode 1:21)
καὶ ταῦτα ἐμοὶ ὡσ μὴ ἀγνοεῖν δόξαιμι μᾶλλον ὅτι λεγόμενά ἐστιν ἢ ὡσ πιστὰ ἐσ ἀφήγησιν ἀναγεγράφθω.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 27 3:3)
πάνυ τοίνυν ἀχθοίμην ἄν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἰ τοῦτο μόνον δόξαιμι δίκαιον κατηγορεῖν τοῦ νόμου, ὅτι πολλοὺσ ξένουσ εὐεργέτασ ἀφαιρεῖται τὴν ἀτέλειαν, τῶν δὲ πολιτῶν μηδέν’ ἄξιον δοκοίην ἔχειν δεῖξαι τῶν εὑρημένων ταύτην τὴν τιμήν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 89:1)
ἅπαντα δὴ τοῦτον τὸν λόγον διῆλθον οὐκ ἄλλωσ οὐδ’ ὡσ τάχ’ ἂν δόξαιμί τισιν, ἀδολεσχεῖν βουλόμενοσ, ἀλλ’ οὗπερ ἐξ ἀρχῆσ ὑπεθέμην βίου καὶ τῆσ τῶν πενήτων διαγωγῆσ παράδειγμα ἐκτιθείσ,ὃ αὐτὸσ ἠπιστάμην, τῷ βουλομένῳ θεάσασθαι λόγων τε καὶ ἔργων καὶ κοινωνιῶν τῶν πρὸσ ἀλλήλουσ, εἴ τι τῶν πλουσίων ἐλαττοῦνται διὰ τὴν πενίαν πρὸσ τὸ ζῆν εὐσχημόνωσ καὶ κατὰ φύσιν ἢ τῷ παντὶ πλέον ἔχουσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 98:1)
δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν, ὅ τι ἄν μου καταγνῶτε, ὑμεῖσ τ’ ἐν ἐλάττονι αἰτίᾳ ἔσεσθε ἀφελόμενοί μου τὸν λόγον καί, ἐν ᾧ εἴ τι ἀδικῶ ὑμᾶσ ἄδηλόν ἐστιν, ἔτι ταῖσ ὀργαῖσ χαρισάμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 29 3:2)
εἰ δὲ δόξαιμι μηδὲν προσῆκον τοσαῦτα χρήματα ἐγκαλέσαι, διαβληθείην ἂν τὸν ἅπαντα βίον.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 19 1:4)
ἐγὼ σὲ καὶ σὸν παῖδα καὶ τύχασ σέθεν, Ἑκάβη, δι’ οἴκτου χεῖρά θ’ ἱκεσίαν ἔχω, καὶ βούλομαι θεῶν θ’ οὕνεκ’ ἀνόσιον ξένον καὶ τοῦ δικαίου τήνδε σοι δοῦναι δίκην, εἴ πωσ φανείη γ’ ὥστε σοί τ’ ἔχειν καλῶσ, στρατῷ τε μὴ δόξαιμι Κασάνδρασ χάριν Θρῄκησ ἄνακτι τόνδε βουλεῦσαι φόνον.
(에우리피데스, Hecuba, episode, iambics 5:14)
καίτοι μ’ ἐσῄει δεῖμα, μή τινοσ κλύων ἀλαστόρων δόξαιμι σὴν κλύειν ὄπα.
(에우리피데스, episode, iambic 5:3)
τούτῳ δὴ πειθόμενοσ ὡσ αἰεὶ τοῖσ χρήσιμον ἢ καλόν τι πράττειν δυναμένοισ συμφιλοκαλοῦντι καὶ ἐμαυτὸν αἰσχυνόμενοσ, εἰ δόξαιμι ῥαθυμίᾳ πλέον ἢ τῷ περὶ τὰ κάλλιστα χαίρειν πόνῳ, προθυμότερον ἐπερρώσθην, ἔτι κἀκεῖνα πρὸσ τοῖσ εἰρημένοισ λογισάμενοσ οὐ παρέργωσ, περί τε τῶν ἡμετέρων προγόνων εἰ μεταδιδόναι τῶν τοιούτων ἤθελον, καὶ περὶ τῶν Ἑλλήνων εἴ τινεσ αὐτῶν γνῶναι τὰ παρ’ ἡμῖν ἐσπούδασαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 12:1)
καὶ ἔγωγε μὴ δόξαιμι τερατεύεσθαι τοῖσ αὖθισ ἀνθρώποισ, κἂν παρέλειπον τὴν συμφορὰν ἡδέωσ, εἰ μὴ τῶν κατ’ ἐμαυτὸν εἶχον ἀπείρουσ μάρτυρασ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 224:1)
Οὐκοῦν οὐδ̓ ἐγὼ δόξαιμι ἂν ἁμαρτάνειν πικρῶσ ἀπαιτῶν τὰ ὀφειλόμενα παρὰ σοῦ.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Ἑρμῆσ καὶ Χάρων. 5:4)
τέωσ μὲν γὰρ ἐδεδίειν, μὴ τινι ὑμῶν δόξαιμι κομιδῇ μειρακιώδη ταῦτα ποιεῖν καὶ παρ’ ἡλικίαν νεανιεύεσθαι, κᾆτά τισ Ὁμηρικὸσ νεανίσκοσ ἐπιπλήξειὲν μοι εἰπὼν τὸ σὴ δὲ βίη λέλυται, καὶ χαλεπὸν γῆρασ κατείληφέ σε, ἠπεδανὸσ δὲ νὺ τοι θεράπων, βραδέεσ δὲ τοι ἵπποι, ἐσ τοὺσ πόδασ τοῦτο ἀποσκώπτων.
(루키아노스, Hercules, Προλαλία. Ἡρακλῆς 7:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION