Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

λαβοῦσα δὲ τὰσ ψήφουσ ἡ θεὸσ τὴν ἐπωνυμίαν τῇ πόλει δίδωσιν ὡσ ἑαυτῆσ οὔσῃ καὶ κατεσκευάσατο ὡσ κτῆμα ἑαυτῆσ, διαρκῆ πρὸσ εἰρήνην τε καὶ πόλεμον, πρῶτον μὲν λόγουσ τε καὶ νόμων τάξιν καταδείξασα καὶ πολιτείαν δυναστείασ ἀπηλλαγμένην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 17:1)
ὃ δὲ τούτου τ’ ἐξήρτηται καὶ καθ’ αὑτὸ διαρκῆ τὴν ἐπίδειξιν ἔχει πάλιν σκεψώμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 42:1)
εἰ δὲ διαιρήσομεν ἀμφοτέρων ἐχόμενοι, τοῦ μηδ’ ἐκείνουσ προέσθαι δοκεῖν καὶ τἀνταῦθα δύνασθαι διασώζειν, δέδοικα μὴ τοὐναντίον οὗ βουλόμεθα ποιήσωμεν, διαρκῆ μὲν οὐδετέρῳ τῷ μέρει τὴν ὠφέλειαν, ἑκατέρῳ δὲ ἐνδεεστέραν διὰ θάτερον, εἶτα μέσοι δυοῖν καθιζώμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 7:8)
καὶ τὴν μὲν ἀκρόπολιν πεδίων καὶ ἀλσῶν μεστὴν, τῆσ δ’ ἄλλησ πόλεωσ οὐδὲν ἕτερον ἑτέρου ὑπερέχον, ἀλλὰ διαρκῆ καὶ ἴσην τὴν κατασκευὴν οὖσαν, ὡσ γένοιτ’ ἂν οὐ πόλεωσ, ἀλλὰ μιᾶσ οἰκίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 2:4)
τὸ δὲ μηδένα τῶν πάντων ἀτελῆ κατὰ τὸν νόμον μήτε νῦν εἶναι μήτ’ εἰσαῦθισ ἂν ταῦτ’ ἔχειν ἐξεῖναι, τοῦτ’ οὖν οὕτω πολλοῦ τινοσ ἄξιον καὶ γέμον ἐλπίδων καὶ πάσῃ πόλει καὶ πολιτεία διαφερόντωσ προσῆκον, ὡσ τοὺσ μὲν ἄλλουσ νόμουσ τοὺσ μὲν ὑπὲρ τῶν ἰδίᾳ διαφερόντων ἑκάστῳ, τοὺσ δὲ δημοτελεῖσ τινασ εἶναι συμβαίνειν, μόνον δὲ τοῦτον ἡμῖν κοινότατον καὶ λυσιτελέστατον καὶ διαρκῆ καὶ βεβαίαν καὶ διὰ πάντων ἥκουσαν τὴν ὠφέλειαν ὡσ μάλιστα παρεχόμενον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 7:14)
καὶ ἦν αὐτῷ τὰ μὲν ἄλλα τῆσ Παλαιστίνησ καλουμένησ Συρίασ προσκεχωρηκότα ἤδη, εὐνοῦχοσ δέ τισ, ᾧ ὄνομα ἦν Βάτισ, κρατῶν τῆσ Γαζαίων πόλεωσ, οὐ προσεῖχεν Ἀλεξάνδρῳ, ἀλλὰ Ἄραβάσ τε μισθωτοὺσ ἐπαγαγόμενοσ καὶ σῖτον ἐκ πολλοῦ παρεσκευακὼσ διαρκῆ ἐσ χρόνιον πολιορκίαν καὶ τῷ χωρίῳ πιστεύων μήποτε ἂν βίᾳ ἁλῶναι, ἔγνω μὴ δέχεσθαι τῇ πόλει Ἀλέξανδρον.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 25 4:2)
λύσασ διαρκῆ στάμνον εὐώδουσ ποτοῦ ἱήσιν εὐθὺσ κύλικοσ εἰσ κοῖλον κύτοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 25 1:8)
καὶ ταῦθ’ ἃ νέμεσθε νῦν ὑμεῖσ, οὔτε τοσαῦτ’ ἐστὶν ὥστ’ ὠφέλειαν ἔχειν τινὰ διαρκῆ, οὔτ’ ἀπογνόντασ ἄλλο τι πράττειν ἐᾷ, ἀλλ’ ἔστι ταῦτα τὴν ἑκάστου ῥᾳθυμίαν ὑμῶν ἐπαυξάνοντα.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Γ 42:3)
πόσην δέ μοι μετὰ ταῦτα ἀπόλειψιν γενέσθαι πάλιν, τῶν ἀρχαίων ναυτῶν ταλαιπωρουμένων μὲν πολλά, ὠφελουμένων δὲ βραχέα, ὅσα ἐγὼ δυναίμην ἑκάστῳ δανειζόμενοσ ἐπαρκέσαι πρὸσ ᾧ πρότερον εἶχον παρ’ ἐμοῦ, ἐπεὶ ὅ γε στρατηγὸσ οὐδὲ τὸ ἐφ’ ἡμέραν αὐτοῖσ τροφὴν διαρκῆ ἐδίδου.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 28:2)
ὑπετίθετο καὶ συνεβούλευε φειδὼ τῶν ἀγαθῶν, καὶ μὴ κατὰ περιουσίαν αὐτοῖσ χρῆσθαι τοῖσ Αἰγυπτίοισ ἐπιτρέπειν, ἀλλ’ ὅσα ἂν κατὰ τρυφὴν ἀναλώσωσιν ἐκ περισσοῦ, ταῦτα τηρεῖν εἰσ τὸν τῆσ ἐνδείασ καιρόν, ἀποτίθεσθαί τε παρῄνει λαμβάνοντα τὸν σῖτον παρὰ τῶν γεωργῶν τὰ διαρκῆ μόνον εἰσ διατροφὴν χορηγοῦντα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 115:1)
οὗτοι πᾶσαν αὐτῷ καὶ τοῖσ ἐκείνου τῶν ἐπιτηδείων ἐκτένειαν παρέσχον, ὡσ μήτε κλίνασ ἐπιλιπεῖν ἐστρωμένασ μήτε ἄρτουσ καὶ οἶνον, ἀλλὰ καὶ θυμάτων ἀφθονίαν χορηγῆσαι καὶ τῶν εἰσ ἀνάπαυσιν ἤδη κεκοπωμένοισ καὶ τροφὴν χρησίμων εὐπορίαν διαρκῆ παρασχεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 281:1)
καταλιπὼν δὲ ἐνταῦθα ταῖσ γυναιξὶν ὀκτακοσίουσ φύλακασ καὶ διαρκῆ τὰ ἐπιτήδεια πρὸσ πολιορκίαν αὐτὸσ εἰσ τὴν Ἀραβικὴν Πέτραν ἠπείγετο.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 385:3)
ἤδη δὲ πολλῶν ἐπὶ πολλοῖσ ἐπεισρεόντων καὶ τῆσ πόλεωσ αὐτῶν θλιβομένησ ὑπὸ τοῦ πλήθουσ τῶν ἐπὶ τὸ χρηστήριον ἀφικνουμένων καὶ τὰ ἐπιτήδεια διαρκῆ μὴ ἐχούσησ, ἐπινοεῖ τοὺσ νυκτερινοὺσ καλουμένουσ χρησμούσ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 49:1)
ἢν δὲ ἀγύμναστοσ ἐξ ἀρχῆσ καὶ ἄτονοσ ᾖ μηδὲ διαρκῆ τὴν ὕλην ἔχῃ ὑποβεβλημένην, τότε ὑπὸ τῶν καμάτων βλάπτοιτο ἂν καὶ καταμαραίνοιτο, οἱο͂́ν τι ἐπὶ πυρὸσ καὶ λύχνου γίγνεται.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 35:6)
ὑπὸ γὰρ τῷ αὐτῷ φυσήματι τὸ μὲν πῦρ ἀνακαύσειασ ἂν καὶ μεῖζον ἐν βραχεῖ ποιήσειασ παραθήγων τῷ πνεύματι, καὶ τὸ τοῦ λύχνου φῶσ ἀποσβέσειασ οὐκ ἔχον ἀποχρῶσαν τῆσ ὕλησ τὴν χορηγίαν, ὡσ διαρκῆ εἶναι πρὸσ τὸ ἀντιπνέον οὐ γὰρ ἀπ’ ἰσχυρᾶσ, οἶμαι, τῆσ ῥίζησ ἀνεφύετο.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 35:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION