Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐλθεῖν τιν’ αὐτοῖσ δαίμον’ ἢ βροτῶν τινα ‐ πότερα δικαστὴν ἢ δικηφόρον λέγεισ;
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 3:13)
" ἄλλα τε πολλὰ ὅμοια τούτοισ ὁ Ἄππιοσ εἰπὼν καὶ ἐρεθίσασ, ἐσηγήσατο Πύρρον, εἰ δέοιτο τῆσ Ῥωμαίων φιλίασ καὶ συμμαχίασ, ἐξ Ἰταλίασ ἀπελθόντα πρεσβεύειν, παρόντα δὲ μήτε φίλον ἡγεῖσθαι μήτε σύμμαχον μήτε Ῥωμαίοισ δικαστὴν ἢ διαιτητήν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18:6)
τίσ γὰρ Ῥαδάμανθυσ ἢ τίσ Αἰακὸσ οὕτω δίκαιον ἑαυτὸν πρὸσ ἅπαντα δικαστὴν διεφύλαξε;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 6:3)
διὸ καὶ ὅταν ἀμφισβητῶσιν, ἐπὶ τὸν δικαστὴν καταφεύγουσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 53:3)
τὸ δ’ ἐπὶ τὸν δικαστὴν ἰέναι ἰέναι ἐστὶν ἐπὶ τὸ δίκαιον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 54:1)
καὶ ζητοῦσι δικαστὴν μέσον, καὶ καλοῦσιν ἔνιοι μεσιδίουσ, ὡσ ἐὰν τοῦ μέσου τύχωσι, τοῦ δικαίου τευξόμενοι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 54:3)
ἔχει νόμοσ, τὸ κρίνειν ἀξιοῦν διαιροῦντα, τῆσ δίκησ ἁπλῶσ γεγραμμένησ, καὶ γίνεσθαι τὸν δικαστὴν διαιτητήν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 180:1)
τῶν δὲ ῥηθέντων ἕκαστοσ μόριόν ἐστι τούτων λέγω δὲ μόριον τὸν βουλευτὴν καὶ τὸν ἐκκλησιαστὴν καὶ τὸν δικαστήν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 174:1)
διαβολὴ γὰρ καὶ ἔλεοσ καὶ ὀργὴ καὶ τὰ τοιαῦτα πάθη τῆσ ψυχῆσ οὐ περὶ τοῦ πράγματόσ ἐστιν, ἀλλὰ πρὸσ τὸν δικαστήν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 4:1)
οὐ γὰρ δεῖ τὸν δικαστὴν διαστρέφειν εἰσ ὀργὴν προάγοντασ ἢ φθόνον ἢ ἔλεον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 5:2)
εἰ δὲ μέγα ἢ μικρόν, ἢ δίκαιον ἢ ἄδικον, ὅσα μὴ ὁ νομοθέτησ διώρικεν, αὐτὸν δή που τὸν δικαστὴν δεῖ γιγνώσκειν καὶ οὐ μανθάνειν παρὰ τῶν ἀμφισβητούντων.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 6:2)
κοὐκέτ’ ἄν μ’ εὑρ́οισ δικαστὴν δριμὺν οὐδὲ δύσκολον, οὐδὲ τοὺσ τρόπουσ γε δήπου σκληρὸν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ, ἀλλ’ ἁπαλὸν ἄν μ’ ἴδοισ καὶ πολὺ νεώτερον, ἀπαλλαγέντα πραγμάτων.
(아리스토파네스, Peace, Choral, strophe 13)
"Κτησιφῶν ὁ Ἀθηναῖοσ ποιητὴσ τῶν καλουμένων κολάβρων, ὃν καὶ ὁ πρῶτοσ μετὰ Φιλέταιρον ἄρξασ Περγάμου Ἄτταλοσ δικαστὴν καθεστάκει βασιλικῶν τῶν περὶ τὴν Αἰολίδα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 5124)
οἱ μὲν γὰρ αὐτόθεν ἔχουσιν ἐκ τῆσ πρωτολογίασ ὁποῖον αὐτοὶ βούλονται τὸν δικαστήν, οἱ δ’ ἀναγκάζονται πρὸσ ὠργισμένουσ κριτὰσ τὴν διάνοιαν ἀντιτάσσεσθαι.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 3:4)
τοῦτον δ’ αὐτὸν αὑτῷ κελεύων γενέσθαι δικαστήν, ἵνα μὴ παρ’ ὑμῖν κινδυνεύσῃ, τοσοῦτον κατεφρονήθην, ὥστ’ οὐχὶ μόνον λόγου τυχεῖν οὐκ ἠξιώθην, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῆσ γῆσ, ἣν Ἄφοβοσ ἐκέκτηθ’ ὅτ’ ὠφλίσκανέ μοι τὴν δίκην, ὑβριστικῶσ ὑπ’ αὐτοῦ πάνυ ἐξεβλήθην.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Α 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION