Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ δὲ λοιπὰ τῆσ δαπάνησ, εἰ μὲν θαρρήσαιμί σοι, παρὰ σοῦ ἂν ἴσωσ ἢ διὰ σοῦ δανεισαίμην ἐκ τῶν δημοσίων χρημάτων, ἂν διδῷσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 9:7)
τῶν ἄλλων θερμῷ ὕδατι ἕκαστον ἐκλύειν, ἢν ἐσ μούνην τὴν τοῦ στομάχου παραμυθίην διδῷσ· ἢν δὲ καὶ ἐσ δύναμιν δέῃ, μὴ κάρτα τὸ οἰνῶδεσ ἐκλύειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.39)
ἢν δὲ ἐν ἀκμῇ τῆσ πνιγὸσ καὶ ὑπὸ τῷ ὀλέθρῳ φάρμακον διδῷσ, θανάτου ἂν εἰήσ παρὰ τοῖσι δημότῃσι αἴτιοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.17)
τοῦτο δ’ ὅταν προσθῇσ, ἅπασαν δίδωσ τὴν μαντικὴν εἰκασίαν εἶναι, καὶ μάλα ὀρθῶσ κατὰ γοῦν τὴν γνώμην τὴν ἐμήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 38:11)
ἀλλ’ οὐ κατηγορεῖσ διὰ ταῦτα τοῦ παντὸσ οὐδὲ τοῦ ποιήσαντοσ, οὐδὲ νομίζεισ ἄλλον τινὰ δή που βελτίω γενέσθαι ποτ’ ἂν αὖθισ δημιουργὸν τῶν ὅλων, ἀλλὰ δίδωσ τῇ φύσει ταῦτα ἐφειλκύσθαι καὶ οὐ πολυπραγμονεῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 29:9)
καὶ τὸ δὴ μέγιστον ἁπάντων, ἐν γὰρ αὐτοῖσ οἷσ πολιτεύει καὶ νομοθετεῖσ, ἀφορίζεισ μὲν φύλακασ τῇ πόλει, οἵτινεσ τὴν αὐτὴν ἕξουσι τέχνην Κίμωνι, δίδωσ δὲ αὐτοῖσ τὰ πρεσβεῖα τῶν ἄλλων πολιτῶν, οὐκ ὀλίγον τι προκρίνασ, καὶ τιμὰσ καὶ προεδρίασ καὶ ζῶσι καὶ τελευτήσασιν ὃσ ἂν αὖ τούτων ἄριστοσ φανῇ, καὶ ὅλωσ περὶ τούτουσ διατρίβεισ τὰ πλεῖστα, ὡσ μίαν οὖσαν ταύτην τῇ πόλει σωτηρίαν, εἰ τὰ τῶν φυλάκων εὐθενοῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 39:3)
καὶ δή σοι λαμπρῶσ ἀποκρινοῦμαι τίνα βελτίω Μιλτιάδησ ἐποίησε, καὶ οὐ κατ’ ἄνδρα εἴποιμ’ ἄν σοι καὶ γυναῖκα, ὥσπερ οἱ περὶ μικρῶν ἔργων ἐρευνῶντεσ, ἀλλ’ εἴ μοι δίδωσ εἰπεῖν, ἅπαντασ Ἀθηναίουσ ἐκεῖνοσ βελτίουσ ἐποίησε καὶ ὅλην βελτίω τὴν πόλιν, ὡσ πόλιν εἰπεῖν λέγω καὶ ὡσ δῆμον λέγω καὶ ὡσ τὸ κοινὸν εἰρῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 50:9)
ὧν καὶ ἡμεῖσ ποτε ᾠόμεθα εἶναι, σὺ δὲ οὐ δίδωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 114:4)
οὐκοῦν ὅταν αἰδουμένουσ μοι διδῷσ αὐτοὺσ, ἐπιεικεῖσ ἄνδρασ εἶναι δίδωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 167:8)
οὐκ οἶσθ’ ὅτι κἂν τοὺσ ἐν Αἰγύπτῳ νομοὺσ συνθεὶσ κἂν τὴν γῆν τὴν Βαβυλωνίαν προσθεὶσ μισθὸν ἐμοὶ διδῷσ τούτων τῶν λόγων, ἀνιάσω γάρ σε καὶ νῦν, οὐδέποτ’ ἐγγὺσ ἀφίξει τῆσ ἀξίασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 3:1)
οὐκοῦν θάτερον τούτων ἡμῖν εἰκάζειν παρέχεισ, ἢ μηδ’ ὁπωστιοῦν ἐντυχεῖν τῷ βιβλίῳ, ἢ, εἴ μοι δίδωσ εἰπεῖν, ἐντετυχηκὼσ καὶ θαυμάσασ τὸ τῶν βασκαινόντων καὶ αὐτὸσ πεπονθέναι, ἐκστῆναί πωσ ὑπὸ λύπησ σαυτοῦ, ὅτι σοι πρᾶγμα πάλαι προσῆκον Λεπτίνησ ἤδη παραλαβὼν ἤνυσεν, ὥστε μηδὲ καθαρῶσ ἐντεῦθεν τοῦ νόμου μεμνῆσθαι δύνασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 5:3)
μᾶλλον δὲ οὐκ εἰκάζειν, ἀλλ’ εἰδέναι δίδωσ σαφῶσ μηδ’ ὁπωστιοῦν ἔχων πρὸσ ταῦτ’ ἀντειπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 8:4)
σὺ δὲ οἷσ λέγεισ οὐ μόνον ἀξιόχρεωσ εἶ τὰ τοιαῦτα πιστεύεσθαι, ἀλλὰ καὶ ὡσ εἰσ ἀπατωμένουσ τελεῖσ δίδωσ εἰκάζειν οἷσ περὶ ἡμῶν τοιαύτην ἔσχηκασ δόξαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 19:3)
δι’ ὧν γὰρ μόνοισ τοῖσ ἀφ’ Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονοσ ταύτασ παρέχεισ ἄμφω ταῦτα ψηφίζεσθαι μάλιστα δίδωσ, τοὺσ μὲν δικαίουσ τούτων ἀπολαύειν ἡγεῖσθαι διὰ τὸ γένοσ, τὰσ δ’ οὕτω πολλοῦ τινοσ ἀξίασ νομίζειν ὡσ μόνοισ τουτοισὶ ἐξ ἁπάντων ὥσπερ τι γέρασ ταύτασ διδόναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 77:7)
τοὺσ μὲν καλούσ τε κἀγαθοὺσ οὐ προσδέχει, σαυτὸν δὲ λυχνοπώλαισι καὶ νευρορράφοισ καὶ σκυτοτόμοισ καὶ βυρσοπώλαισιν δίδωσ.
(아리스토텔레스, Lyric-Scene, iambics 1:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION