헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ τῶν σωμάτων ἕξισ οὐχ ὑπὸ ἡσυχίασ μὲν καὶ ἀργίασ διόλλυται, ὑπὸ γυμνασίων δὲ καὶ κινήσεωσ ἐπὶ πολὺ σῴζεται;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 70:5)
τούτοισ δὴ τρέφεταί τε καὶ αὔξεται μάλιστά γε τὸ τῆσ ψυχῆσ πτέρωμα, αἰσχρῷ δὲ καὶ κακῷ καὶ τοῖσ ἐναντίοισ φθίνει τε καὶ διόλλυται.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 137:1)
ὅταν δὲ ταὐτὸν πολλάκισ πάσχων ὁ πονηρὸσ τῆσ ὕβρεωσ λήξῃ, ταπεινωθεὶσ ἕπεται ἤδη τῇ τοῦ ἡνιόχου προνοίᾳ, καὶ ὅταν ἴδῃ τὸν καλόν, φόβῳ διόλλυται·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 191:1)
ἀλλὰ μὴν οἶμαι καὶ τόδε δῆλον, ὡσ, ἐάν τίσ τινοσ παρῇ ἔργου καιρόν, διόλλυται.
(플라톤, Republic, book 2 147:1)
ταύτησ δή, ἦν δ’ ἐγώ, τῆσ φύσεωσ δεῖ θεάσασθαι τὰσ φθοράσ, ὡσ διόλλυται ἐν πολλοῖσ, σμικρὸν δέ τι ἐκφεύγει, οὓσ δὴ καὶ οὐ πονηρούσ, ἀχρήστουσ δὲ καλοῦσι·
(플라톤, Republic, book 6 152:1)
"καὶ καθάπερ τὰ τῶν ἄλλων ὀρνέων πτερὰ τοῖσ τοῦ ἀετοῦ συντεθέντα διόλλυται ψηχόμενα καὶ ἀπανθεῖ τῶν πτίλων μυδώντων, οὕτωσ οὐδὲν ἀπέχει καὶ ἀνθρώπου ψαῦσιν τὴν μὲν ὠφέλιμον εἶναι τὴν δ’ ἀπηνῆ καὶ βλαβεράν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, περὶ τῶν καταβασκαίνειν λεγομένων. 3:8)
σὺ μὲν τὰ σαυτῆσ πρᾶσσ’, ἐμοὶ δὲ σύ, ξένε, τἀληθὲσ εἰπέ, τῷ τρόπῳ διόλλυται;
(소포클레스, episode 5:23)

SEARCH

MENU NAVIGATION