헬라어 문장 내 검색 Language

ἦν δὲ καὶ τούτῳ πεπρωμένον πᾶν, ὅ τι ἂν διώκῃ, λαμβάνειν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 7:3)
νῦν δὲ περὶ μὲν τὴν ἐκλογὴν ἔστιν ὅτε διαμαρτάνει, καὶ μάλιστα ἐν οἷσ ἂν τὴν ὑψηλὴν καὶ περιττὴν καὶ ἐγκατάσκευον διώκῃ φράσιν, ὑπὲρ ὧν ἑτέρωθί μοι δηλοῦται σαφέστερον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1838)
ἀλλ’ ἐκεῖνο ἐνδείξασθαι βουλόμενον ὅτι τὰ τοιαῦτα ἁμαρτήματα ἐν ταῖσ κατασκευαῖσ εἰώθεν ἁμαρτάνειν καὶ χείρων μὲν αὐτὸσ αὑτοῦ γίνεται, ὅταν τὸ μέγα διώκῃ καὶ περιττὸν ἐν τῇ φράσει, μακρῷ δέ τινι ἀμείνων, ὅταν τὴν ἰσχνὴν καὶ ἀκριβῆ καὶ δοκοῦσαν μὲν ἀποίητον εἶναι κατεσκευασμένην δ’ ἀμωμήτῳ καὶ ἀφελεῖ κατασκευῇ διάλεκτον εἰσφέρῃ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 63)
ἀλλ’ ἐκεῖνο ἐνδείξασθαι βουλόμενον, ὅτι τὰ τοιαῦτα ἁμαρτήματα ἐν ταῖσ κατασκευαῖσ εἰώθεν ἁμαρτάνειν, καὶ χείρων μὲν αὐτὸσ αὑτοῦ γίνεται, ὅταν τὸ μέγα διώκῃ καὶ περιττὸν ἐν τῇ φράσει, μακρῷ δέ τινι ἀμείνων, ὅταν τὴν ἰσχνὴν καὶ ἀκριβῆ καὶ δοκοῦσαν μὲν ἀποίητον εἶναι κατεσκευασμένην δὲ ἀμωμήτῳ καὶ ἀφελεῖ κατασκευῇ διάλεκτον εἰσφέρῃ·
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 7:2)
ἐφ’ ὧν οὖν ζῳών φύσει λαιμάργων ὑπαρχόντων ἥ τ’ εὐρυχωρία τοῦ στόματόσ ἐστι δαψιλὴσ ἥ τε τῆσ γαστρὸσ θέσισ ἐγγύσ, ὡσ ἐπὶ συνόδοντόσ τε καὶ χάννησ, οὐδὲν θαυμαστόν, ὅταν ἱκανῶσ πεινάσαντα διώκῃ τι τῶν μικροτέρων ζῳών, εἶτ’ ἤδη πλησίον ᾖ τοῦ συλλαβεῖν, ἀνατρέχειν ἐπειγούσησ τῆσ ἐπιθυμίασ εἰσ τὸ στόμα τὴν γαστέρα.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 839)
ὡσ θαυμασίωσ πέφυκε πρὸσ τὸ δοκοῦν ἐναντίον εἶναι, τὸ λυπηρόν, τὸ ἅμα μὲν αὐτὼ μὴ ’θέλειν παραγίγνεσθαι τῷ ἀνθρώπῳ, ἐὰν δέ τισ διώκῃ τὸ ἕτερον καὶ λαμβάνῃ, σχεδόν τι ἀναγκάζεσθαι ἀεὶ λαμβάνειν καὶ τὸ ἕτερον, ὥσπερ ἐκ μιᾶσ κορυφῆσ ἡμμένω δύ’ ὄντε.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 19:2)
καὶ ἀπεκρίθη πρόσ με Κύριοσ καὶ εἶπε. γράψον ὅρασιν καὶ σαφῶσ εἰσ πυξίον, ὅπωσ διώκῃ ὁ ἀναγινώσκων αὐτά.
(70인역 성경, 하바쿡서 2:2)
" Ἔσσεται Ἀγεάνακτι καλὸσ πλόοσ ἐσ Μυτιλήναν, χὥταν ἐφ’ ἑσπερίοισ ἐρίφοισ νότοσ ὑγρὰ διώκῃ κύματα, χὡρίων ὅτ’ ἐπ’ ὠκεανῷ πόδασ ἴσχῃ, αἴκεν τὸν Λυκίδαν ὀπτεύμενον ἐξ Ἀφροδίτασ ῥύσηται·
(테오크리토스, Idylls, Θαλύσια28)
ἢν δέ τισ οὕτω προδείξασ ἔπειτα δ’ ἐκ τῶν ἀναστροφῶν ταχέωσ τε διώκῃ καὶ ταχέωσ ἀποχωρῇ, βλάπτειν τ’ ἂν μάλιστα τοὺσ πολεμίουσ δύναιτο καὶ ὡσ τὸ εἰκὸσ ἀσφαλέστατ’ ἂν διάγοι, ταχὺ μὲν διώκων ἐν ᾧ ἂν ἐγγὺσ ᾖ τοῦ ἑαυτοῦ ἰσχυροῦ, ταχὺ δὲ ἀποχωρῶν ἀπὸ τῶν τοῖσ πολεμίοισ ἰσχυρῶν.
(크세노폰, Minor Works, Ἱππαρχικός, chapter 8 29:1)
ὅπου δὲ ταῦτα μὴ ὑπάρχει, ἀγαθὴ ἄσκησισ καὶ ἢν δύο ἱππότα συνθεμένω ὁ μὲν φεύγῃ ἐπὶ τοῦ ἵππου παντοῖα χωρία καὶ τὸ δόρυ εἰσ τοὔπισθεν μεταβαλόμενοσ ὑποχωρῇ, ὁ δὲ διώκῃ ἐσφαιρωμένα τε ἔχων ἀκόντια καὶ δόρυ ὡσαύτωσ πεπραγματευμένον, καὶ ὅπου μὲν ἂν εἰσ ἀκόντιον ἀφικνῆται, ἀκοντίζῃ τὸν φεύγοντα τοῖσ σφαιρωτοῖσ, ὅπου δ’ ἂν εἰσ δόρατοσ πληγήν, τῷ δόρατι παίῃ τὸν ἁλισκόμενον.
(크세노폰, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 8 13:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION