Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ διάρροιαι μὲν, παιδίοισι καὶ μειρακίοισι· δυσεντερίη δὲ ἀκμάζουσι καὶ νέοισι· γῆρασ δὲ δυσαλθὲσ καὶ ἐσ ὠτειλήν χρόνιον · τὰ δὲ ἀνεσθιόμενα γέρουσι ἀήθεα· ἀτὰρ καὶ αἱμορραγίη ξύμφωνοσ γήρᾳ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.246)
τοῦ γὰρ θέρεοσ δυσεντερίαι τε πολλαὶ ἐμπίπτουσι καὶ διάρροιαι καὶ πυρετοὶ τεταρταῖοι πολυχρόνιοι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, vii.8)
καὶ διάρροιαι χολώδεεσ, πολλοῖσι λεπτοῖσιν, ὠμοῖσι καὶ δακνώδεσιν, ἔστι δ’ οἷσι καὶ ὑδατώδεεσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα55)
Τὰ παρὰ τὰ ὦτα ἐν πυρετοῖσιν ἐπαιρόμενα μετ’ ὀδύνησ ἔστιν οἷσιν ἐκλείποντοσ τοῦ πυρετοῦ κρισίμωσ οὔτε καθίστατο οὔτε ἐξεπύει‧ τούτοισι διάρροιαι χολωδέων ἢ δυσεντερίη ἢ παχέων οὔρων ὑπόστασισ γενομένη ἔλυσεν, οἱο͂ν Ἑρμίππῳ τῷ Κλαζομενίῳ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα168)
τεινεσμοὶ νέοισι φλεγματώδεσιν‧ αἱ μακραὶ διάρροιαι καὶ τὰ δριμέα διαχωρήματα καὶ λιπαρὰ πικροχόλοισιν.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι250)
Τοῦ δὲ θέρεοσ, ἔνιά τε τουτέων, καὶ πυρετοὶ ξυνεχέεσ, καὶ καῦσοι, καὶ τριταῖοι πλεῖστοι, καὶ ἔμετοι, καὶ διάῤῬοιαι, καὶ ὀφθαλμίαι, καὶ ὤτων πόνοι, καὶ στομάτων ἑλκώσιεσ, καὶ σηπεδόνεσ αἰδοίων, καὶ ἵδρωα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 31.22)
Πρὸσ δὲ τὸ ὀδοντοφυέειν προσάγουσιν, οὔλων ὀδαξησμοὶ, πυρετοὶ, σπασμοὶ, διάῤῬοιαι, καὶ μάλιστα ὅταν ἀνάγωσι τοὺσ κυνόδοντασ, καὶ τοῖσι παχυτάτοισι τῶν παίδων, καὶ τοῖσι σκληρὰσ τὰσ κοιλίασ ἔχουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 31.26)
Ἄρχονται δὲ οἱ πλεῖστοι μὲν ἀπὸ τῶν κενεώνων καὶ τῆσ ὀσφύοσ, οἱ δὲ ἀπὸ τοῦ ἥπατοσ‧ οἷσι μὲν οὖν ἀπὸ τῶν κενεώνων καὶ τῆσ ὀσφύοσ αἱ ἀρχαὶ γίγνονται, οἵ τε πόδεσ οἰδέουσι, καὶ διάῤῬοιαι πολυχρόνιον ἔχουσιν, οὔτε τὰσ ὀδύνασ λύουσαι τὰσ ἐκ τῶν κενεώνων καὶ τῆσ ὀσφύοσ, οὔτε τὴν γαστέρα λαπάσσουσαι‧ ὁκόσοισι δὲ ἀπὸ τοῦ ἥπατοσ ὕδρωπεσ γίγνονται, βῆξαί τε θυμὸσ τούτοισιν ἐγγίγνεται, καὶ οὐδέν τι ἀποπτύουσιν ἄξιον λόγου, καὶ οἱ πόδεσ οἰδέουσι, καὶ ἡ γαστὴρ οὐ διαχωρέει, εἰ μὴ σκληρά τε καὶ πρὸσ ἀνάγκην, καὶ περὶ τὴν κοιλίην γίγνεται οἰδήματα, τὰ μὲν ἐπὶ δεξιὰ, τὰ δ’ ἐπ’ ἀριστερὰ, ἱστάμενά τε καὶ καταπαυόμενα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 8.2)
Τάῦτα μὲν οὖν πάσχει, ἢν ἐπὶ τὸν πλεύμονα καὶ τὴν καρδίην ἰῄ‧ ἢν δὲ ἐσ τὴν κοιλίην, διάῤῬοιαι λαμβάνουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 6.3)

SEARCH

MENU NAVIGATION