Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀναπνοὴ κακή· οὐ γὰρ ξυντιμωρέει τῷ πνεύμονι τὸ διάφραγμα, ξυνομαρτέον ἐσ ξυναγωγὴν καὶ διάστασιν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.158)
εἶτα τὸ πρᾶγμα τὸ μετὰ τὴν διάστασιν πόλεμον ποιῆσαι τοῖσ Ἀμφικτύοσι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 13:6)
ἕκαστον δ’ ἄπειρον εἶναι ἀδύνατον, σῶμα γάρ ἐστι τὸ πάντῃ ἔχον διάστασιν, ἄπειρον δὲ τὸ ἀπεράντωσ διεστηκόσ, ὥστ’ εἰ τὸ ἄπειρον σῶμα, πάντῃ ἔσται ἄπειρον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 160:1)
ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖσ πολέμοισ αἱ διαβάσεισ τῶν ὀχετῶν, καὶ τῶν πάνυ σμικρῶν, διασπῶσι τὰσ φάλαγγασ, οὕτωσ ἐοίκε πᾶσα διαφορὰ ποιεῖν διάστασιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 57:2)
γενομένησ δὲ μάχησ ἰσχυρᾶσ καὶ τοῦ Ἀπολλωνίδου μετὰ τῶν περὶ αὐτὸν ἱππέων ποιήσαντοσ ἀλόγωσ ἀπὸ τῶν ἰδίων διάστασιν ἐνίκησεν ὁ Ἀντίγονοσ καὶ ἀνεῖλεν τῶν ἐναντίων εἰσ ὀκτακισχιλίουσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 40 8:1)
ἧσ ἐστιν οὐ πρόσω λίμνη τεττάρων πλέθρων ἔχουσα τὴν διάστασιν, αὐθιγενοῦσ πλήρησ νάματοσ ἀπορρέοντοσ ἀεί, βάθοσ ὡσ λέγεται ἄβυσσοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 15 1:2)
ἔτι πρὸσ τούτοισ οὐδ’ ὄνομα ἀπὸ ὀνόματοσ ἀξιόλογον εἴληφεν διάστασιν·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2047)
τὰ γὰρ ὑφ’ ἡμῶν διατεινόμενα σώματα κατὰ μίαν τινὰ διάστασιν τοῦτο πάσχοντα μειοῦται ταῖσ λοιπαῖσ, οὐδ’ ἔστιν εὑρεῖν οὐδέν, ὃ συνεχὲσ ἔτι μένον καὶ ἀδιάσπαστον εἰσ τὰσ τρεῖσ διαστάσεισ ἐπεκτεῖναι δυνάμεθα.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 719)
Ἐσ διάστασιν μέντοι διατεινάμενον, ταῦτα χρὴ ποιέειν‧ Ῥᾷον γὰρ οὕτωσ ἐσ τὴν φύσιν ἥξει, ἢ εἰ ἐγχρίπτων τισ ἐσ ἄλληλα τὰ ὀστέα, καταναγκάζειν πειρᾶται‧ τοῦτο παρὰ πάντα τὰ τοιαῦτα ὑπομνήματα χάριεν εἰδέναι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 34.2)
Οἷσι δὲ τὸ τοιοῦτον, οὐκ ἔτι Ῥηί̈διον ἐσ τὴν ἑωυτοῦ φύσιν ἀγαγεῖν‧ οὐδὲ γὰρ ἄλλην οὐδεμίην Ῥηί̈διον ξυμφυάδα κοινὴν δύο ὀστέων κινηθεῖσαν ἐσ τὴν ἀρχαίην φύσιν ἱδρυνθῆναι, ἀλλ’ ἀνάγκη ὄγκον ἴσχειν τὴν διάστασιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 44.3)
Πρὸσ ἑωυτὸν δὲ, καθημένῳ πόδεσ ἐσ τὴν ἄνω ἴξιν κατ’ ἰθὺ γούνασιν‧ διάστασιν δὲ, ὀλίγον ξυμβεβῶτεσ‧ γούνατα δὲ ἀνωτέρω βουβώνων σμικρὸν, διάστασιν δὲ, ἀγκώνων θέσει καὶ παραθέσει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., KAT' IHTREION., 3.7)
μίαν γὰρ αὐτὴν ἄσχιστον εἰάσεν, τὴν δ’ ἐντὸσ σχίσασ ἑξαχῇ ἑπτὰ κύκλουσ ἀνίσουσ κατὰ τὴν τοῦ διπλασίου καὶ τριπλασίου διάστασιν ἑκάστην, οὐσῶν ἑκατέρων τριῶν, κατὰ τἀναντία μὲν ἀλλήλοισ προσέταξεν ἰέναι τοὺσ κύκλουσ, τάχει δὲ τρεῖσ μὲν ὁμοίωσ, τοὺσ δὲ τέτταρασ ἀλλήλοισ καὶ τοῖσ τρισὶν ἀνομοίωσ, ἐν λόγῳ δὲ φερομένουσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 114:1)
δεῖ γὰρ ἐν πόλει που, φαμέν, τῇ τοῦ μεγίστου νοσήματοσ οὐ μεθεξούσῃ, ὃ διάστασιν ἢ στάσιν ὀρθότερον ἂν εἰή κεκλῆσθαι, μήτε πενίαν τὴν χαλεπὴν ἐνεῖναι παρά τισιν τῶν πολιτῶν μήτε αὖ πλοῦτον, ὡσ ἀμφοτέρων τικτόντων ταῦτα ἀμφότερα·
(플라톤, Laws, book 5 129:2)
σῶμα σώματοσ εἶναι τόπον καὶ σῶμα χωρεῖν διὰ σώματοσ, κενὸν μηδετέρου περιέχοντοσ, ἀλλὰ τοῦ πλήρουσ εἰσ τὸ πλῆρεσ ἐνδυομένου καὶ δεχομένου τὸ ἐπιμιγνύμενον τοῦ διάστασιν οὐκ ἔχοντοσ οὐδὲ χώραν ἐν αὑτῷ διὰ τὴν συνέχειαν.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 37 1:3)
"τὰ γὰρ μόνιμα καὶ θεῖα δήπου μᾶλλον αὑτῶν ἔχεσθαι προσήκει καὶ φεύγειν ὡσ ἀνυστόν ἐστι τομὴν ἅπασαν καὶ διάστασιν.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 345)

SEARCH

MENU NAVIGATION