Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μετὰ ταῦτα εἶπον περὶ Πτολεμαίου, ὃσ ἦν ἐπίτροποσ καθεστηκὼσ τῶν πραγμάτων, ὡσ ἀχάριστον καὶ δεινὸν ἔργον διεπράξατο, διδάσκων ὅτι πρῶτον μὲν ὑπὲρ Ἀμφιπόλεωσ ἀντέπραττε τῇ πόλει, καὶ πρὸσ Θηβαίουσ διαφερομένων Ἀθηναίων συμμαχίαν ἐποιήσατο, καὶ πάλιν ὡσ Περδίκκασ εἰσ τὴν ἀρχὴν καταστὰσ ὑπὲρ Ἀμφιπόλεωσ ἐπολέμησε τῇ πόλει.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 293)
καὶ τὴν διαβολὴν ταύτην ἐπειρώμην λύειν, διδάσκων ὅτι Καλλισθένην ὁ δῆμοσ ἀπέκτεινεν, οὐ διὰ τὰσ πρὸσ Περδίκκαν ἀνοχάσ, ἀλλὰ δι’ ἑτέρασ αἰτίασ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 302)
ὁ δὲ ἐν Πελοποννήσῳ διατελῶν ἐπιξενοῦται Πέλοπι, καὶ τούτου παῖδα Χρύσιππον ἁρματοδρομεῖν διδάσκων ἐρασθεὶσ ἀναρπάζει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 5:17)
εἰ δὲ διδάσκων οὐκ ἔπεισασ, ἀμυνῶ σοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 9 5:3)
καὶ ταῦτα μέντοι ἔπραξε πιεζόμενοσ ὑπὸ τραύματοσ ὑπογυίου, καὶ τὰ τάγματα ἐπιὼν καὶ παραθαρρύνων, καὶ διδάσκων ὅπωσ τοῖσ βαρβάροισ πολεμητέον, τὰ μὲν ἐπ’ ἀπήνησ φερόμενοσ, τὰ δὲ καὶ βάδην χειραγωγούμενοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:9)
ἡ δὲ ὑπερβολὴ ἐν τῷ ἑξῆσ, οἱο͂ν εἰ γάρ τισ ἅπαντα ὅσα Λεπτίνησ ἐρεῖ περὶ τοῦ νόμου, διδάσκων ὑμᾶσ, ὡσ καλῶσ κεῖται συγχωρήσει τούτοισ ἀληθῆ λέγειν αὐτόν, ἕν γε αἰσχρὸν οὐδ’ ἂν εἴ τι γένοιτο, ἀναιρεθείη, ὃ συμβήσεται διὰ τοῦ νόμου κυρίου γενομένου τῇ πόλει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 15:4)
καὶ ταῦτα οὐχ ὡσ συμβουλεύων εἶπον, οὐδ’ ὡσ ἀγνοοῦντασ διδάσκων, οὐχ οὕτωσ ἔκφρων γέγονα ὑπὸ τῆσ συμφορᾶσ, ἀλλά τοι καὶ εὔχεσθαι οὕτω νομίζουσιν ἄνθρωποι, Δὸσ νίκην Αἰάντι, καὶ νῦν αὖτέ με φῖλαι Ἀθήνη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπιστολὴ περὶ Σμύρνης 2:13)
ὥστε οὐκ ἂν ἦν ὁ διδάσκων πρῶτοσ, εἰ τὸ μαθεῖν κρεῖττον καὶ πρῶτον ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 26:11)
ἀλλ’ ὥσπερ ἂν ἄλλο τι μάθημα διδάσκων αὐτοὺσ, κατὰ ταὐτὰ ἃ καὶ πρότερον διεξῄει, καὶ οὐ διέφθειρε τὰ δόγματα ἐπὶ τῶν κινδύνων, οὐδ’ ἐπὶ τῆσ ἐξουσίασ ἐφιλοσόφησε μόνον, ἀλλ’ ὡσ περὶ ἀριθμῶν ἢ μέτρων ἐρωτηθεὶσ ταυτὸν ἂν ἀπεκρίνατο καὶ ὕστερον καὶ πρότερον, οὕτω καὶ τότε τὰσ αὐτὰσ ἠφίει φωνὰσ ὑπὲρ τῶν ὅλων πραγμάτων, οὔτε τοῖσ δεινοῖσ εἴκειν ἀξιῶν οὔθ’ αὑτῷ μέμφεσθαι, αἰσχύνεσθαί τε ὑπὲρ αὑτῶν ἑτέρων ἅμα τοῖσ καιροῖσ γεγονότων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 24:2)
ὅτι γὰρ οὐκ ἀτιμαστέον αὖ τοὺσ πολλοὺσ οὐδὲ ἀμελητέον τῆσ δόξησ τῆσ παρ’ αὐτῶν, ἀλλ’ ἔνι τι κἀν τούτοισ εὔστοχον θείᾳ τινὶ μοίρᾳ τῆσ ἀληθείασ ἐφαπτόμενον, αὐτὸσ Πλάτων ὁ διδάσκων καὶ λέγων ἐστίν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 35:1)
καὶ νὴ Δί’ εἴ γέ τισ αὐτὸν ἐρωτῴη καὶ ἀναποδίζοι καθ’ ἕκαστον ἐξ ἀρχῆσ, ὥσπερ Πλάτων εἰώθεν ἐρωτᾷν, τί διδάσκων ἢ τί συμβουλεύων ἐποίει βελτίουσ Ἀθηναίουσ, ἢ πῶσ ἄγων καὶ τρέφων ἐκ νέων εὐθὺσ, ἢ ποῖ’ ἄττα ἔθη καὶ ἐπιτηδεύματα εἰσ τὴν πόλιν εἰσάγων, φαίημεν ἂν οὐκ ἀπορήσειν αὐτὸν μετρίασ καὶ ἀληθοῦσ ἀποκρίσεωσ, ἀλλ’ ἀποκρινεῖσθαι ταυτὶ, καὶ παραγράψομεν τοῖσ ἔπεσι Μιλτιάδου ἀποκρίσεισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 46:11)
καὶ οὐδέτερόν γε, ἔφη ὁ διδάσκων, θαυμαστόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 28:5)
ἐπεὶ δ’ ἓν τὸ τέλοσ τῇ πόλει πάσῃ, φανερὸν ὅτι καὶ τὴν παιδείαν μίαν καὶ τὴν αὐτὴν ἀναγκαῖον εἶναι πάντων, καὶ ταύτησ τὴν ἐπιμέλειαν εἶναι κοινὴν καὶ μὴ κατ’ ἰδίαν, ὃν τρόπον νῦν ἕκαστοσ ἐπιμελεῖται τῶν αὑτοῦ τέκνων ἰδίᾳ τε καὶ μάθησιν ἰδίαν, ἣν ἂν δόξῃ, διδάσκων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 5:1)
φησὶν δ’ ὑμᾶσ πολλὰ διδάξειν ἀγάθ’, ὥστ’ εὐδαίμονασ εἶναι, οὐ θωπεύων οὐδ’ ὑποτείνων μισθοὺσ οὐδ’ ἐξαπατύλλων, οὐδὲ πανουργῶν οὐδὲ κατάρδων, ἀλλὰ τὰ βέλτιστα διδάσκων.
(아리스토파네스, Acharnians, Parabasis, parabasis15)
καὶ τὸν Θάμυριν διδάσκων αὐτὸσ ἐκιθάρισεν ἄκρωσ δὲ ἐσφαίρισεν ὅτε τὴν Ναυσικάαν καθῆκε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 37 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION