Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

παραιτουμένου δ’ ἐκείνου, καὶ τὰ περὶ αὐτῆσ ἄνωθεν ὡσ ἐγένετο διηγουμένου, τραχύτερον ὁ Σκιπίων ἐκέλευεν αὐτὸν μηδὲν ἀφαιρεῖσθαι βίᾳ των Ῥωμαικῶν λαφύρων, ἀλλ’ ἐσ τὸ μέσον καταθέντα αἰτεῖν, καὶ πείθειν, εἰ δύναιτο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 3:3)
δεῖ τοίνυν ὥσπερ ζωγράφου τινὸσ εἰκόνασ ἀμφοῖν προτεθεικότοσ βλέποντασ ἐναλλὰξ εἰσ ἑκατέραν, ἢ καὶ ποιητοῦ τινοσ διηγουμένου, ὡσ ἡ μὲν εὐσχήμων καὶ εὐπαγὴσ καὶ εὔχρουσ καὶ εὔχαρισ καὶ ὁμολογοῦσα ἑαυτῇ διὰ πάντων ἀκριβῶσ ἐκ θεῶν ἥκουσα ἐπὶ γῆν, ἡ δ’ ἑτέρα θεαμάτων πάντων πικρότατον, τὴν μὲν κεφαλὴν ὑπτία, τὰ δὲ χείλη πελιδνὴ, τοὺσ δὲ ὀφθαλμοὺσ ἀπεστραμμένη, διεφθαρμένη, ἐξῳδηκυῖα, δάκρυσι νεορράντοισ ἀεὶ συνεχομένη, τὼ χεῖρε ἀκρατὴσ, τὸ ξίφοσ εἴσω πρὸσ τὸ στῆθοσ φέρουσα, ἐπὶ λεπτῶν τῶν ποδῶν καὶ σκολιῶν αἰωρουμένη, περὶ δὲ αὐτὴν ὥσπερ δίκτυον ἐν κύκλῳ ζόφοσ καὶ σκότοσ, ὑφ’ ὧν τὰ πολλὰ μνήμασιν ἀνθ’ ἱερῶν ἐνδιαιτᾶται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 12:2)
"αὐτὸσ δὲ σοῦ διηγουμένου ἀκούων πεπονεκέναι τὴν πλευράν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 15 1:2)
ὅσοι δὲ αὐτοῦ ἐπεδημεῖτε, σιγῇ μου ἀκοῦσαι διηγουμένου ἅπαντα πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ ἐπὶ τούτων ἑκάστῳ, οἷσ ἂν λέγω, τούσ τε νόμουσ παρεχομένου καὶ τὰ ψηφίσματα, τά τε τῆσ βουλῆσ καὶ τὰ τοῦ δήμου, καὶ τὰσ μαρτυρίασ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 4:2)
τότε δ’ ὡσ ἤκουσε τοῦ Οὐαλερίου τὰ συμβάντα τῇ Λουκρητίᾳ καὶ τὴν ἀναίρεσιν αὐτῆσ διηγουμένου τὰσ χεῖρασ ἀνατείνασ εἰσ τὸν οὐρανὸν εἶπεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 70 1:1)
λοιπὸν οἱ μέν εἰσι κακαύστηροι καὶ κακοστόμαχοι καὶ λέγουσιν "ἐγὼ οὐ δύναμαι παρὰ τούτῳ δειπνεῖν, ἵν’ αὐτοῦ ἀνέχομαι καθ’ ἡμέραν διηγουμένου, πῶσ ἐν Μυσίᾳ ἐπολέμησεν·
(에픽테토스, Works, book 1, Πρὸσ τὸ αὐτό. 15:1)
τῇ δ’ οὔτε τὰσ εὐημερίασ διηγουμένου χαίρειν μᾶλλον ἢ χαλεπῶσ φέρειν συνέβαινεν οὔτ’ ἐπικρύπτεσθαι τὸ πάθοσ δυνατὸν ἦν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 253:1)
Ἡ Ἀθηνᾶ τὴν ἀσπίδα προφαίνουσα ‐ τοιαῦτα γὰρ ἤκουσα διηγουμένου αὐτοῦ πρὸσ τὴν Ἀνδρομέδαν καὶ πρὸσ τὸν Κηφέα ὕστερον ‐ ἡ Ἀθηνᾶ δὴ ἐπὶ τῆσ ἀσπίδοσ ἀποστιλβούσησ ὥσπερ ἐπὶ τοῦ κατόπτρου παρέσχεν αὐτῷ ἰδεῖν τὴν εἰκόνα τῆσ Μεδούσησ·
(루키아노스, Dialogi Marini, triton and nhrides, chapter 2 1:1)
ἐγὼ δὲ ἑώρων εὐθὺσ ὅπωσ χλωρὰ ἐγένετο ἔτι σου τὰ κατὰ τὸν λοχαγὸν ἐκεῖνα διηγουμένου καὶ συνέστειλε τὸ πρόσωπον καὶ ὑπέφριξεν, ἐπεὶ καὶ διακόψαι τὴν κεφαλὴν ἔφησ.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Λεόντιχοσ, Χηνίδασ και Ὑμνίσ. 5:3)
αὐτοῦ διηγουμένου τισὶ τῶν μαθητῶν, οἳ καὶ αὐτοὶ ἀνέστρεφον μάλα πολλοί.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 24:1)
"ἃ μὲν γὰρ ἡ Σελήνη αἰτιᾶται, πάντεσ ἠκούσατε τοῦ ξένου χθὲσ διηγουμένου.
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 29:12)
τοῦτο γάρ τοι τὸ τοῦ Ὁμήρου, σπεύδοντα καὶ αὐτὸν παρακαλεῖσ, καὶ εἴ γε μὴ ἔφθησ, αὐτὸσ ἂν ἐδεήθην ἀκοῦσαί μου διηγουμένου·
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 6:4)
ἑτέρου δὲ σπουδῇ διηγουμένου τι τῶν ἐπιχωρίων καὶ εἰπόντοσ, Ἡ δὲ τῷ Ἡρακλεῖ μιχθεῖσα, Οὐκ ἄρα, ἔφη, ὁ Ἡρακλῆσ ἐμίχθη αὐτῇ;
(루키아노스, ψευδοσοφιστὴσ ἢ σολοικιστήσ. 6:3)
ὑμεῖσ δὲ ἀνάσχεσθέ μου, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πρὸσ ὀλίγον τὰ ἐν τῇ τυραννίδι καίπερ εἰδόσιν ὑμῖν ἀκριβῶσ διηγουμένου·
(루키아노스, Tyrannicida, (no name) 3:4)
ταύτην τὴν ὄψιν διηγουμένου τοῦ ἐφόρου πρὸσ τὸν Κλεομένη, τὸ μὲν πρῶτον διεταράχθη καθ’ ὑποψίαν τινὰ πειράζεσθαι δοκῶν, ὡσ δὲ ἐπείσθη μὴ ψεύδεσθαι τὸν διηγούμενον, ἐθάρρησε.
(플루타르코스, Cleomenes, chapter 7 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION