Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

‐ τὸ δὲ πρὸσ ἕκαστον μὴ κατὰ συμβεβηκὸσ οὕτωσ ἔχειν περίεργον διορίζειν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 65:2)
τούτου γὰρ χάριν καὶ περὶ τῶν αἰσθητῶν οὐσιῶν πειρώμεθα διορίζειν, ἐπεὶ τρόπον τινὰ τῆσ φυσικῆσ καὶ δευτέρασ φιλοσοφίασ ἔργον ἡ περὶ τὰσ αἰσθητὰσ οὐσίασ θεωρία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 182:2)
λανθάνει δὲ μάλιστα τὸ ζητούμενον ἐν τοῖσ μὴ κατ’ ἀλλήλων λεγομένοισ, οἱο͂ν ἄνθρωποσ τί ἐστι ζητεῖται διὰ τὸ ἁπλῶσ λέγεσθαι ἀλλὰ μὴ διορίζειν ὅτι τάδε τόδε.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 261:3)
τὸ διορίζειν γὰρ οὐκ ἔστι τῶν πολλῶν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 8:2)
ἴσωσ οὖν τοὺσ τοιούτουσ δεῖ τῶν λόγων διαιρεῖν καὶ διορίζειν ἐφ’ ὅσον ἑκάτεροι καὶ πῇ ἀληθεύουσιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 88:3)
τὰσ δὲ κρίσεισ ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ οὐ διὰ ψηφοφορίασ ᾤετο γίγνεσθαι δεῖν, ἀλλὰ φέρειν ἕκαστον πινάκιον, ἐν ᾧ γράφειν, εἰ καταδικάζοι ἁπλῶσ, τὴν δίκην, εἰ δ’ ἀπολύοι ἁπλῶσ, κενόν, εἰ δὲ τὸ μὲν τὸ δὲ μή, τοῦτο διορίζειν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 168:1)
ἀλλὰ μὴν ὅσα γε μὴ δοκεῖ δύνασθαι διορίζειν ὁ νόμοσ, οὐδ’ ἄνθρωποσ ἂν δύναιτο γνωρίζειν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 284:2)
εἰσὶ δὲ καὶ νῦν περὶ ἐνίων αἱ ἀρχαὶ κύριαι κρίνειν, ὥσπερ ὁ δικαστήσ, περὶ ὧν ὁ νόμοσ ἀδυνατεῖ διορίζειν, ἐπεὶ περὶ ὧν γε δυνατόσ, οὐδεὶσ ἀμφισβητεῖ περὶ τούτων ὡσ οὐκ ἂν ἄριστα ὁ νόμοσ ἄρξειε καὶ κρίνειεν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 294:1)
μάλιστα μὲν οὖν προσήκει τοὺσ ὀρθῶσ κειμένουσ νόμουσ, ὅσα ἐνδέχεται, πάντα διορίζειν αὐτούσ, καὶ ὅτι ἐλάχιστα καταλείπειν ἐπὶ τοῖσ κρίνουσι, πρῶτον μὲν ὅτι ἕνα λαβεῖν καὶ ὀλίγουσ ῥᾷον ἢ πολλοὺσ εὖ φρονοῦντασ καὶ δυναμένουσ νομοθετεῖν καὶ δικάζειν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 7:1)
ἔτι δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, διὰ τὸ γεγράφθαι ἐν τῷ νόμῳ διαρρήδην αὐτοῦ μηδένα μήτε τῶν πολιτῶν μήτε τῶν ἰσοτελῶν μήτε τῶν ξένων εἶναι ἀτελῆ, μὴ διῃρῆσθαι δ’ ὅτου ἀτελῆ, χορηγίασ ἤ τινοσ ἄλλου τέλουσ, ἀλλ’ ἁπλῶσ ἀτελῆ μηδένα πλὴν τῶν ἀφ’ Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονοσ, καὶ ἐν μὲν τῷ μηδένα πάντασ περιλαμβάνειν τοὺσ ἄλλουσ, ἐν δὲ τῷ τῶν ξένων μὴ διορίζειν τῶν οἰκούντων Ἀθήνησιν, ἀφαιρεῖται καὶ Λεύκωνα τὸν ἄρχοντα Βοσπόρου καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ τὴν δωρειὰν ἣν ὑμεῖσ ἔδοτ’ αὐτοῖσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 42:1)
τῷ τ’ ἐξεληλυθότων εἰπεῖν, ἀλλὰ μὴ φευγόντων, καὶ τῷ διορίζειν ὧν τὰ χρήματα ἐπίτιμα·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 60:4)
τούτων δὲ τῶν εἰρημένων τε καὶ ῥηθησομένων εἴ τινα δοκεῖ χρήσιμα ταῖσ πόλεσιν, ὥσπερ νῦν οἰκουμέναισ, οἱο͂ν δὴ ἴσωσ τὸ περὶ τὴν τῶν δικῶν ἀναγραφὴν καὶ τῶν συμβολαίων, τάχα δὲ καὶ κηρυγμάτων ἐνίων, ὅπωσ ἂν ἢ ὑφ’ ὧν γιγνόμενα ἥκιστα ἂν εἰή βλαβερὰ, οὐ νῦν καιρόσ ἐστι διορίζειν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 150:2)
τὸ δ’ ἐν τῇ Σάμῳ ξόανον συμφώνωσ τῇ τῶν Αἰγυπτίων φιλοτεχνίᾳ κατὰ τὴν κορυφὴν διχοτομούμενον διορίζειν τοῦ ζῴου τὸ μέσον μέχρι τῶν αἰδοίων, ἰσάζον ὁμοίωσ ἑαυτῷ πάντοθεν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 98 9:1)
Γλυκὺν δὲ οἶνον καὶ οἰνώδεα καὶ λευκὸν καὶ μέλανα, καὶ μελίκρητον, καὶ ὕδωρ, καὶ ὀξύμελι, τοισίδε σημαινόμενον χρὴ διορίζειν ἐν τῇσιν ὀξείῃσι νούσοισιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 14.1)
φαμὲν δέ γε δεῖν, εἴπερ ὀρθῶσ τισ λέξει, μήτε ὡσ ἓν μήτε ὡσ πολλὰ διορίζειν αὐτό, μηδὲ τὸ παράπαν αὐτὸ καλεῖν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 138:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION