Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν δὲ ἐπιχειρημάτων ὁ μὲν Δημοσθένησ αἰεὶ καὶ οἱ τοὺσ δικανικοὺσ λόγουσ συνεσκευασμένοι ἐκλογάσ τε καὶ διακρίσεισ ποιοῦνται, καὶ ἐπισημαίνονται καθ’ ἕκαστον τὰσ δυνάμεισ αὐτῶν τιθέντεσ, εἰκότωσ τοῦτο πράττοντεσ διά τε τὸ ἀγωνιστικὸν τὸν λόγον αὐτῶν εἶναι, ὥστε καὶ τοὺσ ἀκούοντασ εὐθέωσ μανθάνειν τὴν ἰσχὺν αὐτῶν καὶ ἕκαστα ἀκριβῶσ ἀνασκοπεῖν δύνασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἐπιχειρημάτων. 2:1)
οὔτε γὰρ γράφοντεσ οὔτε λέγοντεσ περὶ τῶν τοιούτων φαίνονται καίτοι κάλλιον ἦν ἴσωσ ἢ λόγουσ δικανικούσ τε καὶ δημηγορικούσ, οὐδ’ αὖ πολιτικοὺσ πεποιηκότεσ τοὺσ σφετέρουσ υἱεῖσ ἤ τινασ ἄλλουσ τῶν φίλων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 155:1)
εἶτα συγγράφειν λόγουσ δικανικοὺσ τοῖσ ἀδικουμένοισ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. z'. AISXINHS 3:3)
ἐν δὲ τῷ παρόντι τοῦτο πειράσομαι φανερὸν ποιῆσαι, ὅτι Δημοσθένουσ ἀκμάζοντοσ ἤδη κατὰ τὴν πολιτείαν καὶ τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ εἰρηκότοσ ἀγῶνασ τούσ τε δικανικοὺσ καὶ τοὺσ δημηγορικοὺσ καὶ θαυμαζομένου διὰ πάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ ἐπὶ δεινότητι λόγων τότε ὁ φιλόσοφοσ τὰσ ῥητορικὰσ ἔγραψε τέχνασ.
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 34)
οὐ μὴν ἔγωγε μέχρι τούτου προελθὼν στήσομαι, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἄλλουσ αὐτοῦ λόγουσ τοὺσ μάλιστ’ εὐδοκιμοῦντασ ἐπιδείξω τούσ τε δημηγορικοὺσ καὶ τοὺσ δικανικοὺσ πρότερον ἀπηγγελμένουσ τῆσ ἐκδόσεωσ τούτων τῶν τεχνῶν, μάρτυρι πάλιν αὐτῷ χρώμενοσ Ἀριστοτέλει.
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 102)
οἱ πρὸ τῆσ Λυσιμαχίδου ἀρχῆσ ἐν ἐκκλησίαισ τε καὶ δικαστηρίοισ γενόμενοι πρότερον τῶν Ἀριστοτέλουσ τεχνῶν ἑτέραν προσθήσω μαρτυρίαν παρὰ τοῦ φιλοσόφου λαβών, ἐξ ἧσ ἔτι μᾶλλον ἔσται φανερόν, ὅτι μετὰ τὸν πόλεμον τὸν συμβάντα τοῖσ Ἀθηναίοισ πρὸσ Φίλιππον αἱ ῥητορικαὶ συνετάχθησαν ὑπ’ αὐτοῦ τέχναι, Δημοσθένουσ ἀκμάζοντοσ ἤδη κατὰ τὴν πολιτείαν καὶ πάντασ εἰρηκότοσ τούσ τε δημηγορικοὺσ καὶ τοὺσ δικανικοὺσ λόγουσ, ὧν ὀλίγῳ πρότερον ἐμνήσθην.
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 11 6:1)
φέρε δὴ τίσ οὐκ ἂν ὁμολογήσειεν τοῖσ κρατίστοισ ἐοικέναι ποιήμασί τε καὶ μέλεσι τοὺσ Δημοσθένουσ λόγουσ, καὶ μάλιστα τάσ τε κατὰ Φιλίππου δημηγορίασ καὶ τοὺσ δικανικοὺσ ἀγῶνασ τοὺσ δημοσίουσ;
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 253)
καὶ γὰρ οἱ τὰσ γενεαλογίασ ἐξενέγκαντεσ καὶ οἱ τὰσ τοπικὰσ ἱστορίασ πραγματευσάμενοι καὶ οἱ τὰ φυσικὰ φιλοσοφήσαντεσ καὶ οἱ τῶν ἠθικῶν διαλόγων ποιηταί, ὧν ἦν τὸ Σωκρατικὸν διδασκαλεῖον πᾶν ἔξω Πλάτωνοσ, καὶ οἱ τοὺσ δημηγορικοὺσ ἢ δικανικοὺσ συνταττόμενοι λόγουσ ὀλίγου δεῖν πάντεσ ταύτησ ἐγένοντο τῆσ προαιρέσεωσ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 2 1:1)
Ἀντιφῶν γε μὴν τὸ αὐστηρὸν ἔχει μόνον καὶ ἀρχαῖον, ἀγωνιστὴσ δὲ λόγων οὔτε συμβουλευτικῶν οὔτε δικανικῶν ἐστι, Πολυκράτησ δὲ κενὸσ μὲν ἐν τοῖσ ἀληθινοῖσ, ψυχρὸσ δὲ καὶ φορτικὸσ ἐν τοῖσ ἐπιδεικτικοῖσ, ἄχαρισ δὲ ἐν τοῖσ χαριεντισμοῦ δεομένοισ ἐστί, Θρασύμαχοσ δὲ καθαρὸσ μὲν καὶ λεπτὸσ καὶ δεινὸσ εὑρεῖν τε καὶ εἰπεῖν στρογγύλωσ καὶ περιττῶσ, ὃ βούλεται, πᾶσ δέ ἐστιν ἐν τοῖσ τεχνογραφικοῖσ καὶ ἐπιδεικτικοῖσ, δικανικοὺσ δὲ οὐκ ἀπολέλοιπε λόγουσ, τὰ δὲ αὐτὰ καὶ περὶ Κριτίου καὶ περὶ Ζωΐλου τισ ἂν εἰπεῖν ἔχοι πλὴν ὅσον τοῖσ χαρακτῆρσι Ζῆσ ἑρμηνείασ διαλλάττουσιν ἀλλήλων·
(디오니시오스, chapter 202)
στρογγύλη δὲ οὐκ ἔστιν, ὥσπερ ἐκείνη, καὶ συγκεκροτημένη καὶ πρὸσ ἀγῶνασ δικανικοὺσ εὔθετοσ, ὑπτία δέ ἐστι μᾶλλον καὶ κεχυμένη πλουσίωσ, οὐδὲ δὴ σύντομοσ οὕτωσ, ἀλλὰ καὶ κατασκελὴσ καὶ βραδυτέρα τοῦ μετρίου.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 2 1:1)
μάλιστα δ’ ἄν τισ αὐτοῦ θαυμάσειε τὴν ἐν τοῖσ προοιμίοισ δύναμιν, ἐνθυμηθεὶσ ὅτι διακοσίων οὐκ ἐλάττουσ δικανικοὺσ γράψασ λόγουσ ἐν οὐδενὶ πέφηνεν οὔτε ἀπιθάνωσ προοιμιαζόμενοσ οὔτε ἀπηρτημένῃ τῶν πραγμάτων ἀρχῇ χρώμενοσ, ἀλλ’ οὐδὲ τοῖσ ἐνθυμήμασιν ἐπιβέβληκε τοῖσ αὐτοῖσ οὐδ’ ἐπὶ τὰσ αὐτὰσ κατενήνεκται διανοίασ.
(디오니시오스, chapter 17 2:3)
οἷσ ἦν ἡ διάλεκτοσ χρήσιμοσ οὗτοσ ὁ χαρακτὴρ οὔτ’ εἰσ τοὺσ συμβουλευτικοὺσ οὔτ’ εἰσ τοὺσ δικανικοὺσ ἀγῶνασ, ἐν οἷσ οἵ τ’ ἐκκλησιάζοντεσ καὶ οἱ δικάζοντεσ, οὐχ οἱούσ ὁ Θουκυδίδησ ὑπέθετο, συνέρχονται.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 50 2:1)
ἡ τῶν μεγίστων εἰσ σοφίαν, οὓσ δὴ καλοῦσιν ῥήτοράσ τε καὶ δικανικούσ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 357:6)
ὁ δ’ Ἀφαρεὺσ συνέγραψε μὲν λόγουσ οὐ πολλοὺσ δέ, δικανικούσ τε καὶ συμβουλευτικούσ·
(플루타르코스, Vitae decem oratorum, Ἰσοκράτης, section 1 47:3)
ὁ δ’ Ἀφαρεὺσ συνέγραψε μὲν λόγουσ, οὐ πολλοὺσ δέ, δικανικούσ τε καὶ συμβουλευτικούσ·
(작자 미상, 비가, Ἀφαρέως, section3)

SEARCH

MENU NAVIGATION