Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φθόνῳ δ’ αὐτῶν οἱ πολλοὶ καὶ μάλιστα Λεύκολλοσ, ὁ πρὸ τοῦ Πομπηίου στρατεύσασ ἐπὶ τὸν Μιθριδάτην, ὡσ ἀσθενέστατον αὐτὸν ἀπολιπὼν τῷ Πομπηίῳ, διεκώλυεν, ἴδιον ἔργον ἀποφαίνων τὸ Μιθριδάτειον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 2 2:2)
συνεβούλευε ταῦτα Θεμιστοκλῆσ, ἢ διεκώλυεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 69:7)
ὁ γὰρ Κάσανδροσ εἰσ Πύδναν τῆσ Μακεδονίασ συγκεκλεικὼσ Ὀλυμπιάδα προσβολὰσ μὲν τοῖσ τείχεσιν ἠδυνάτει ποιεῖσθαι διὰ τοὺσ χειμῶνασ, περιστρατοπεδεύσασ δὲ τὴν πόλιν καὶ χάρακα βαλόμενοσ ἀπὸ θαλάσσησ εἰσ θάλασσαν, ἔτι δὲ ἐφορμῶν τῷ λιμένι πάντα βουλόμενον ἐπικουρῆσαι διεκώλυεν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 49 1:2)
ὁ δὲ ἐπιμελητὴσ τῶν Σάρδεων ἔχων παράγγελμα παρ’ Ἀντιγόνου τηρεῖν τὴν Κλεοπάτραν, διεκώλυεν αὐτῆσ τὴν ἔξοδον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 37 5:1)
πολλάκισ δὲ διδόντοσ τοῦ καιροῦ τὰσ ἀφορμὰσ τοῦ πράττειν τὸ βεβουλευμένον ἀεί τισ αἰτία μικρὰ παρεμπίπτουσα διεκώλυεν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 43 1:2)
ὁ δὲ Κόνων δεξιῶσ τῷ καιρῷ χρησάμενοσ εὐθὺσ ἐνέκειτο, καὶ τὴν παράταξιν αὐτῶν διεκώλυεν, ἃσ μὲν τιτρώσκων, ὧν δὲ τοὺσ ταρσοὺσ παρασύρων.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 78 1:1)
τούσ θ’ ὑπὲρ αὐτοῦ δεῖσθαι παρεσκευασμένουσ διεκώλυεν εἰπών, ὡσ διπλασίωσ ἂν αἰδεσθείη ταῦθ’ ὑπὲρ αὐτοῦ ποιοῦντασ ἑτέρουσ ὁρῶν, ἃ μηδ’ αὐτὸν ὑπὲρ ἑαυτοῦ πράττειν πρέποντα ἡγεῖται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 54 5:1)
ὁ δὲ διεκώλυεν αὐτὸν λέγων Ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρόσ με;
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 1 112:1)
εἰσίν ‐ ὃ δὴ μηχανώμενοσ διεκώλυέν μου τὸν ἔκπλουν, εἰσ ἀκρόπολιν ἀγαγὼν καὶ κατοικίσασ ὅθεν οὐδ’ ἂν εἷσ ἔτι με ναύκληροσ μὴ ὅτι κωλύοντοσ ἐξήγαγε Διονυσίου, ἀλλ’ οὐδ’ εἰ μὴ πέμπων αὐτὸσ τὸν κελεύοντα ἐξαγαγεῖν ἐπέστελλεν, οὔτ’ ἂν ἔμποροσ οὔτε τῶν ἐν ταῖσ τῆσ χώρασ ἐξόδοισ ἀρχόντων οὐδ’ ἂν εἷσ περιεῖδέν με μόνον ἐκπορευόμενον, ὃσ οὐκ ἂν συλλαβὼν εὐθέωσ παρὰ Διονύσιον πάλιν ἀπήγαγεν, ἄλλωσ τε καὶ διηγγελμένον ἤδη ποτὲ τοὐναντίον ἢ τὸ πρότερον πάλιν, ὡσ Πλάτωνα Διονύσιοσ θαυμαστῶσ ὡσ ἀσπάζεται.
(플라톤, Epistles, Letter 7 41:1)
ἀλλὰ ὅ φημι αἰσχρὸν τότ’ εἶναι, τόδε λέγω, τὸ πρῶτον μὲν ἐκείνων τῶν πόλεων τριῶν οὐσῶν μίαν ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀμῦναι, τὼ δὲ δύο κακῶσ οὕτωσ εἶναι διεφθαρμένα, ὥστε ἡ μὲν καὶ Λακεδαίμονα διεκώλυεν ἐπαμύνειν αὐτῇ, πολεμοῦσα αὐτῇ κατὰ κράτοσ, ἡ δ’ αὖ πρωτεύουσα ἐν τοῖσ τότε χρόνοισ τοῖσ περὶ τὴν διανομήν, ἡ περὶ τὸ Ἄργοσ, παρακαλουμένη ἀμύνειν τὸν βάρβαρον οὔθ’ ὑπήκουσεν οὔτ’ ἤμυνεν.
(플라톤, Laws, book 3 99:3)
οὗτοι δὲ ὑπό τε τοῦ πρὸσ Μεσσήνην ὄντοσ τότε πολέμου καὶ εἰ δή τι διεκώλυεν ἄλλο αὐτούσ ‐ οὐ γὰρ ἴσμεν λεγόμενον ‐ ὕστεροι δ’ οὖν ἀφίκοντο τῆσ ἐν Μαραθῶνι μάχησ γενομένησ μιᾷ ἡμέρᾳ.
(플라톤, Laws, book 3 136:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION